در چند ماه گذشته، سرکوب رژیم جمهوری اسلامی علیه دگراندیشان ابعاد گسترده و فاجعه باری به خود گرفته است. دستگیری فعالین مرد و بخصوص زنان شدت گرفته و در ادامه آن تعدادی زن محکوم به سنگسار، حکمشان مخفیانه اجرا شده و در مرحله پایانی این طرح با قتل عام های علنی خیابانی ادامه یافته است.
طی چند ماه گذشته بیش از دهها نفر به دارآویخته شده اند. در شهرهای مختلف ایران چوبه های دار بر پا شده است. تعدادی هم منتظر اعدام های علنی خیابانی هستند. رژیم جمهوری اسلامی برای ایجاد رعب و وحشت مردم اعدام ها را در ملا عام اجرا می کند، و برای درس عبرت همگان، عکس و فیلم این اعدام ها را از طریق رسانه ها منتشر می کند.
در حال حاضر بسیاری از بازداشت شدگان زن که به خاطر شرایط بد زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده اند، در شرایط بسیار غیر انسانی بسر می برند. سازمان عفو بینالملل در بیانیهای که روز جمعه، پنجم آبانماه، منتشر شد نسبت به وخامت وضعیت سلامت نسرین ستوده، وکیل مدافع حقوق بشر ایرانی که در زندان اعتصاب غذا کرده است، هشدار داده است. خانم ستوده که روز جمعه تنها ساعاتی پیش از صدور این بیانیه از سوی پارلمان اروپا به عنوان برنده جایزه ساخاروف در زمینه حقوق بشر و آزادی بیان شناخته شده بود، هماکنون در دهمین روز اعتصاب غذا در زندان اوین به سر میبرد.
اعدام های اخیر حلقه دهشتناکی برای تکمیل زنجیره سرکوب های چند سال اخیر است، از جمله دستگیری ده ها فعال سیاسی جنبش کارگری، دانشجوئی، زنان، جوانان و روزنامه نگاران که هم اکنون در زندان های رژِیم اسلامی بسر می برند.
سردمداران رژیم جمهوری اسلامی با به دار آویختن ده ها تن می خواهند از مردم ایران نسق کشی کنند، می خواهند از حرکت های رشد یابنده زنان، کارگران، دانشجویان و جوانان انتقام بگیرند. سکوت معنی دار در برابر این جنایات در چهارچوب این طرحها و نقشه ها قابل فهم نیست. مرتجعین جمهوری اسلامی برای تحقق این طرحها و تامین ثبات، می خواهند آنچنان از مردم زهر چشم بگیرند که هیچ فردی جرات اعتراض و مخالفت با این نظام را نداشته باشد، تا سکوت گورستان را بر جامعه حاکم کنند.
این اعدام ها شاید تدارکی باشد برای قتل عام ده ها روزنامه نگار، نویسنده و روشنفکر مترقی و دگر اندیش که هم اکنون برخی از آنان حکم مرگ را دریافت کرده اند.
امروز ما در کنار مردم جهان و همه انسان های آزادیخواه، همه وجدان های بیدار در مقابل این جنایات جمهوری اسلامی که می رود ابعاد فاجعه بار به خود گیرد، مسئولیم، مسئول برای قدبرافراشتن در برابر آن. هر لحظه که می گذرد ده ها تن بر دارهای بر پا شده در مراکز شهرها به قتل می رسند. باید جلوی قتل تک تک این انسان ها گرفته شود.