نیروهای سرکوبگر حکومت در ۲۵ شهریور بە تجمع اعتراضی کارگران هپکو کە در اعتراض بە نگرفتن دستمزدهای‌شان، سفره‌های خالی‌شان را روی ریل قطار در شهر اراک پهن کردە بودند، وحشیانە حملە‌ور شدند و تلاش نمودند با ضرب و شتم و بازداشت حداقل ۲۵ تن از کارگران حاضر در تجمع بە اعتراضات دامنە‌دار کارگران پایان دهند.
این اولین بار نیست کە کارگران هپکو اعتصاب می‌کنند و مضروب و زندانی می‌شوند. آنها تاکنون چندین مرتبە بە دلیل بە خطر افتادن حقوق‌شان در اثر خصوصی‌سازی، تا ۲۰ روز هم اعتصاب کردەاند. در شرایطی صنایع مهمی مانند هپکو و دیگر واحدهای اساسی کشور کە بنیان‌های اقتصاد ملی هستند، بە بهای ناچیز فروختە می‌شوند و صاحبان آنها بیشرمانە حتی از پرداخت بە موقع دستمزد کارگران‌شان طفرە می‌روند کە تنها طی ۱۰ ماە ارزش سهام هپکو از ۶۰ تومان بە ۴۳۳ تومان رسیدە است! همین آمار خود بە تنهایی دلیل و انگیزە واقعی سرکوب کارگران و ابعاد غارتی را کە در اثر خصوصی‌سازی‌ها صورت گرفتە و می‌گیرند و دروغ‌هایی را کە دولت روحانی و سازمان خصوصی‌سازی بعنوان توجیە خصوصی‌سازی‌های غارتگرانە و مخرب به خورد مردم می‌دهند، برملا می‌کند.
با این همە، این سرکوب‌ها تا کنون نە توانستە‌اند بە مبارزات حق‌طلبانە کارگران خاتمە دهند و نە از این پس خواهند توانست کارگران گرسنە را از میدان این نبرد سرنوشت ساز بیرون برانند!
تظاهرات خیابانی کارگران هپکو کە مدتی پیش در اعتراض بە دستمزدهای معوقە و تعیین تکلیف سهام‌داران و مالکیت کارخانە شروع شد، ۱۰ روز پیش با قول رسیدگی فوری مسئولین دولتی بە خواستە‌های کارگران متوقف گشت. خلف وعدە‌ی دوبارە مسئولین، موجب از سرگیری اعتراضات و تجمع روز گذشتە کارگران شد.
حملە ماموران رژیم بە کارگران گرسنە و بە جان آمدە از ستم‌گران و مستبدان حاکم در حالی انجام گرفت کە دو هفتە پیش ابراهیم رئیسی قاضی‌القضات جنایتکار رژیم در یک نمایش تبلیغاتی، در تلاشی مذبوحانە جهت کاستن از دامنە اعتراضات فزایندە و منحرف نمودن جهت مبارزات کارگران، خواستە‌های کارگران را برحق اعلام کرده و قول حمایت و رسیدگی بە مطالبات کارگران و تجدید نظر در احکام سنگین کارگران زندانی را دادە بود.
حملە دیروز بە تجمع مسالمت‌آمیز و حق‌طلبانە کارگران اراک بار دیگر ثابت کرد کە بە هیچ یک از وعدەهای مسئولین حکومت نمی‌توان اطمینان نمود و رژیم قصد ندارد تغییری در رویکردهای خود نسبت بە کارگران و حقوق‌شان ایجاد نماید و خود کارگران هستند کە می‌توانند با همبستگی، سازمان‌یابی و گسترش اعتراضات‌شان، سرانجام رژیم و کارفرمایان را وادار بە برآوردە نمودن مطالبات برحق‌شان کنند. هم‌زمان با این اعتصاب، کارگران آلومینیوم اراک با خواست‌های مشابە، تظاهرات دیگری در این شهر برگزار کردند. اعتصابات کارگری در حال حاضر آنقدر هستند کە چنانچە به هم بپیوندند و یک‌پارچە شوند، خواهند توانست حکومت و کارفرمایان را بە عقب‌نشینی از مواضع ضد کارگری‌شان برانند.
بە نظر ما، برگزاری هم‌زمان اعتصابات کارگری بویژە چنان چە با حمایت مردم عادی شهر انجام شود، می‌تواند زودتر کارگران را بە مطالبات‌شان بررساند و امکان سرکوب و زندانی کردن کارگران را برای حکومت دشوارتر کند و هزینە آن را بالا ببرد. در حال حاضر تلاش مضاعف برای همگرایی حرکات کارگری از وظایف عاجل و مبرم تشکل‌های کارگری و همە نیروهای دمکراتیک و عدالت‌خواە در حال حاضراست.
اعتصاب و اعتراض جزئی از حقوق سندیکایی کارگر است کە در هر حال و شرایط باید به رسمیت شناختە شود و از هر نوع تعرضی مصون بماند.
گروە کار کارگری حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بار دیگر حمایت قاطعانە خود از اعتصاب و مطالبات برحق کارگران هپکو و آلومینیوم‌سازی اراک را اعلام و یورش بە کارگران و بازداشت آنها را کە در تضاد با حقوق سندیکایی کارگران و حتی مغایر با قوانین موجود است، محکوم و از همە تلاش‌هایی کە برای آزادی بلادرنگ و بی قید و شرط کارگران و برآوردە شدن مطالبات کارگران انجام می‌شود، حمایت می‌کند. ما همە کارگران و نیروهای دمکراتیک عدالت‌خواە را بە حمایت و همبستگی با کارگران و خانوادە‌های‌شان کە افزون بر پیگیری حقوق لگدمال شدە‌شان، علیە فساد و غارت منابع ملی توسط اعوان و انصار حکومت و تضعیف تولید داخلی‌ست، دعوت می‌کنیم.
گروە کار کارگری حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۲۶ شهریور ۹۸
