کریستین امان پور در ۱۲ ژانویه ۱۹۵۸ برابر با ۲۲ دی ماه ۱۳۳۶ شمسی، در لندن به دنیا آمد. پدرش محمد امان پور، از جمله مدیران هواپیمایی «هما» بود. وی با خاندان قاجار خویشاوندی دارد؛ گرچه این نسبت به‌طور دقیق و رسمی تأیید نشده است.
محمد امان پور به همراه خانواده اش در انگلستان زندگی می کردند، و کمی پس از تولد کریستین، راهی تهران شدند. مادرش پاتریشیا انگلیسی است؛ و کریستین تحت تاثیر دو فرهنگ، تربیت و با دیدگاهی چند فرهنگی و جهانی رشد کرده است ، که این موضوع بعدها در حرفهٔ روزنامه نگاری او نقش مهمی ایفا کرده است.
او دوران کودکی خود را عمدتا در تهران سپری کرد. در یازده سالگی برای تحصیل در یکی از مدارس کاتولیکی او را به انگلستان می فرستند، و پس از اتمام دوران دبیرستان به ایران بازمی گردد.
با وقوع انقلاب اسلامی خانوادهٔ امان پور در سال ۱۳۵۸ ایران را ترک کرده و به انگلستان بازگشتند.
سپس کریستین برای تحصیل به امریکا رفت؛ و در رشتهٔ روزنامه نگاری از دانشگاه رودآیلند فارغ التحصیل شد. کریستین امان پور یک فرزند دارد که حاصل ازدواج او در سال ۱۹۹۸ با دیپلمات امریکایی جیمز روبین سخنگوی‌سابق وزارت امور خارجهٔ امریکا است.
وی در سال ۱۹۸۳ به عنوان دستیار در شبکه CNN کار خود را شروع کرد. توانایی استثنایی او در گزارش دهی و تحلیل مسائل جهانی موجب پیشرفت سریع او شد، و خیلی زود به عنوان خبرنگاری جسور در عرصهٔ بین‌المللی شناخته شد. از جمله رخدادهایی که کریستین آن را پوشش داده می توان به موارد زیر اشاره کرد:
*جنگ بالکان و گزارشهای بی پرده او از رنجهای مردم بوسنی توجه دنیا را به فجایع جنگ جلب کرد.
*جنگ خلیج فارس، حضور او در خط مقدم، و ارائهٔ تحلیل‌های دقیق از این رویداد، چهرهٔ او را به عنوان خبرنگار بین‌المللی تثبیت کرد.
* گزارشهای او از جنگ عراق و تحولات خاور میانه و افغانستان تاثیر قابل توجهی بر افکار جهانیان داشته است.
* مصاحبه کریستین امانپور با مصطفی برغوثی، در این مصاحبه با رئیس طرح ملی فلسطین، کریستین امان پور تاکید می کند که هیچ کودک اسرائیلی یا فلسطینی نباید کشته شود و همچنین بر لزوم تلاش برای بازسازی یا ایجاد مناسباتی عادلانه و منصفانه با فلسطینی ها تاکید دارد.
* مصاحبه های کریستین امان پور با شخصیت های سیاسی،همواره مورد توجه جهانیان قرار می گیرد، که از آن جمله می توان به مصاحبه با ژاک شیراک در سال ۲۰۰۳ (قبل از جنگ عراق)، محمود عباس در سال ۲۰۰۳، ملک عبدالله در سال ۱۹۹۹، یاسرعرفات در سال ۲۰۰۰ و محمد خاتمی و محمود احمدی نژاد اشاره کرد.
ابراهیم رئیسی به این بهانه که او از پوشیدن روسری خودداری کرده بود، از انجام مصاحبه با وی امتناع کرد.
کریستین امان پور علاوه بر CNN در شبکه های خبری دیگر از جمله ABC News و Amanpour برنامه های پر بیننده و جالب توجهی اجرا می کند، و به مسائل بین‌المللی و مصاحبه با شخصیتهای سیاسی می پردازد، که یکی از پرمخاطب ترین برنامه های خبری جهان محسوب می شود.
کریستین امان پور در طول فعالیت حرفه ای خود جوایز بسیاری برخوردار شده که از آن جمله می‌توان به جوایز زیر اشاره کرد.
جایزه امی برای گزارشهای استثنایی در مورد جنگ
جایزه جورج فاستر پِبادی برای روزنامه‌نگاری تحقیقی
مدال آزادی از سوی شورای بین‌المللی زنان.
کریستین امان پور، نه تنها در حرفه و شغل خود شجاع بود، بلکه هنگامی که در سال ۲۰۲۱ به سرطان تخمدان مبتلا شد، در پایان شیمی‌درمانی خود، از این بیماری به عنوان قاتل نامرئی نام برده و خطاب به زنان می گوید: «ما زنان بهتر از هرکسی می دانیم که در بدنمان چه می گذرد. اگر مشکلی وجود دارد، آن را پیگیری کنید». او که سال‌ها گزارشگر جنگ ها و بحران های جهانی بود، نقل می کند: «از جنگها و خطرات زیادی جان سالم به در برده ام اما این تجربه کاملاً متفاوت بود». او به طور شفاف و بی پرده در بارهٔ بیماری خود صحبت می کند، و هنگام بیماری و دوران معالجه اش، به خانواده و دوستانش اجازه می دهد که از او مراقبت کنند، و مهر و محبت خود را نشان دهند. این رفتار پیامی قدرتمند و موثر برای زنان در مواجهه با بیماری ارائه می دهد.
او با استفاده از تریبونی که به عنوان یک خبرنگار در اختیار دارد، نظر مردم جهان را به مسائل حساس و انسانی جلب می کند . وجه تمایز کریستین امان پور نسبت به برخی از همکاران خبرنگار خود، تیزبینی و نگرشی مستقل و منصفانه، و انسانی به مسائل و مشکلات دنیا است؛ تا کنون در دنیای حرفه ای خود، مانند برخی از همکاران خبرنگار خود که در طرف پول و قدرت قرار می گیرند و بر روی مشکلات مردم سرپوش می گذارند و مصیبت های مردم را وارونه جلوه می دهند، نبوده است.
او با هوشیاری و وجدانی آگاه، توجه جهان را به مسائل حساس و انسانی جلب کرده است.
ما گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، علیرغم عدم پذیرش ساختار و سیستمی که خانم امان پور در آن فعالیت می کند، تلاشهای فردی و تاثیر گذار وی را در دنیای رسانه نادیده نمی گیریم.
برای روشنگری بی عدالتی های دنیا، وجود خبرنگارانی با شهامت چون این زن در هرگوشهٔ دنیای پر آشوب کنونی، چون نوری در دل تاریکی ها است.
