فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و سازمان عضو آن در بیانیه ای که روز ۸ آپریل ۲۰۲۰ در پاریس منتشر کردند، با توجه به خطر جدی بیماری جهانگیر و به سرعت رو به گسترش کرونا (کوید ۱۹) برای زندانیان، با تاکید بر تعهد دولتها در مورد تضمین ایمنی و سلامت زندانیان تحت مسئولیت آن؛ کمپین #ForFreedom را با فراخوان آزادی کلیه مدافعان حقوق بشر زندانی بهراه انداختند.
در بیانیه ی مذکور آمده است: مدافعان حقوق بشر باید آزاد شوند و امکان بیابند تا فعالیتهای بهحق خود در دفاع از حقوق افراد علیه بیعدالتی، تبعیض، خشونت و شکلهای دیگر نقض حقوق بشر را در پیش بگیرند.
آلیس موخوه، رئیس فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر در این زمینه گفت:
«صدها تن از سراسر جهان زندانی هستند نه بهخاطر اینکه جرمی مرتکب شدهاند بلکه به خاطر فعالیت خود در دفاع از حقوق بشر. آنها بهعنوان نقش آفرینان به حق در راه تغییر در وهلهی اول اصلاً نباید زندانی میشدند.»
آلیس موخوه اعلام کرد:
«با تداوم گسترش سریع کوید ۱۹ در سراسر جهان زمان آن رسیده که دولتها به این بی عدالتی پایان دهند و کسانی را که برای رعایت حقوق بشر مبارزه میکنند آزاد کنند.»
همانطور که کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل میشل باشله اعلام کرد: «اکنون دولتها بیش از هر زمان دیگری باید کلیهی کسانی را که بدون دلیل کافی حقوقی در زندان هستند آزاد کنند، از جمله زندانیان سیاسی و افراد دیگری را که بهخاطر بیان نظریات مخالف یا انتقادی زندانی شدهاند.» این نوجوانان، مهاجران، پناهجویان، مخالفان سیاسی، روزنامه نگاران و مدافعان حقوق بشر را دربر میگیرد.
در وبگاه کمپین شرح وضعیت مدافعان حقوق بشر زندانی منتشر شده است، از جمله: لوجن الهذلول (عربستان سعودی)؛ عظیمیان عسکراٌف (قرقیزستان)؛ سِودا اٌزبینگول و حسن چیلان (ترکیه)؛ یوری دِمیتریف (روسیه)؛ لیلا دِ لیما (فیلیپین)؛ پابلو لوپِز آلاوِز (مکزیک)؛ خلیل مَعتوق (سوریه)؛ نرگس محمدی (ایران)؛ میان عبدالقَیوم (هند)؛ نبیل رجب (بحرین)؛ جِرمن روکوکی (بروندی)؛ پاتریک زَکی (مصر). این وبگاه به طور منظم با شرح حال مدافعان حقوق بشر دیگری که به طور خودسرانه زندانی شدهاند به روز خواهد شد.
در ادامه ی این بیانیه آمده است: وضعیت اضطراری بحران کنونی فرصتی را در اختیار دولتمردان قرار میدهد تا محرومیت ناعادلانه این افراد از آزادی را که بسیاری از آنها در شرایط بد بهداشتی زندانی و از مراقبت کافی درمانی محروم هستند، جبران کنند.
فدراسیون و سازمانهای عضو آن دولتها را فرا خوانده اند تا با آزاد کردن شمار زیادی از زندانیان به طور موقت، دائمی یا مشروط به خاطر بهداشت عمومی از ازدحام در زندانها بکاهند. علاوه بر مدافعان حقوق بشر، افراد سالمند، کودکان، بیماران، زندانیان عقیدتی، کسانی که به خاطر بیان نظر خود زندانی شدهاند، زندانیان غیر قضایی، محکومان به جرائم جزئی یا غیر خشونتبار، زندانیان محاکمه نشده و افرادی که در بازداشتگاههای مهاجرت زندانی هستند باید از اولویت برخوردار شوند.
دولتها در زمانهای بحران وظیفه دارند از آسیبپذیرترین مردمان محافظت کنند. زندانیان در بازداشتگاهها که به آسانی ممکن است به کانون ویروسی تبدیل شوند از جمله کسانی هستند که در خطر بیماری جهانگیر کوید ۱۹ آسیبپذیر هستند. این خطر به ویژه در کشورهایی مطرح است که حداقل موازین شرایط بازداشت در آنها رعایت نمی شود، ازدحام عادی و دست یافتن به فاصله گذاری فیزیکی غیر ممکن است. گسترش ویروس در بازداشتگاهها اجتناب ناپذیر است مگر اینکه اقدامهای فوری برای کاهش خطر به اجرا درآید. در غیر این صورت، زندان میتواند برای بسیاری از زندانیان مبتلا به ویروس کوید ۱۹ یا در خطر ابتلا به آن معادل حکم اعدام باشد.
این گونه اقدامها باید با ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻘﺮرات ﻣﻌﻴﺎر سازمان ملل ﺑﺮای رﻓﺘﺎر ﺑﺎ زﻧﺪاﻧﻴﺎن (که با عنوان «مقررات نلسون ماندلا» مورد بازبینی و تصویب قرار گرفته) سازگار باشد. جزئیات اقدامهای مربوط به اطمینان یابی از بهداشت، سلامتی و ایمنی زندانیان و نیز توصیههای مشخص کمیتهی فرعی جلوگیری از شکنجه سازمان ملل در این مقررات به شرح آمده است.
در این بیانیه تصریح شده است: ما از اقدام شماری از کشورها از جمله ترکیه، تونس، اتیوپی، سنگال، اندونزی و بحرین که در کوششی برای کاهش از ازدحام و جلوگیری از گسترش ویروس آزاد کردن زندانیها را آغاز کردهاند استقبال میکنیم. ما این کشورها و کشورهای دیگر را فرا میخوانیم تا در میان زندانیانی که باید فوری آزاد شوند، مدافعان حقوق بشر را آزاد کنند. بسیاری از کشورها زندانیان محکوم به جرائم مربوط به تروریسم را از لیست آزادی حذف و به این ترتیب مدافعان حقوق بشری را که به اتهامهای ساختگی مربوط به تروریسم محکوم شدهاند، تنبیه میکنند. مدافعان حقوق بشر باید از این سلب صلاحیت کلی معاف شوند زیرا فعالیت حقوق بشری آنها نباید با تروریسم یکسان تلقی شود.