گزارش اعتصاب سراسری آموزگاران مدارس ابتدایی و متوسطە، گستردەترین تعلیق و تحریم در تاریخ دانمارک

لوایح و پیشنهادات قانونی کە  چە از سوی دولت و یا اپوزیسیون و یا احزاب و جامعە مدنی دادە می شوند، باید مراحل و پروسە بحث و بررسی پیش از تصویب را بگذرانند.

– پس از آمدن لایحە پیشنهادی بە قوە مقننە و بررسی و اظهار نظر روی آن، این مرجع پیشنهاد و دیدگاه های خود را جهت تدقیق و بهتر ساختن آن در اختیار گروه های کاری و هیئتهایی کە متشکل از نمیندگان اتحادیەها وسازمانهای جامعە مدنی و کارشناسان است، می گذارد.

– پس ازنگرش و نگارش طرحهای پیشنهادی از سوی این گروه، پیشنهاد دوبارە بە مجلس فرستادە شدە و در آنجا روی طرح و جمعبندی نوین برای تدوین و تصویب، کار انجام می گیرد.

– پس ازاین مرحلە  و کار و فورمولبندی، پیشنهاد از ارگانهای دولتی و قوە مقننە، دوبارە برای بازنگری نهایی بە ارگانهای مدنی، کارشناسان و دست اندرکاران فرستادە می شود تا پیش از تصویب نهایی کار جامع و همە جانبەای را روی پیشنهاد کردە باشند.

– حال پس از بازگشت نهایی طرح پیشنهادی بە مجلس، مرحلە طولانی بحث و مناظرە مخالفین و موافقین در صحن مجلس در سە مرحلە زمانی آ‌‌غاز می شود تا سرانجام  در آنجا بە تصویب برسد یا نرسد.

این نگاه کوتاهی بود بە چگونگی مراحل تصویب قوانین مهم در دانمارک.   

تقریبا از دسامبر سال ۲۰۱۲ دولت سوسیال دمکرات دانمارک طرح رفرم نوین آموزشی را بە مجلس بردە و خواستار تصویب آن شد. این رفرم بە معنای آن خوهد بود کە دانش آموز باید از صبح تا عصر در مدرسە باشد (آموزش تمام روز). این پیشنهاد با مخالفت خانوادەها، آموزگاران، معلمین و مربیان کلوپها و کارشناسان امور تربیتی و پداگوژیکی مواجە شدە است. چرا کە ایشان بر این باورند کە دانش آموزان وقت کافی برای شرکت در دیگر فعالیتهای ورزشی و اجتماعی و فرهنگی در خارج از محیط مدرسە را پیدا نکردە و از مدرسە، محیط آموزشی و آموزگار زدە می شوند. البتە لازم بە یادآوری است کە این طرح با اندکی فرق از سوی دولت محافظەکار پێشین نیز دادە شدە بود. در آن زمان کارشناسان و دست اندرکاران امور آموزشی در تدوین این طرح هیچ گونە نقشی نداشتند.  

اما به موازات با آن شورای هماهنگی شهرداریهای دانمارک بەعنوان کارفرما پیشنهاد بازنگری و تغییر در ساعات کار و آموزش آموزگاران را کە نە در حوزە دولت و قانونگذاری است، را از دسامبر ۲۰۱۲ بە میان کشید. بر پایە این پیشنهاد، ساعات کار ٣٧ ساعتە آموزگاران بر این مبنا پیش بینی شدەاست کە جدا از ساعات تدریس سر کلاس، ٧٠ درصد از وقت  ناکافی و مورد نیاز آموزگار برای آمادە شدن جهت تدریس و آموزش از وی کاستە شود، و از این زمان صرفا در سر کلاس استفادە شود و٣٠ درصد باقی آن صرف آمادە سازی گردد؛ آن هم در مدرسە. امروز یک ساعت تدریس در سرکلاس ۴۵ دقیقە می باشد، و خارج از آن آموزگار در خانە یا در مدرسە برای هر ساعت تدریس بیش از ۴۵ تا ٩٠ دقیقە باید وقت برای آمادگی پیش و پس از تدریس بگذارد. حال اگر این زمان را بە کار آموزگار در سر کلاس بیافزاییم، می بنیم کە بر خلاف ادعای شورای هماهنگی شهرداریها، معلمین بسیار بیشتر از ٣٧ ساعت در هفتە کار می کنند. با این حال از دید آموزگاران واتحادیە سراسری ایشان گرە کاراینجا نیست، بلکە در ادعای کارفرماست کە حق و ساعات آمدگی پیش وپس از آموزش را از آموزگار گرفتە و می خواهند آن را صرفا در سر کلاس استفادە کنند. از دید اتحادیە سراسری اموزگاران، این طرح کارفرما باعث پایین آمدن  بیش از حد کیفیت آموزش خواهد شد. چرا کە اگر معلم وقت کافی برای آمادە شدن در زمینەهای کاری خود را نداشتە باشد، کیفیت تدریس اش نیز پایین خواهد آمد. کارفرما ساعات و کیفیت کار این گروه اجتماعی را ناکافی دانستە و بە این وسیلە می خواهد این تغییر ساعات کار را در راستای رفرم آموزشی دولت ( درس و حضور دانش آموز در مدرسە از صبح تا عصر) هماهنگ کند.

امروزە اتحادیە سراسری آموزگاران بر مبنای تجربە و شناخت و آگاهی معلمین از پیشە شان و نیاز دانش آموز ساعات کار را با کارفرما هماهنگ میکند. اما در طرح کنونی کرفرما، این وظیفە بە شورای شهرداریها و مدیران مدارس سپردە خواهد شد، و بدین ترتیب نفوذ اتحادیە و نقش  آموزگاران را در هماهنگی برای تعیین ساعات کار کمترخوهد شد.

در این راستا بود کە معلمین و اتحادیە سراسری ایشان با آوردن پیشنهادات خود بر روی میز مذاکرە با کارفرما، در برابر این یورش ایستادگی کردند. از فوریە تا پایان ماه مارس مذاکرات و کش مکش ها ادامە پیدا کرد و بە آکام نرسید. در جریان تعطیلات بهاری یا پوسکە نیز مراکز غیر انتفاعی و غیر رسمی زیادی برطبق سنت مبارزات صنفی دردانمارک، جهت حل مشکل پادرمیانی کردند، اما با ز نتیجەای بە بار نیاورد. درجریان مداکرات یعنی اواسط مارس کارفرما هشدار داد کە در صورت بە پس ننشستن اتحادیە اموزگاران از خواستهایشان تا پایان ماه مارس، از روزدو شنبە یکم آوریل اموزگاران  تازمان نامحدودی از کارشان معلق میگردند)  (Lockoutو هیچگونە حقوقی دریافت نخواهند کرد.

در این راستا احزاب دست راستی اپوزسیون و کارفراما بە دولت جهت تداخل فشار میاورند، اما بر پایە سنت دیرینە وشیوە دمکراتیک مبارزات صنفی دراین کشور، دولت حق دخالت در این مبارزە را بە سود هیچکدام از طرفین نداشتە و از هرگونە واکنش و دخالت سیاسی و حتی اظهار نظر خودداری مینماید.نخست وزی، وزیر آموزش وپرورش و دولت حل این بحران را وظیفە سازمانهای بازار کار میداند.

در این راستا حزب اتحاد چپ دانمارک ورهبران حزب سوسیالیستهای مردمی این کشور کە در دولت نیز سهیم اند، دولت ‌هلە تورننیگ اسمیت را از هرگونە دخالت تا حل عادلانە این معضل ازسوی طرفین درگیر برحذرکردەاند.‌‌‌

اما برآیندهای این اعتصاب کم نمونە و سراسری در دانمارک

در این کشور آموزش در مدارس و آموزشگاههای ابتدایی بە دو شیوە پیش می رود. مدارس دولتی یا شهرداریها از آمادگی تا کلاس ١٠و آموزشگاههای فنی و حرفەای جوانان،  کە بیش از ٨۵ درصد محیط آموزشی را با بیش از ٨٧۵٠٠٠٠ نفر در بر می گیرد. بخش دوم مدارس خصوصی اند.  در جریان این اعتصاب و تعلیق آموزگاران، تدریس دانش آموزان از آمادگی تا کلاسهای چهارم در مدارس کماکان از سوی مربیان کودکستانها و آموزشگاه های امور تربیتی در مدارس بە پیش می رود. البتە این کار نە بە خاطر ضربە بە مبارزات معلمین، بلکە بیشتر بە لحاظ  کم سنی و نبود امکان نگهداری این گروە از دانش آموزان در خانە از سوی پدر و مادران شاغل است. دانش آموزان کلاسهای بالاتر یا در خانە و کتابخانە می مانند ویا  ساعاتی را در کلوپهای اجتماعی و ورزشی بە صورت داوطلبانە از سوی مربیان نگهداری می شوند ویا آن کە برخی از ادارات و موسسات دولتی خصوصی با فراهم کردن امکانات ورزشی، تفریحی و حتی آموزشی کار را برای خانوادەها جهت آوردن فرزندانشان بر سر کار آسانترنمودەاند (بیشتر بە خاطر منافع خودشان و جلو گیری ازغیاب پدر ومادران از کارهایشان) .

بخش بسیارکوچکی از دانش آموزان کلاسهای ۴ بە بالا کماکان بە مدرسە رفتە و از سوی آندستە از آموزگاران کە کارگماشتە مستقیم دولت بودە و هستند(١٠٨٠٠ نفر) ودرنتیجە زیر پوشش اتحادیە آموزگاران نمی باشند، تدریس می گردند. این بخش شامل مدیران ومعاونین کتابداران کتابخانەهای مدارس میگردند. درگذشتە ۴٠ تا ۵٠ سال پیش سیستم استخدامی در مدراس چە بە عنوان آموزگار، مدیر و یا معاون و… در حیطە دولت ووزارت آموزش و پرورش بود. بە همین جهت این طیف از کارمندان و مزدبگیران همچون امروز حق تحصن، دست از کار کشیدن و اعتراض نداشتند. اما با رشد مبارزات صنفی این سیستم درارتباط با معلمین مدارس ابتدایی بە تدریج ملغی گردید. اما در سطح دبیرستانها و مدارس عالی همچنان این سیستم پیش می رود.

در جریان این اعتصاب نزدیک بە ٧٠٠٠٠ آموزگار در سراسردانمارک از سوی شورای هماهنگی شهرداریها ( کارفرما ) از کار تعلیق شدەاند و بیش از ۶٠٠٠٠٠ دانش آموز مجبور بە تعطیل اجباری شدەاند. از دوشنبە کە این تعلیق عمومی آغاز شدە است، هزاران هزار آموزگار در شهرهای گوناگون دانمارک در مقابل شهرداریها، در سالنهای بزرگ گرد هم آمدە و اعتراضات خود را پیش می برند. در این رابطە دیگراتحاادیە های صنفی کارمندان و کارگران بە طور گستردەای هبستگی و حمایت فعال خود را ازاموزگاران و اتحادیە شان نشان اعلام کردەاند.

آیا این تعلیق عمومی چند روز یا هفتە دیگر ادامە خواهد داشت، آیا دولت کماکان از دخالت در این موضوع خودداری خوهد کرد، فعلا هیچ چیز روشن نیست. آنچە پر واضح است این است کە فعلا آموزگارن از خواستەهای خود چشم نمی پوشند.