اعدامیها را در گروههای هفتاد نفره به سالن ملاقات شرعی زندان وکیل آباد می آورند، و ساعتی به غروب مانده به طور دسته جمعی و با طناب های داری که از تهران فرستاده شده به دار آویخته می شوند. اعدامی ها تا چند لحظه مانده به موعد اعدام نمی دانند که برای چه به دفتر زندان احضار شده اند، و تنها وقتی تلفن های زندان در یک ساعت به غروب مانده به کلی قطع می شود، دیگر زندانیان خبر دار می شوند که ساعت اعدام فرارسیده است.
این وضعیت وحشتناک زندان وکیل آباد مشهد در چند ماه اخیر است. یک فعال حقوق بشر در مشهد با وصف آنچه از سربازان زندان شنیده است، می گوید در هفتەهای اخیر هر هفته لااقل ۶۰ تا ۷۰ نفر بی اینکه خود و خانواده هایشان بدانند به پای چوبه دار رفته اند. زندانیانی که نه وکیلی داشته اند، و نه دادگاه عادلانه ای برای آنها برگزار شده است.
اولین بار احمد قابل روحانی منتقد جمهوری اسلامی که آذرماه سال گذشته به دلیل شرکت در تشییع جنازه آیت الله منتظری بازداشت شده بود، پرده از راز زندان وکیل آباد برداشت. احمد قابل خرداد ماه ۸۹ از زندان آزاد شد و اعلام کرد که تنها در بندی که او حضور داشته در ۱۹ فروردین ماه، ۳۵ نفر اعدام شده اند. اما این همه اعدامها نبود. گویا مسوولان دادگاه انقلاب مشهد بنابر بر بخشنامه ای که از سوی محسنی اژه ای صادر شده بود حکم داشته اند تا تمامی متهمان به قاچاق مواد مخدر را که حکم اعدام دارند به سرعت و بی وقفه به پای چوبه های دار بفرستند.
احکام اعدامها عمدتا از سوی چهار قاضی دادگاه انقلاب مشهد ـ کاووسی ،کابلی، سلطانی و یثاقی ـ صادر و به سرعت به مرحله اجرا رسیده است. شتاب در اجرای احکامی که همگی در دوسال اخیر صادر شده بود به حدی است که حتی خود زندانیان هم تا لحظاتی مانده به اعدام بی خبر از پایان زندگی بوده اند. بنابر گفته های یکی از زندانبانان، تنها چند لحظه پس از ملاقات یکی از زندانیان با همسرش، گارد زندان، زندانی را به سالن اجرای حکم برده اند در حالیکه خودش و همسرش از اعدام خبری نداشته اند.
آمار هر روزه اعدامها در زندان وکیل آباد مشهد، تابه حال با شنیده های جسته و گریخته از هم بندها و خانواده های معدودی که حاضر به گفتگو شده اند به ۵۰۰ نفر رسیده است. نبودن وسایل ارتباطی، وحشت خانواده ها و حتی کادر زندان ، گرفتن اطلاع از سرنوشت زندانیان را بسیار سخت کرده است. اما بنا بر شنیده ها در ۵ ماه گذشته هر هفته به طور متناوب شماری از زندانیان اعدام شده اند. و خانواده ها در زمان تحویل اجساد متوجه شده اند که شمار اعدامها بسیار است. مسوولان زندان با ارعاب خانواده زندانیان که بیشتر از طبقه بی بضاعت هستند، اجازه هر گونه اطلاع رسانی را گرفته اند و برای تحویل جسد نیز ۷هزار تو مان هزینه طناب دار گرفته اند.اغلب زندانیان فاقد وکیل بوده اند و از آنجا که وکلا برای شکستن حکم اعدام از ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان حق الوکلاله می گیرند، اغلب خانواده ها از داشتن وکیل محروم شده اند.
اعدامهای زندان وکیل آباد مشهد تنها محدود به ایرانی ها نبوده است و در چندین مورد اتباع افغانی و یک مورد هم یک تبعه نیجریه به چوبه دار رفته است. جرم تمامی محکومین قاچاق مواد مخدر است اما آنچنان که فعال حقوق بشر در مشهد می گوید، برای جرایم سبک و مستحق زندان هم حکم اعدام صادر شده است، و در دادسرای مشهد گفته می شود که محسنی اژه ای دادستان کل کشور می خواهد خاطره خلخالی در اعدام قاچاقچیان را زنده کند.
در اوایل دهه شصت آیت الله صادق خلخالی درطرحی ضربتی و برای محو مواد مخدر در ایران ، معتادان و قاچاقچیان جزء بسیاری را به جوخه های اعدام سپرد، گفته می شود خلخالی معتقد بود حتی در صورت صدور حکم اشتباه اعدام، اعدام شدگان به بهشت خواهند رفت. اعدامهای سیاسی سال ۶۷ نیز از نمونه های دیگر اعدامهای دسته جمعی به شمار می رفت. و حالا اعدامهای جمعی زندان وکیل آباد که به صورت مخفیانه صورت می گیرد، می تواند با پیشینه تاریخی سی سال گذشته به رغم وسعت و کثرت آن باور پذیر باشد.
