با وجود حمله‌ای وحشیانه به قلب کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان قزلحصار، این کارزار همچنان با مقاومت و انسجام ادامه دارد.
حاکمیت، ناتوان از حل بحرانهای داخلی و خارجی، بیش از گذشته علیه مردم تیغ کشیده است. در همین راستا، حکومت اعدام و سرکوب، صبح روز یکشنبه ۵ مرداد، دو تن از اعضای این کارزار، زندانیان سیاسی بهروز احسانی و مهدی حسنی را در زندان قزلحصار، در روندی ناعادلانه، بدون اطلاع قبلی و بدون ملاقات آخر با خانواده‌هایشان، اعدام کرد.
پیش از آن، روز شنبه ۴ مرداد، با دستور رئیس زندان قزلحصار، الله‌کرم عزیزی، و معاونان او، حسن قبادی و اسماعیل فرج‌نژاد، بیش از ۱۰۰ مأمور مسلح گارد زندان و نیروهای اطلاعاتی به سالن زندانیان سیاسی در واحد ۴ این زندان یورش بردند. مأموران، تمام زندانیان سیاسی این واحد را با دستبند، پابند و کیسه بر سر، به سلول‌های انفرادی منتقل کردند. در پی این حمله، سعید ماسوری، از امضاکنندگان اولیه فراخوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، برای تبعید به زندان زاهدان منتقل گردید.
در واکنش به این اقدام جنایتکارانه، زندانیان مقاوم در زندان‌های قرچک و تهران بزرگ با سردادن شعار و برگزاری مراسم، بر عهد خود برای توقف اعدام پافشاری کردند.
همچنین در هفته گذشته، زندانی سیاسی یعقوب درخشان که پیش‌تر به اتهام تبلیغ علیه نظام دستگیر شده بود، در زندان لاکان رشت به اعدام محکوم شد.
در هفته گذشته، دست‌کم ۲۰ نفر در زندان‌های مختلف کشور اعدام شدند. همچنین، در دوره یک‌ساله ریاست‌جمهوری پزشکیان، آمار اعدام‌ها حداقل به ۱۴۷۷ تن بالغ می‌شود؛ آماری که بیشتر از سال‌های گذشته و به‌ویژه بسیار بیشتر از دوران رئیسی است.
محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، تشدید سرکوب را در نشست خبری هفته گذشته خود علناً اعلام کرد. او گفت بیش از ۲ هزار نفر را فقط در جریان «جنگ ۱۲ روزه» دستگیر کرده است.
ما، اعضای کارزار، بر این باوریم که هدف حاکمیت از این خشونت‌های بی‌وقفه، ایجاد وحشت و به سکوت کشاندن جامعه‌ای است که با وجود همه‌ی فشارها، همچنان بر خواست برحق خود برای عدالت، آزادی، کرامت انسانی و حق سرنوشت خویش پافشاری می‌کند.
ما، اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۸ زندان کشور، سرکوب و اعدام‌های غیرانسانی و ظالمانه‌ی زندانیان را محکوم می‌کنیم. از عموم وجدان‌های بیدار و آزادی‌خواه داخلی و بین‌المللی می‌خواهیم که فریاد «نه به اعدام» را با حمایت فعال خود از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، هرچه بلندتر سازند و گسترش این کارزار را – علیرغم تلاش حکومت – با تمام امکانات در دستور کار خود قرار دهند.
ما نگرانی عمیق خود را از وضعیت زندانیان سیاسی عضو کارزار که نقش بی‌بدیلی در آغاز این جنبش داشته‌اند و به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند، اعلام می‌کنیم. از همه می‌خواهیم خانواده‌های زندانیان اعدام‌شده و اعضای کارزار را تنها نگذارند. جان زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار و دیگر زندان‌های ایران در خطر جدی است.
از زندانیان می‌خواهیم با الهام از زندانیان و زنان مقاوم در قرچک و زندان تهران بزرگ، با برگزاری مراسم، اجازه ندهند خون سرفرازان به‌دار آویخته، پایمال شده و صدای پایه‌گذاران کارزار در بی‌خبری و سکوت خاموش گردد.
رمز پیروزی برای آزادی و برابری و عقب‌راندن استبداد و ارتجاع، در اتحاد و همبستگی جمعی است.
اعتصاب غذای هفته هفتادونهم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۷ مرداد ۱۴۰۴ در این ۴۸ زندان برگزار خواهد شد:
زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.هفته
هفتادونهم – ۷ مرداد ۱۴۰۴
