در جهان نابرابر و ناعادلانۀ امروز، در جهان تحت سلطهٔ غارتگرانهٔ سرمایه‌داری مالی نولیبرال، آرمان برقراری جامعه‌ای مبتنی بر صلح و آرامش و آزادی و عدالت اجتماعی، جهانی آباد، آزاد، عاری از نابرابری و تبعیض و به دور از شکاف عمیق طبقاتی، جهانی که در آن تمامی مردمان روی زمین هستی خود را در رفاه و به دور از فقر و گرسنگی و آوارگی سر کنند، از محبوبیت روزافزونی برخوردار شده و پژوهش‌های اقتصادی و اجتماعی هر چه بیشتری با تامل و تعمق در چارچوب این باورهای انسانی و در راستای یافتن راه‌های تحقق آن‌ها صورت می‌گیرد.
جهان پیوسته و درهم‌تنیدهٔ ما با تداوم استعمار و استثمار اقتصادی نولیبرالیسم، بحران‌های مستمر و دامن‌گستر سرمایه‌داری و در پیامد آن، در منجلاب جنگ‌های نابرابر و جنایت‌های بی‌شمار، در چنبرهٔ فقر، آوارگی و دارایی‌زدایی گرفتار شده است. انگیزۀ کسب سود بیشتر و حفظ و گسترش قدرت سرمایه جهان ما را بیش از پیش به جهانی سرشار از نابرابری و تبعیض بدل کرده است. رویارویی با چنین دنیایی توجه مردم و اندیشمندان و روشنفکران جهان را بیش از پیش به سوی اندیشه‌های عدالت‌خواهانۀ چپ جلب کرده و سوق داده است.
در میهن ما ایران نیز، در شرایطی که تحریم‌های ناعادلانه و مافیای اقتصادی – امنیتی اقتصاد کشور را در معرض فروپاشی قرار داده و نابرابری اقتصادی و فقر و بیکاری بیداد می‌کند، اندیشۀ چپ و باور به عدالت اجتماعی هر روز در میان روشنفکران و اندیشمندان میهن‌مان عمق و گسترش بیشتری می‌یابد.
هراس از این تعمق و گسترش، موج فشار و سرکوب بر اندیشمندان و کنشگران چپ را به دنبال داشته است. هستهٔ سخت قدرت و راست افراطی لانه کرده در دستگاه‌های اطلاعاتی و قوهٔ قضاییهٔ جمهوری اسلامی، به زعم خود در پی ناامید کردن مردم و نیروهای عدالت‌خواه ایران از امکان تأثیرگذاری بر شرایط امروز ایران است.
تصادفی نیست که طی هفته‌های اخیر هر روز اخبار تازه‌ای از احضار و بازداشت روشنفکرانی به گوش می‌رسد که در کنار باور عمیق به آزادی، دمکراسی، برابری و رفع تبعیض و میهن‌دوستی، برقراری عدالت اجتماعی را لازمۀ تغییرات بنیادین و نباز مبرم امروز و فردای ایران می‌دانند.
اما شرایط امروز ایران و روی‌کرد نیروهای سیاسی – اجتماعی متعهد و میهن‌دوست دیگر شرایط چهاردهه پیش و دوران سرکوب‌های آن روزهای نظام اسلامی تازه به قدرت رسیده نیست. خوشختانه جامعۀ مدنی امروز ایران آگاه‌تر و هوشیارتر از آن است که در برابر چنین یورش‌هایی سکوت اختیار کند. جای خوشحالی است که موج بازداشت اندیشمندان چپ‌گرا طیف وسیعی از آزاداندیشان و میهن‌دوستان ایران با افکار و اندیشه‌های متفاوت را به واکنش واداشته است.
از جمله، جمعی از اقتصاددانان، جامعه‌شناسان، دیپلمات‌ها و روزنامه‌نگارانی که از نظر اندیشه و باور با کنشگران چپ فاصله و اختلاف نظر دارند، طی بیانیه‌ای برخورد با اندیشمندان چپ‌گرا را محکوم کرده‌اند. آنان در این بیانیه دفاع از حقوق شهروندی و آزادی بیان را «ضرورت اخلاقی و شرطی بنیادین برای پیشرفت جامعه» دانسته و «برخورد امنیتی با اهل قلم و اندیشه و بازداشت صرفاً به دلیل ابراز عقیده» را اقدامی مغایر با حقوق شهروندی خوانده‌اند. امضاکنندگان در پایان، خواهان آزادی این پژوهشگران و نویسندگان و توضیح مسئولان در این زمینه شده‌اند.
متن بیانیه:
منقتدان را آزاد کنید
آزادی بیان، ضرورتی اخلاقی و شرطی بنیادین برای پیشرفت جامعه است.
برخورد امنیتی با اهل قلم و بازداشت آنان صرفاً به‌دلیل ابراز عقیده، اقدامی ناپذیرفتنی و مغایر با اصول اخلاقی و حقوق شهروندی است.
در روزهای اخیر، گزارش‌هایی از بازداشت شماری از اصحاب رسانه با گرایش‌های فکری چپ منتشر شده است، بی‌آنکه توضیح روشنی از سوی مقامات مسئول ارائه شود.
احضار و بازداشت آقایان پرویز صداقت، محمد مالجو و هِیمن رحیمی و خانم‌ها مهسا اسدالله‌نژاد و شیرین کریمی، از فعالان رسانه‌ای پایگاه «نقد اقتصاد سیاسی» تنها به‌دلیل بیان دیدگاه‌هایشان، قابل قبول نیست.
ما ضمن محکوم کردن این برخوردها، خواستار آزادی فوری این هموطنان و ارائۀ توضیح شفاف از سوی مقامات مسئول هستیم. حمایت ما صرفاً براساس دفاع از حقوق انسانی و آزادی بیان است و به معنی تأیید همۀ مواضع این بزرگواران نیست.
امضاکنندگان بیانیه
کوروش احمدی، محمدمهدی بهکیش، جلال‌الدین جلالی، پویا جبل‌عاملی، شاهین چراغی، امیر حسینی، امیرحسین خالقی، علی دادپی، نوید رئیسی، مهرداد سپهوند، مریم سعیدی، علی‌اصغر سعیدی، علی سرزعیم، علی شوریده، جواد شمسی، همایون شیرازی، شلاله صحافی، ابراهیم صحافی، محمد طبیبیان، محمد طاهری، احمد عزیزی، حسین عباسی، مجید عینیان، آرش علویان، موسی غنی‌نژاد، پویا فیروزی، محمد قوچانی، حجت‌الله قندی، بهرنگ کمالی، مرتضی کاظمی، علی میرزاخانی، مسعود نیلی، کامران ندری، نیما نامداری، مهدی ناجی، فاطمه نجفی.
