جمعه ۹ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۹:۱۴
ما، به عنوان یک نیروی چپ، عدالتخواه، دموکرات و مردمیِ خواهان آزادی و دموکراسی و برپایی جمهوریِ متکی به آرای ملت در کشور، هرچند در بنیانهای نظری و تحلیل اجتماعی و سیاسی تفاوتهایی با دیدگاه نهضت آزادی ایران داریم، اما در عین حال باور داریم که در مسیر دفاع از آزادیهای سیاسی، حقوق بشر، برابر حقوقی زنان، رفع هرگونه تبعیض،گردش متوازن قدرت و پاسداری از حق حاکمیت مردم ایران، همسو و همراهیم.
وقتی مردان در برابر حقوق زنان میایستند، ردپای حفظ قدرت و امتیاز را میتوان در مواضعشان دید. اما هنگامیکه زنی خواستار حذف قانونی میشود که برای نجات جان زنان طراحی شده، دیگر با مخالفتی ساده مواجه نیستیم؛ بلکه با بازتولید آگاهانه نظامی مواجهیم که حق انتخاب و امنیت را از زنان دریغ میکند.
در شرایط کنونی، نشانههایی چون پیروزی چهرهای چون پزشکیان در انتخابات ریاستجمهوری، افزایش تمایل به مذاکره، و تغییر نسبی در لحن مقامات، توجهبرانگیز است. با اینحال، این تغییرات، اگر با اصلاحات بنیادین همراه نباشند، از جمله بازنگری در قانونگذاری بهویژه در حوزههایی چون حجاب، توقف برخوردهای سلیقهای و امنیتی با جامعه مدنی، گشایش در عرصههای فرهنگی، احترام به آزادیهای دموکراتیک و اصلاح رویههای پلیسی، نمیتوان از آنها بهعنوان نشانهای از بلوغ سیاسی یا اجتماعی یاد کرد.
همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست بهگریباناند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.
از اوایل دهه ۱۳۷۰ تا امروز شاهد دو موج اعتراضی و ورود به موج سوم شورش، خیزش و جنبش علیه وضعیت موجود بوده ایم. موج اول اعتراضی از اوایل دهه ۱۳۷۰ و در پی واکنش اقشار و طبقات محروم و حاشیه نشین شهرهای بزرگ نسبت به تنگناهای معیشتی حاصل از اجرای سیاستهای تعدیل اقتصادی شکل گرفت. موج دوم از سال ۱۳۸۸ و در پی اعتراض علیه تقلب انتخاباتی آغاز شد که بدواً وجه سیاسی آن برجسته تر از سایر وجوه بود و موفق به بسیج اقشار متوسط و گروههای تحصیلکرده شهری شد. اعتراضات دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ نیز اگرچه با مطالبات اقتصادی آغاز شد به سرعت جهت گیری رادیکال سیاسی علیه جمهوری اسلامی پیدا کرد.
وقتی مردان در برابر حقوق زنان میایستند، ردپای حفظ قدرت و امتیاز را میتوان در مواضعشان دید. اما هنگامیکه زنی خواستار حذف قانونی میشود که برای نجات جان زنان طراحی شده، دیگر با مخالفتی ساده مواجه نیستیم؛ بلکه با بازتولید آگاهانه نظامی مواجهیم که حق انتخاب و امنیت را از زنان دریغ میکند.
قلیان مینویسد: «ممکن است بپرسید مگر زندان… زندان نیست؟ چطور میشود آنجا شیرینی پخت؟ اما اگر شیرینیپختن بخشی جدانشدنی از هویت شما باشد، آن را هرجا، هرطور، حتی در زندان هم میتوانید ادامه دهید.»
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از همهٔ دغدغهمندانِ حقوق بشر و کسانی که آرزوی ایرانی آزاد و برابر را دارند، صمیمانه درخواست میکند که در این روزها و سالهای دشوار، در کنارِ قربانیانِ ظلم بایستند. زیرا استبدادِ حاکم، با نقضِ حقوقِ دادرسیِ منصفانه و اجرای گستردهٔ احکامِ اعدام، «حقِ حیات» اقلیتهای قومی، عقیدتی و… را پایمال میکند و با بیپروایی، هموطنانِ بلوچ، کُرد، عرب و زندانیانِ عقیدتی را به پایِ چوبههای دار میفرستد.
نویسنده: سیاوش شهابی: مطالبات رانندگان (بیمه شفاف، دستمزد منصفانه، جادههای امن، و مشارکت در تصمیمسازی) بازتاب خواستههای بسیاری از اقشار کارگر و زحمتکش جامعه امروز ایران است. و با گسترش سازماندهی از پایین، رؤیای تشکیل یک جبهه واحد کارگری دیگر دور از دسترس بهنظر نمیرسد.
کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.
ما، به عنوان یک نیروی چپ، عدالتخواه، دموکرات و مردمیِ خواهان آزادی و دموکراسی و برپایی جمهوریِ متکی به آرای ملت در کشور، هرچند در بنیانهای نظری و تحلیل اجتماعی و سیاسی تفاوتهایی با دیدگاه نهضت آزادی ایران داریم، اما در عین حال باور داریم که در مسیر دفاع از آزادیهای سیاسی، حقوق بشر، برابر حقوقی زنان، رفع هرگونه تبعیض،گردش متوازن قدرت و پاسداری از حق حاکمیت مردم ایران، همسو و همراهیم.
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) وقوع این فاجعۀ شوم را به مردم میهنمان، به شهروندان بندرعباس و خانوادههای داغدار و آسیبدیده تسلیت میگوید. ما در این لحظات سخت همراه و همدوش مردم بندرعباس سوگوارِ جانهای از دست رفته و نگران و چشمبه راه بهبود زخمیهای این حادثهایم.
ما، به عنوان یک نیروی چپ، عدالتخواه، دموکرات و مردمیِ خواهان آزادی و دموکراسی و برپایی جمهوریِ متکی به آرای ملت در کشور، هرچند در بنیانهای نظری و تحلیل اجتماعی و سیاسی تفاوتهایی با دیدگاه نهضت آزادی ایران داریم، اما در عین حال باور داریم که در مسیر دفاع از آزادیهای سیاسی، حقوق بشر، برابر حقوقی زنان، رفع هرگونه تبعیض،گردش متوازن قدرت و پاسداری از حق حاکمیت مردم ایران، همسو و همراهیم.