جمعه ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۵:۰۹
جمعه ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۵:۰۹
در شرایط نگران‌کنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهن‌دوست و اپوزیسیون تحول‌طلبِ نظام که در راه گذار مسالمت‌آمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه می‌کنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی می‌دانیم.
مسئله فقط به شخص لاریجانی محدود نمی‌شود؛ بلکه به الگویی تکراری در سیاست ایران بازمی‌گردد: حذف و بازگرداندن چهره‌ها، بر اساس ملاحظاتی که نه شفاف‌اند و نه برای افکار عمومی قابل درک. جامعه وقتی می‌بیند فردی بدون تغییر در مواضع یا عملکرد، در یک موقعیت رد و در موقعیتی دیگر تأیید می‌شود، به‌درستی نسبت به منطق تصمیم‌گیری‌ها دچار تردید می‌شود. این فرآیندهای مبهم، زمینه‌ساز بی‌اعتمادی عمومی به نهادهای تصمیم‌گیرنده است.
نیرویی که هدفش نشستن بر اریکۀ قدرت به هر بهایی برای ایران و ایرانیان است، در رویکردش نسبت به دگراندیشان به شیوه‌های منسوخ ساواک و بازجوهای دو نظام مستبد شاهی و ولایی در زندان مخوف اوین متوسل می‌شود و از هیچ تلاشی برای تخریب نیروها و شخصیت‌های مخالف سیاست‌اش فروگذار نمی‌کند.
دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»اند.
در برزیل، شرایط دریافت مجوز پروژه‌های معدن و زیرساخت در آینده آسان‌تر اعطا می‌شود.” زنان بومی ” آن را قانون بولدوزر می‌نامند و خواستار مقاومت شده‌اند. و امیدوارند که لولا رئیس جمهور برزیل این قانون را وتو کند.
جنبش زنان در ایران، تاریخ حذف نیست بلکه تاریخ ساختن است. اگر مشروطه نقطه آغاز رسمی حضور زن در حرکت مدرن ایران بود، مسیر این جنبش هنوز ادامه دارد. «زن، زندگی، آزادی» شعار امروز، نه صرفاً ندای اکنون، بلکه پیوندی‌ست میان ریشه‌های مبارزه‌ی زنان در تاریخ و رؤیای آینده‌ای دموکراتیک که هنوز محقق نشده.
در غیاب سیاست طبقاتی ودر شرایطی که خواست طبقات برخوردار و الیگارش ها، توسط رسانه های بی شمار جریان اصلی، به عنوان خواست ملت جا زده می شود و درشرایطی که مدت هاست، چپ دموکرات و عدالتخواه ، از صورت بندی خواست های فرودستان و مفصل بندی آن با خواست های عدالت خواهانه اقشار محروم دیگر باز مانده است، رفراندوم به عنوان دم دستی ترین ابزار، از جعبه ابزار تکنسین های سیاسی، بیرون کشیده می شود و به کانون منازعات سیاسی ایران باز می گردد.
مطرح کردن چنین اتهامی آن هم سال‌ها پس از شهادت بختیار ـ بدون امکان پاسخ‌گویی یا دفاع از خود ـ رفتاری است خودخواهانه، غیرمنصفانه، و نشانه‌ای از سوءاستفاده سیاسی از حافظه تاریخی یک ملت. دکتر بختیار بارها مخالفت اصولی خود را با خشونت، ترور و انتقام‌جویی اعلام کرده بود و چنین درخواستی کاملاً در تضاد با منش و باورهای اوست.
دولت پزشکیان در یک سالگی خود و پایان سال نخست با ارثیه‌ای سنگین و میدان پرخطری مواجه است؛ از تحریم‌های پابرجا، تا ساختار بودجه‌ای معیوب و نظام مالیاتی ناکارآمد. هرچند برخی شاخص‌ها نظیر نرخ تورم و صادرات نفت، در ظاهر بهبود یافته‌اند، اما واقعیت اقتصاد ایران همچنان بی‌ثبات، شکننده و سیاسی‌زده باقی مانده است.
تجربه مشروطه در ایران، برخلاف مدل‌های غربی که با تفکیک نهاد دین از دولت و نهادینه‌سازی حقوق شهروندی همراه بود، نتوانست به الگویی برای تحقق سکولاریسم، پاسخ‌گویی و دموکراسی بدل شود. ساختار قدرت در ایران، به‌جای گذار به مردم‌سالاری، با مقاومت سنت‌های استبدادی و مذهبی، مسیر را به سوی تثبیت دوباره قدرت در شکل جدید هموار کرد.
در شرایط نگران‌کنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهن‌دوست و اپوزیسیون تحول‌طلبِ نظام که در راه گذار مسالمت‌آمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه می‌کنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی می‌دانیم.
حسن چهل سال پس از فاجعۀ پرپر شدن گل نورسیدۀ دخترش میترا به دست کوردلان، از دخترش، از گل دوست‌داشتنی زندگی‌اش، در پیوند با سرود انترناسیونال یاد می‌کند. آری فلسفۀ زندگی شخصی و سیاسی حسن در یک راستا قرار داشتند.
در شرایط نگران‌کنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهن‌دوست و اپوزیسیون تحول‌طلبِ نظام که در راه گذار مسالمت‌آمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه می‌کنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی می‌دانیم.
