منو
یکشنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۳ - ۲۲:۰۸
منو
یکشنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۳ - ۲۲:۰۸
در روز جانباختگان فدایی، یاد تمامی دیگر جانباختگان راه آزادی، برابری و عدالت را نیز گرامی می‌داریم و باور داریم که دادخواهان کشتارهای خونین این چهاردهه راهی را که تاکنون با پایداری خستگی‌ناپذیری رفته‌اند، تا روشن شدن همۀ حقایق و محاکمه آمرین و عاملین قتل عزیزان‌شان ادامه خواهند داد.
رهبر حکومت تاب نیاورد گاه که کارگزاران خود را نامرغوب دید. خود بر صحنه آمد و خواستار مشارکت حداکثری شد و فتوا داد که نباید با کسانی که “ذره‌ای با انقلاب و امام و نظام اسلامی زاویه دارند” همکاری کرد. به‌زبان دیگر نباید به کسانی که ممکن است نفر دوم حکومت شوند و در سر خیال همکاری با ناانقلابین دارند، رای داد. اشاره‌ای سرراست به آن تنها نامزدی که از تعامل با جهان می‌گوید.
انتخابات نفر دوم حکومت اسلامی در ایران جامعه ایرانی را دو پاره کرده است. دو پاره زین رو که بر اساس نظرسنجی‌ها، تا به امروز؛ نزدیک به ۵۲ درسد از ایرانیان درون کشور گفته‌اند که به پای صندوق‌های رای خواهند رفت.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
کاملاً مشخص است که در دور دوم اگر تحریم کنندگان بر سر نظر خود بمانند، و جناح راست‌گرایان براساس آنچه که خود اعلام کرده اند مجموع آرا خود را به صندوق جلیلی بریزند، پیروزخواهند شد. برای من اینک، این سوال مطرح است که این اکثریت مطلق تحریمی شصت درصدی،که دلایل و توضیحات کافی برای تحریمشان وجوددارد، با این حجم آرا خود میخواهند چه کنند
در این شماره: شکنجه در قوانین ایران: شکنجه؛ وسیله هراس افکنی در حکومت های غیردموکراتیک، مساله اعمال شکنجه در زندان ها و بقای حکومت ایران، شکنجه در قوانین جمهوری اسلامی ایران، بیعملی جامعه جهانی در برابر رواج شکنجه در ایران، رواج شکنجه در ایران؛ خلاء های قانونی و دستگاه قضائی ناکارآمد
پیش‌بینی می‌کنم دور تازه‌ای از سیاست در کشور ما آغاز شده که تنها دو نیروی متشکل و دارای پایگاه اجتماعی معین وجود خواهد داشت و با هم رقابت خواهند داشت. پیش‌بینی می‌کنم که آقای خامنه‌ای، برخلاف گذشته، خواهان حبس و حصر و حذف یک طرف به نفع طرف دیگر نیست. پیش‌بینی می‌کنم دولت اصلاحات تازه‌ای در ایران شکل خواهد گرفت که بر خلاف گذشته هم توان و زمینه تعامل با دستگاه رهبری را خواهد داشت و هم زبان گفتگو با مردم و امکان نهاد‌سازی در پائین را.
رهبر حکومت تاب نیاورد گاه که کارگزاران خود را نامرغوب دید. خود بر صحنه آمد و خواستار مشارکت حداکثری شد و فتوا داد که نباید با کسانی که “ذره‌ای با انقلاب و امام و نظام اسلامی زاویه دارند” همکاری کرد. به‌زبان دیگر نباید به کسانی که ممکن است نفر دوم حکومت شوند و در سر خیال همکاری با ناانقلابین دارند، رای داد. اشاره‌ای سرراست به آن تنها نامزدی که از تعامل با جهان می‌گوید.
حتی اگر تفاوتهایی میان پزشکیان و جلیلی باشد اما به هر حال دولت بعدی تابع سیاستهای رهبری، ناقض حقوق بشر، گرفتار در چنبره نیروهای امنیتی و مافیای اقتصادی و ناتوان از تامین منافع ملی خواهد بود. ما به مطالبه گری خود و تلاش در جایگزین کردن جمهوری اسلامی با یک حکومت باورمند به آزادی و دمکراسی و حق شهروندی ادامه می‌دهیم. مردم امروز با رجوع به خرد خود در خصوص آینده خود تصمیم میگیرند.
مردم از «روزنه‌گشایی» و اصلاحات معنا‌دار در درون ساختار عملاً موجود عبور کرده‌اند و به آن امیدی ندارند. جامعه در مرحلۀ تحول‌طلبی و ایجاد تغییرات اساسی در ساختار موجود قراردارد…
در روز جانباختگان فدایی، یاد تمامی دیگر جانباختگان راه آزادی، برابری و عدالت را نیز گرامی می‌داریم و باور داریم که دادخواهان کشتارهای خونین این چهاردهه راهی را که تاکنون با پایداری خستگی‌ناپذیری رفته‌اند، تا روشن شدن همۀ حقایق و محاکمه آمرین و عاملین قتل عزیزان‌شان ادامه خواهند داد.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کم‌توقع داشت. بی‌ادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایم‌اش آرام‌بخش جمع رفقای‌اش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق به‌معنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمان‌مان، سازمان البرز و ما!
در روز جانباختگان فدایی، یاد تمامی دیگر جانباختگان راه آزادی، برابری و عدالت را نیز گرامی می‌داریم و باور داریم که دادخواهان کشتارهای خونین این چهاردهه راهی را که تاکنون با پایداری خستگی‌ناپذیری رفته‌اند، تا روشن شدن همۀ حقایق و محاکمه آمرین و عاملین قتل عزیزان‌شان ادامه خواهند داد.
