جایزه صلح نوبل امسال با شعار “زن، زندگی، آزادی” به نرگس محمدی فعال حقوق زنان و حقوق بشر زندانی ، در ایران تعلق گرفت. اعتبار نرگس محمدی از مبارزات او و جایگاه او در میان مردم و مبارزان ایران سرچشمه می‌گیرد. نرگس محمدی از سال ۱۳۸۸ تا کنون برای فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی، برای رسیدن به ایران آزاد و رعایت حقوق بشر و به دلیل مبارزه علیه حجاب اجباری و رفع تبعیض از زنان تحت بازداشت و زندان بوده است. او در مجموع به ۳۲ سال زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق محکوم شده است.
نرگس محمدی از فعالان لغو مجازات اعدام و یکی از بازگوکننده گان شاخص وضعیت و نقض حقوق بشر در زندان‌ها در دوره اخیر بوده و کتاب “شکنجه سفید” او بازگو کننده‌ی رنج ها و سختیهای طاقت فرسای، شماری ازقربانیان سلول های انفرادی در زندان های جمهوری اسلامی و عوارض آن بر زندانیان است.
حکومت با خشونت سیستماتیک، حقوق زنان را پایمال میکند. اما زنان ایران علیرغم موانع ساختاری و دیگر دشواری‌های پیش رو، به تلاش برای احیای حقوق خود ادامه داده و همواره تلاش کرده اند از هر روزنه‌ای برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز، دور زدن قوانین، شرایط و وضعیت را در حد امکان برای زنان قابل تحمل کنند تا بتوانند کمی مانند یک شهروند زندگی نمایند. فعالان مدنی واجتماعی به ویژه کنشگران حوزه زنان تحت فشار و در خطر زندان‌های طولانی و احکام قضایی خشونت‌آمیزی هستند. در نهادهای قضایی ایران مجازا‌ت‌ها علیه زنان هیچ تناسبی با جرم ندارد. افرادی برای اعتراض به حجاب اجباری به بیش از ۲۰سال زندان محکوم شده اند. با این حال زنان و دختران جوان بی‌شماری اکنون با سربلندی و شجاعت بدون حجاب در فضای عمومی ظاهر می‌شوند.
حاکمیت در برابر عاملیت سیاسی مردم پس از جنبش “زن، زندگی، آزادی” بیش از پیش احساس هراس میکند. تشدید سرکوب حکومتی در آستانه سالگرد جنبش اعتراضی “زن زندگی آزادی” و بازداشت‌های فعالان حقوق زنان، فعالان مدنی و حقوق بشر که اکثریت آنها زن بودند، در این راستا ارزیابی میشود. غافل از اینکه این جنبش به حدی عنصر آگاهی و اراده‌ی خواست مردم برای تغییر بنیادی و تحقق حقوق زنان به مثابه مسئله‌ای کلیدی در تحقق دموکراسی، آزادی و برابری را در ایران تکان داده که اِعمال این نوع سیاست ها راه بجایی نمی‌برد و بسیاری از زنان اعتراض خودرا بصورت فعالیت های مدنی در زمینه های مختلف نشان دادند. از طرف دیگر آنقدر جنبش “زن، زندگی، آزادی” در افکار جهانی تاثیر گذار بوده است که جایزه صلح نوبل با همین شعار به خانم نرگس محمدی به پاس مبارزاتش از جمله در این عرصه، اعطا شده است.
زنان، خواهان جایگاه شایسته خود، رفع تبعیض‌ها و ممنوعیت‌های ظالمانه‌ای هستند که عرصه پیشرفت را برای آنان تنگ می کنند. برابری جنسیتی و آزادی زنان یک حق اساسی بشر است و تأمین، تضمین و تثبیت آنها با دموکراسی وتحقق تحول دموکراتیک رابطه تنگاتنگ دارد. حجاب اجباری در این میان شاید نمادین‌ترین و ملموس‌ترین تبعیض، خشونت و ستمی باشد که زنان هر روز با آن سروکار دارند و با آن تحقیر می شوند. این جایزه نه تنها به نرگس محمدی بلکه به تمامی زنان ایران و زنانی که در سراسر جهان برای احقاق حقوق خود می‌جنگند تعلق دارد.
دریافت این جایزه را به خانم نرگس محمدی و خانواده او، مردم ایران به ویژه زنان و دختران و همه زنان فعال برای برابری حقوقی، علیه تبعیض و آزادی تبریک می گوییم. بی شک این جایزه جایگاه و موقعیت نرگس محمدی و جنبش داد خواهی و حقوق بشر را در ایران قوی تر خواهد کرد. با توجه به سابقه مبارزاتی و جایگاه نرگس محمدی در میان مردم و مبارزان ایران بر این باوریم که او از اعتبار این جایزه برای رفع تبعیض‌ها و ممنوعیت‌های ظالمانه، حقوق بشر و تحقق صلح پایدار استفاده خواهد کرد.
