عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها
اینکه چنین وفاقی میان سران کشور در مورد حمایت از دولت منتخب مردم ایجاد شده است را باید به فال نیک گرفت و امید داشت در آینده نیز سران کشور و نهادهای حاکمیت به جای طرح منازعات بی‌حاصل میان خود به دنبال حل مشکلات کشور و باز کردن گره‌های چندین ساله از زندگی مردم باشند.
ولی اگر مقامات کشور، حقیقتا به دنبال وفاق در جامعه از هم گسیخته ما هستند، مسیر آن از زندان اوین و کوچه اختر می‌گذرد نه فقط از پاستور و بهارستان و گره کور آن به دست قوه قضائیه باز می‌شود.
خوشبختانه اینکه در افراطی‌ترین مجلس در بین این چند دوره اخیر مجلس، کمترین اشاره‌ای به قصه ساختگی و انحرافی فتنه نمی‌شود و دو نفر از وزرایی که نگاه متفاوتی به داستان ۸۸ داشته‌اند، با حمایت مقامات بتوانند از سد رأی اعتماد مجلس به شدت انقلابی بگذرند، جای امیدواری را ایجاد کرده است که بخش عمده و عاقل حاکمیت خود را از این داستان‌های خودساخته رها ساخته و به جای مشغول کردن اذهان مردم به این امور بی‌حاصل، به دنبال وفاق و همدلی میان بخش‌های مختلف مردم و حل مشکلات ریشه‌ای مردم باشند.
وفاق ملی واقعی بدون درنظر گرفتن نظرات آن ۶۰ درصدی که بر خلاف ما، از اصلاح این سیستم دل بریدند و حاضر به مشارکت در انتخابات نشدند، اتفاق نخواهد افتاد.
وفاق واقعی زمانی است که عرصه برای نقد جدی اشکالات بنیادین نظام، بدون ترس از داغ و درفش باز باشد و منتقدان سیاست‌ها و سیاست‌ورزان از محرومیت و زندان، نگرانی نداشته باشند.
وفاق واقعی در کشور، زمانی اتفاق می‌افتد که در اوین را بازگشایند و بیگناهانی همچون تاجزاده و مدنی و بسیاری دیگر از خبرنگاران و فعالین سیاسی که به صرف اظهار نظر بر خلاف بخشی از حاکمیت، مشغول گذراندن دوران حبس خود هستند و آنان که از ترس برخورد قهری نظام، مجبور به ترک وطن شده‌اند به آغوش جامعه و خانواده خویش بازگردند.
وفاق واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که حصر اختر گشوده شود و اجازه ارتباط با محصورین عزیز برای همگان فراهم شود.
اینکه سران قوا دور هم بنشینند و از وفاق سخن بگویند حرکت ارزشمندی است ولی وفاق واقعی زمانی است که همین سران قوا در جلوی منتقدان خود بنشینند و با دل و جان سخن ایشان را بشنوند و به آن عمل کنند.
حضرات باید بدانند تا وقتی مخالف خود را به رسمیت نشناسند و نظر او را محترم نشمارند، وفاق واقعی در کشور اتفاق نخواهد افتاد.
1 Comment
….. و وفاق ملى را همچنان میبایست در همراهى با تمامى نحله هاى فکرى و بخش هاى اجتماعى أسیب دیده ى طول عمر نظام جمهورى اسلامى جستجو کرد. و وفاق ملى ایران بدون اعتبار عرصه ى دادخواهى، دروغى بیش نخواهد بود!