برطبق گزارش رسانه ها و شبکه های اجتماعی ترانه علیدوستی هنرپیشه معروف ایرانی امروز قصد سفر به قشم را داشت که در فرودگاه متوجه می‌شود، کد ملی او برای تمام پروازهای خارجی و حتی داخلی مسدود شده است.
به گزارش شبکه شرق مینا اکبری فیلم‌ساز و خبرنگار فرهنگی در توییتی توضیح داده که «ترانه علیدوستی قصد داشته با دخترش به قشم سفر کند؛ اما فهمیده کدملی‌اش برای تمام پروازهای داخلی و خارجی مسدود شده.»
موضوع ممنوعیت حتی برای پروازهای داخلی، قبل از این هم برای برخی دیگر از بازیگرها همچون مهراب قاسم خانی برای سفر تهران به مشهد هم اتفاق افتاده بوده است.
سکینه سادات پاد دستیار رئیس‌جمهور که این روز‌ها توییت‌های خود را با هشتگ وکیل مردم منتشر می‌کند، نوشت: من فقط نظر حقوقی خودم را بر اساس قانون اساسی می‌دهم. مسدود شدن کد ملی و ممنوع الپروازی، صرف نظر از اینکه مجازات نا آشنایی‌ست، بدون اطلاع قبلی، خلاف مقررات و رویه‌های مؤکد رئیس محترم قوه قضائیه هم هست.
محسن برهانی، حقوقدان نیز به ممنوعیت پروازی ترانه علیدوستی واکنش نشان داد. او در توئیتی نوشت: دولت بایستی در اسرع وقت اعلام کند که نقض حقوق و آزادی‌های شهروندان در قالب ممنوعیت‌های بدعت‌آمیزی، چون ممنوع‌الپروازی، ممنوع‌الکاری، ممنوع‌التصویری، ممنوع‌الدعوتی، ممنوع‌التوییتی، ممنوع‌المعاشرتی، ممنوع‌السیم‌کارتی و هر ممنوع‌الچی‌چی دیگری، غیرقانونی است.
به‌دلیل حمایت از اعتراضات سراسری در سال ۱۴۰۱ در ۲۶ تیر ماه همان سال، این بازیگر جوان با حضور ماموران در خانه‌اش و بعد از تفتیش منزل، بازداشت ولی پس از ۱۸ روز با قید وثیقه آزاد شد. او از سوی دادگاه کیفری ۲ تهران، به ۵ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود که به مدت ۵ سال تعلیق شده است. حتی انتشار تصاویر او در لحظات خوشحالی بعد از آزادی که در فضای مجازی و رسانه دست به دست میشد، موجی از واکنش‌ها را در پی داشت. او به دلیل سرباز زدن از رعایت حجاب اجباری، توسط وزارت ارشاد «ممنوع‌الکار» شده است. با این حال کماکان تصاویری از او بدون حجاب اجباری در مجامع عمومی منتشر می شود.
بعد از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، شماری از چهره‌های شناخته‌شدهٔ هنری، به ویژه در عرصهٔ سینما به‌طور علنی به مخالفت با حجاب اجباری پرداختند و بابت این اقدامات خود نیز با برخوردهای قضایی مواجه شدند. پدیده ممنوعیت از پرواز در غرب موردی آشناست و عمدتا بعد از عملیات القاعده در سال ۲۰۰۱ به سپهر عمومی راه یافت. بویژه در ایالات متحده لیست هایی بوجود آمد که برخی افراد مظنون به وابستگی به برخی اقشار اجتماعی بویژه مسلمانان و اتباع کشورهای «نامطلوب» بدون اطلاع خودشان در آن قرار داشتند. این لیست های محرمانه البته با ریسک ترور که با نوعی پروفایل نژادی-ملیتی توجیه میشد در آن دوران بسیاری شخصیت های معروف سیاسی را نیز در بر می‌گرفت. اما اینکه کسانی را در ایران بخاطر نحوه پوشش در لیست ممنوعیت از پرواز قرار دهند به یک طنز سیاه بیشتر شباهت دارد تا واقعیت.
