گفتگوی فروغ سمیع نیا با نسرین ستوده
کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس خبر از بررسی مجدد ماده ۲۳ لایحه حمایت از خانواده را در مجلس می دهد. این در حالی صورت می گیرد که ماده فوق یک سال قبل با اعتراضات فعالین حقوق زنان و مردم از دستور کار مجلس خارج شده بود و حذف این ماده جنجال برانگیز از لایحه اعلام گردیده بود. در این راستا گفتگویی را با خانم نسرین ستوده، وکیل دادگستری و عضو ائتلاف برای لایحه حمایت از خانواده، انجام داده ایم.
خانم ستوده خبر دار شدیم که ماده ۲۳ لایحه حمایت از خانواده دوباره در مجلس مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه با اینکه سال گذشته مجلس از حذف این ماده از لایحه خبر داده بود، آیا به لحاظ قانونی این کار امکان پذیر بوده است؟
به دلایلی سال گذشته مجلس این ماده را از دستور خارج کرد. حال سوال این است که آیا این دلایل برطرف شده؟ چه شرایطی ایجاد شده که مجلس این را در دستور کار خودش قرار داده؟ یا اساسأ قوانین مطرح شده در مجلس تابع شرایط سیاسی است که این اسفناک است. در واقع مجلس به دنبال شرایطی بوده که این قانون را تصویب کند که سال گذشته اعتراضات زنان باعث خارج شدن این ماده از دستور کار مجلس بود. حال مجلس تصور می کند که صدای زنان رو به خاموشی نهاده که اگر چنین تصوری وجود داشته باشد بسیار تاسف برانگیز است و این نکته رو بیان کنم که اساسأ وقتی مجلس ماده ای رو از دستور کار خارج می کند نمی تواند دوباره آن را در دستور کار قرار دهد و این کار غیر قانونی است.
با توجه به این که این ماده و ماده ۲۵ رو دولت به لایحه اضافه کرده بود و سال گذشته در مقابل خواسته های زنان عقب نشینی کرد، آیا ارتباطی بین نحوه برگزاری انتخابات دولت و سرکوبهای پس از انتخابات و مطرح شدن دوباره ماده ۲۳ وجود دارد؟
متاسفانه این ماده ۲۳ به نوعی در واقع اصرار و لجاجت دولت برای تصویب آن به هر دلیلی را نشان می دهد.
مخبر کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس گفته است علت این که فعالان جنبش زنان به کمیسیون دعوت نشده اند استفاده از نظریات آنها در نشریات است . به نظر شما چقدر امکان دارد که مجلس از این نظرات استفاده کند؟
اگر می خواستند این نظرات را اعمال کنند اساسأ چنین ماده ای به مجلس ارائه نمی شد؛ ثانیأ در کجای دنیا از نظرات افرادی که طرف دعوا هستند به طور غیابی استفاده می شود؟ چرا ازآنها در کمیسیونهای مجلس دعوت نمی شود تا نظرات خودشان را اعلام کنند؟ چرا به آنها این امکان داده نمی شود تا به این کمیسیونها دعوت شوند تا رودررو و چهره به چهره دلایلشان را با مسئولان در میان بگذارند؟ چه بسا اگر دلایل این زنان از نزدیک شنیده شود بسیاری از آنها به حقانیت ادعای این زنان پی ببرند و بدین گونه راه تفاهم هموار گردد.
ائتلافی در سال گذشته برای لایحه تشکیل شد که بسیاری از فعالان جنبش زنان و وکلا در ان حضور داشتندآیا تشکیل دوباره این ائتلاف در این فضا می تواند کاربردی داشته باشد؟ چه اقداماتی را دوباره می تواند انجام دهد؟
قطعا اگر این لایحه برای تصویب مطرح شود زنان خود تصمیم خواهند گرفت که چگونه با آن برخورد کنند. آنها از همه حقوق قانونی خود اعم از تجمعات مسالمت آمیز، مراجعه به مسئولان و نهادهای بین المللی ذیربط و کلاً از همه این حقوق استفاده خواهند کرد.
علاوه بر آن تصویب چنین قوانینی جز آن که روابط داخل خانواده ها را به سوی متصلب شدن پیش ببرد، و وضعیت خانواده ها را مشابه [رابطۀ] دولت و ملت نماید، سود دیگری ندارد. اگر فرض نماییم که چنین قانونی تصویب شود اولاً انگیزه ازدواج از بسیاری از دختران سلب خواهد شد، ثانیا شرایط دختران برای ازدواج بسیار سختتر از حال می گردد. بهتر است مسئولان به جای شعار تشویق به ازدواج٬ فرهنگ احترام متقابل در خانواده ها را ترویج نمایند