برگزاری مراسم چهلمین روز درگذشت «فاطمه» در میان تدابیر شدید امنیتی
بیش از ١٠٠ نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد، همزمان با ایام گرامیداشت مقام دانشجو و در آستانه چهلمین روز درگذشت «فاطمه»، کودک ۵ ساله ای که بر اثر شدت جراحات وارده از سوی ناپدری و مادر خود در مشهد جان باخت، در میان تدابیر شدید امنیتی، مراسمی را در آرامگاه بهشت رضای مشهد برگزار کردند.
این دانشجویان در حالی مراسم چهلم «فاطمه» را برگزار کردند که پوسترهای تبلیغاتی آنان به رغم داشتن مجوز از سطح دانشگاه جمع شده بود و نیروهای امنیتی در روز برگزاری مراسم (یک روز پس از روز دانشجو – پنج شنبه ١٧ آذر ١٣٨۴) محل دفن فاطمه را محاصره کرده و مردم عادی حاضر در آنجا را از قبرستان بیرون کرده بودند.
هنگامی که اتوبوسهای حامل دانشجویان به درب ورودی بهشت رضا ی مشهد رسید، فرمانده یگان ضد شورش نیروی انتظامی مشهد به دانشجویان گفت: «در صورت هرگونه سخنرانی بر سر مزار فاطمه، با برخورد نیروهای پلیس مواجه می شوید …» و پس از آن، دانشجویان در محاصره کامل نیروهای امنیتی و انتظامی، بر مزار فاطمه ۵ ساله حاضر شده و در اعتراض به نقض حقوق بشر، برخوردهای امنیتی با دانشجویان، کودک آزاری و برای شادی روح فاطمه، ۵ دقیقه سکوت کردند.
در ادامه این مراسم، دانشجویان برسر مزار فاطمه شمع روشن کرده و یکی از دانشجویان شعر «پَریا» اثر احمد شاملو را قرائت کرد و دانشجوی دیگری به تشریح جنایات صورت گرفته علیه این کودک ۵ ساله پرداخت و تاکید کرد: «امروز می خواهیم تاریکخانه های خانگی در متن جامعه را رسوا سازیم، آنجا که کودکان و زنان کوچکترین آزادی ندارند.»
در پایان نیز دانشجویان سرود «یار دبستانی» را زمزمه کرده و نیروی انتظامی به توقیف دوربینهای حاضرین در مراسم اقدام کردند.
همچنین دانشجویان با انتشار بیانیه ای که در روز دانشجو به امضای ١٢٩٨ تن رسیده بود، آورده اند:
بای ذنب قتلت
… و به چه گناهی کشته شد…
هنگامی که دردها و محرومیتها، اندیشه های ناصواب، فحشا، خشونت، تحجر و خرافه گرایی، جامعه بی شکل ایران را هدف قرار داده و معضلات اجتماعی به خانه های ایرانی وارد شده اند، وقتی که نه روشنفکران، روزنامه نگاران و یا متفکرین، که کودکان، زنان و اقلیتهای جامعه هدف فرهنگ توده وار قرار می گیرند، آنگاه که در گیرودار مجادلات سیاسی، جبهه های حرکت علیه روشنگری فکری در قلب جامعه تشکیل می شوند، آیا راهی به جز بازگشت به جامعه می شناسید؟
در چنین شرایطی، اصلاحات اجتماعی، با تاکید بر حقوق کودک، به عنوان آینده ساز جامعه ایران گریز ناپذیر است. چرا در جامعه ای که برخی از افراد، توهین به خود را جرم محرز دانسته و در مقام قضاوت می نشینند ، کودکان حق ادامه حیات هم نداشته باشند؟ دموکراسی و ظهور جامعه ای دموکرات، مگر جز در یک بستر دموکراتیک و مگر جز در جامعه ای که خانواده ها در آن معیارهای دموکراسی را پدید آورده اند شکل می گیرد؟
نهادینه سازی دموکراسی و اشاعه فرهنگ شهروند سالاری (و نه توده گرایی) ایجاب می کند که از حقوق اقلیت های اجتماعی، به خصوص کودکان، دفاع کنیم. در همین راستا است که در کنار آرامگاه کودکی جمع می شویم که نه در سلولهای انفرادی سیاسی، که در تاریکخانه های خانوادگی به قتل رسیده است، و می دانیم که تعداد این خانه های متروکه چه بسیار است.
فرهنگ دینی و رسالت اجتماعی ما ایجاب می کند تا در دفاع از حقوق حیاتی فرد فرد جامعه و دفاع از حقوق اجتماعی مردم بپاخیزیم و در یک بستر آرام و به دور از خشونت گرایی برای ظهور جامعه ای آرمانی و ایجاد محیطی بهتر برای زندگی، تلاش کنیم.
باز هم… روز دانشجو مبارک …
جمعی از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد
همچنین در راه بازگشت دانشجویان به دانشگاه مشهد تعدادی از دانشجویانی که قرار بود در «بهشت رضا»ی مشهد حرف بزنند، به سخنرانی پرداختند. یکی از دانشجویان گفت: این برنامه که دیگر سیاسی نبود، می خواستیم کودک آزاری و خشونتهای خانوادگی را محکوم کنیم، چرا بازهم در مقابل ما صف آرایی انتظامی کردند؟!
یکی دیگر از دانشجویان شرکت کننده در این مراسم با ارائه آماری از نقض حقوق کودکان در مشهد و با بیان اینکه در ٧٧ روز گذشته ١٠٠ مورد کودک آزاری تنها در مشهد گزارش شده است، گفت: « در این شهر مذهبی کودکان در خفقان کامل زندگی می کنند و دانشجویان باید با حساسیت بیشتری مقوله اصلاحات اجتماعی را پیگیری کنند.
شایان ذکر است که فاطمه ، کودک ۵ ساله ای که بیش از ۴٠ روز پیش پیکر شرحه شرحه شده اش که آثار فراوان آتش سیگار، تازیانه و ضرب و شتم بر روی آن بود به بیمارستان امدادی مشهد منتقل شد و در حالی که در معاینات اولیه، بیماری وی قطع نخاع اعلام شد، پس از ٣ روز بستری شدن بعلت ضربه مغزی جان باخت. اگرچه در اخبار اولیه مادر فاطمه عامل شکنجه این کودک اعلام شد ، اما در ادامه رسیدگی به این پرونده قضایی، ناپدری وی در مظان اتهام قرار گرفت.
نوزدهم آذر ٢٠٠۵
