کمپین (کارزار) بین المللى براى محکومیت جمهورى اسلامى توسط کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، در روز ۱ اوریل ۲۰۰۶، برابر با ۱۲ فروردین ۱۳۸۴ به کار خود موقتا پایان داد. این کارزار با ابتکار و تلاش چندین سازمان و تعدادى از فعالان حقوق بشر ایرانى و غیر ایرانى در خارج از کشور، از روز ۶ مارس ۲۰۰۶، برابر با ۱۵ اسفند۱۳۸۴اغاز گردیده بود. انجمن مدافعین حقوق بشر و دمکراسى در ایران ـ فرانسه، کانون دفاع از حقوق بشر در ایران ـ المان، کمیته دفاع از زندانیان سیاسى ایران ـ برلین، کانون زندانیان سیاسى ایران ـ هلند، کانون دفاع از دمکراسى ـ هلند، جنبش ۱۸ تیر ـ هلند و بنیاد ایران فیوچر، از جمله سازمانهایى بودند که در طراحى و پیشبرد کارزار تلاش نمودند.
با انحلال دایمى کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، این کارزار نیز موقتا متوقف میشود و فعالیت خود را مدتى پیش از آغاز اولین جلسه شوراى نوبنیاد حقوق بشر در ژنو، در ماه ژوئن (اواخر خرداد ماه جارى) از سر خواهد گرفت.
اهداف کارزار بین المللى عبارت بودند از جلب توجه و حساس کردن دبیرکل سازمان ملل متحد، کمیسیونر عالى حقوق بشر سازمان ملل متحد، پارلمان ها و دولتهاى کشورهاى اتحادیه اروپا، کانادا و ایالات متحده آمریکا، نسبت به مسأله نقض حقوق بشر در ایران، و تقاضا از آنان براى استفاده از نفوذ خود در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد با هدفهاى:
الف- محکوم کردن جمهورى اسلامى ایران، به دلیل نقض گسترده و مداوم حقوق بشر در ایران، در جلسه ماه مارس ـ آوریل ۲۰۰۶ (فروردین-اردیبهشت ۱۳۸۴) این کمیسیون.
ب- انجام کلیه اقدامهاى لازم براى برقرارى مجدد “شیوه مخصوص نظارت و گزارش” و تعیین یک گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد براى امور ایران، در این اجلاس.
دیگر هدف مهم کارزار آگاه و حساس کردن افکار عمومى در غرب، در مورد وضعیت وخیم حقوق بشر در ایران بود.
بانیان و تلاشگران این کارزار بر خلاف رسم متداول، خود را محدود به تهیه و به امضا رساندن یک درخواست نامه نکرده، بلکه ضمن براه اندازى یک وب ـ سایت موقت حاوى مدارک پایه و همچنین اخبار روز نقض حقوق بشر در ایران، به زبانهاى فارسى، انگلیسى، فرانسوى، المانى و هلندى، تماس هاى بسیارى با موسسات دولتى و غیر دولتى، احزاب سیاسى و رسانه هاى غربى برقرار کردند. در نتیجه این تماس ها خوشبختانه زمینه همکارى در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، با برخى از ان. جى.ا و. ها و احزاب سیاسى غربى، فراهم گردید.
به عنوان یک نمونه برجسته میتوان از حمایت حزب کار (بزرگترین حزب سیاسى هلند پس از انتخابات محلى در ماه مارس ۲۰۰۶ ، برابراسفند ۱۳۸۴) از کارزار، و همچنین قرار برگزارى کنفرانسى در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران دراوایل ماه مه (اردیبهشت ۱۳۸۵) توسط این حزب و با همکارى دست اندرکاران کارزار بین المللى نام برد.
دست آورد دیگر کارزار ایجاد زمینه براى گسترش و بهبود روابط و همکاریهاى متقابل بین تعدادى از سازمان ها و فعالان حقوق بشر ایرانى در خارج از کشور بود.
مجموعه دستاوردهاى یاد شده امکانات و شرایطى را بوجود آورده اند که بدون شک کارایى کارزار آتى را افزایش خواهند داد.
این کارزار را میتوان به دلیل استفاده از یک روش بسیار فعال در زمینه تماس با سیاستمداران و شکل دهندگان افکار عمومى در غرب ، یک تجربه نسبتأ جدید دانست و در پى نتایج بدست آمده، میتوان ان را در مجموع یک تجربه موفق ارزیابى نمود.
در اینجا شایسته است که به عنوان هماهنگ کننده کارزار، از همگى فعالان و سازمان هاى مدافع حقوق بشرى که بدون کوچکترین منفعت شخصى یا گروهى براى بنیان کذارى و ادامه این کارزار تلاش نموده اند، نهایت قدردانى خود را ابراز کنم.
از طرف همگى دست اندرکاران این کمپین نیز، از تعدادى از سازمان ها و احزاب سیاسى ایرانى خارج از کشور که با در اختیار قرار دادن امکان تبلیغ براى کارزار در وب ـ سایت هاى خود، از این کارزار حمایت نمودند، نهایت تشکر و قدردانى را دارم.
در پایان از طرف همگى دست اندرکاران این تلاش گروهى، از همه عزیزان ایرانى و غیر ایرانى که با امضاء کردن درخواست نامه کارزار، در جهت محکومیت جمهورى اسلامى به دلیل نقض گسترده ومداوم حقوق بشر در ایران تلاش نمودند، نیزسپاسگزارى میکنم.
به این امید که در کارزار آتى با یک سازماندهى و همکارى بهتر و استفاده از حمایتهاى باز هم گسترده تر بتوانیم موفقیت هاى بیشترى در زمینه روشنگرى افکارعمومى جهان و اعمال فشار واقعى بر مقامات جمهورى اسلامى، بر سر مسئله نقض حقوق بشر داشته باشیم.
مهرداد لوائى ـ ۷ مارس ۲۰۰۶
