– زنان پیشرو براى چیرگى بر ترس‌ها، ناامنى‌ها و پیش‌داورى‌هایى که برعلیه‌شان در سطح جهان در جهت تضعیف موقعیت‌شان وجود دارد، مبارزه‌اى همه جانبه براى ایجاد تغییرات و تحولات اساسى در عرصه جهانى انجام مى‌دهند. آنان به همراه همسرانشان در صف مقدم مبارزه علیه تیعیض، خشونت، بى‌توجهى به حقوقشان و نیز در جستجوى یافتن مسیرى که زنان را به سمت جامعه‌اى آزادتر و عادلانه‌تر مى‌رساند، قرار دارند.
– شرکت کنندگان در کنگره تاکید دارند که ۵٠ درصد زنان ١۵ تا ۶۴ سال به لحاظ اقتصادى درجهان فعال هستند. مشارکت روز افزون زنان در عرصه کار بطور چشمگیرى افزایش یافته است. به عنوان مثال در هند این رقم از ١٣ به ٨٨ و در بنگلادش از ١١ به ۶٣ درصد افزایش یافته است. تنها در آافریقاى مرکزى ٨٠ درصد تولیدات غذایى توسط زنان انجام مى‌گیرد. در آمریکاى لاتین حدود ۴٠ درصد از مزدبگیران را زنان تشکیل مى‌دهند.
– اما با همه این موارد، مى‌بایست این واقعیت انکار ناپزیر را پذیرفت که پیشرفت مذکور نتوانسته به بهبود شرایط کار زنان و خانواده‌هاى آنان بیانجامد. اغلب دستاوردهایى که زنان با مبارزه خود بدست آورده‌اند پایمال مى‌شوند و زنان با سیاست‌هاى نئولیبرالى تحمیل شده امپریالیسم بر این مناطق به شکلى غیر‌انسانى، استثمار مى‌گردند و نیز آنان را از مبارزه‌شان منحرف مى‌کنند. مشاغل غیر رسمى با دستمزد کمتر، تبعیض درمحل کار ازجمله معضلات زنان در سطح جهان مى‌باشد.
– در ضمن این واقعیت دارد که از جمعیت ۵۵٠ میلیونى کارگران فقیردر حدود ۶٠ درصدشان را زنان تشکیل مى‌دهند و ٣٠ برابر کمتر از مردان دستمزد دریافت مى‌کنند. سه – پنجم از یک میلیارد انسانى که زیر خط فقر زندگى مى‌کنند را زنان تشکیل مى دهند. ۶۵ درصد از زنان در سطح جهان بى‌سواد هستند و ٨٠ درصد از ٣۵ میلیون مهاجرى که از کشورشان تبعید مى‌شوند را زنان و کودکان تشکیل مى‌دهند.
* ما اعلام مى‌کنیم که امکان مقابله با این نارسایى‌ها چنانچه نمونه‌هاى زیر نشان مى‌دهند، وجود دارد.
– در کوبا ۴۴ درصد از نیروى کار را زنان تشکیل مى‌دهند. در بخش‌هاى تکنیکى و حرفه‌اى ۶۶ درصد از کارکنان زن مى‌باشند. در آخرین انتخابات پارلمانى، زنان تعداد کرسى‌هاى نمایندگى خود را به ٣۴ درصد رساندند.
– در ونزوئلا، دولت هوگو چاوز توانسته به ٨٠ درصد از جمعیت بى‌سواد کشور خواندن و نوشتن بیاموزد.
در کشورى چون عراق که تحت اشغال نظامى قرار دارد، ٣٨ درصد از زنان توانسته‌اند در رشته‌هاى پزشکى و درمانى اشتغال یابند.
* و همه این موارد در حالى است که ایالت متحده آمریکا تا کنون از زدن امضاء بر پاى توافقنامه سازمان ملل براى از میان برداشتن تمام اشکال تبعیض بر علیه زنان سرباز زده است. در آمریکا بعضى از ارقام در خصوص وضعیت زندگى زنان از اهمیت خاصى برخوردارند.
– حقوق زنان آمریکایى ۷٠ درصد حقوق مردان است.
– این میزان از حقوق، در مورد زنان سیاهپوست و مهاجر بسیار کمتر است.
– بیش از ٢۴ درصد از زنانى که به صورت تمام وقت اشتغال دارند از حقوق ناچیزى برخوردار مى‌شوند که آنها را در سطحى پایین‌تراز خط فقر قرار مى‌دهد. البته ارقام در خصوص زنان سیاهپوست ٢۷ درصد و آمریکاى لاتینى‌ها ٣۵ درصد است.
– زنان در آمریکا ۶۴ درصد از کارهاى غیررسمى و نیمه وقت در آمریکا توسط زنان انجام می شود. آنها در دوران باردارى تحت پوشش تامین اجتماعى قرار ندارند و مراکز درمانى روزانه براى رسیدگى به وضعیت آنان در دسترس نمى‌باشد.
* شرکت کنندگان در پانزدهمین کنگره جهانى سندیکاها براین اعتقادند که:
١- براى آنان دفاع از حقوق کارگران در اولویت قرار دارد.
٢- این کنگره مشارکت کامل زنان را در فعالیت‌هاى سندیکایى تشویق مى‌کند.
٣- کنگره براین اعتقاد است که تمام ساختارهاى جنبش‌هاى سندیکایى در سطوح محلى، ملى و جهانى مى‌بایست مشارکت زنان را در امور سندیکایى را به عنوان یک وظیفه اصلى خود قرار دهند و در این عرصه همواره بکوشند.
۴- کنگره از آکسیون‌ها، تشکلات و نهاد‌هایى که براى ارتقاء نقش زنان در محیط کار فعالیت و تلاش مى‌کنند، حمایت مى کند.
۵- کنگره خواستار پایان دادن به تمام اشکال تبعیض علیه زنان است و از دستمزد برابر براى کار برابر حمایت مى‌کند.
۶- شناسایى مشخص تمام حقوق شغلى براى زنان در عرصه قرارداد کار، مرخصى، پاداش و فرصت‌هاى برابر.
۷- چهار ماه مرخصى با حقوق و مزایاى کامل در دوران باردارى.
٨- سیاست تبعیض مثبت اجبارى در جهت تشویق زنان براى دیدن دوره‌هاى حرفه‌اى و تکنیکى
۹- مجازات تمام اشکال خشونت جنسى برعلیه زنان.
١٠- مداخله و نظارت سازمان ( اى، ال، او ) و دیگر نهاد‌هاى بین‌المللى علیه تبعیضاتى که بر زنان انجام مى‌گیرد.
هاوانا ۶ دسامبر ٢٠٠۵
برگردان از کمیسیون ارتباطات سندیکایى ایران
