بسیاری از دخالت امریکا در اعتراض‌های دانشجویی ماه گذشته در نیکارگوا که برای بی‌ثباتی کشور تلاش می‌کرد تعجب می‌کنند. رسانه‌های غربی چیزی درباره موضوع نمی‌نویسند، درحالی‌که هم‌زمان سناریوهای مشابهی در ونزوئلا، برزیل، کوبا، هندوراس، بولیوی و دیگر کشورهایی که چپ پیشرفت کرده است به اجرا درمی‌آید. در این لحظه، سه دانشجوی نیگاراگوایی در حال گشت زنی در اروپا و سوئد در تلاش کسب حمایت برای کارزار خود هستند. حداقل یکی از دانشجوها نماینده سازمانی تأمین مالی شده و ایجادشده از سوی ایالات‌متحده است.
اعتراضات دانشجویی در نیکارگوا در رسانه‌های غربی به‌عنوان اعتراض قانونی از سوی نیکاراگوایی‌های جوانی توصیف می‌شود که به‌صورت خودجوش برای مبارزه با دیکتاتوری فرضی متحد شده‌اند. قطعاً جوانان بسیاری وجود دارند که به مبارزه با این افکار پیوسته‌اند. قطعاً بسیاری در اینجا در سوئد به حمایت از آن مبارزه پیوسته‌اند. اما چیزهای بسیاری وجود دارد که حاکی از آن است که این‌ها صرفاً اعتراض‌های خودجوش نیستند. شواهد بسیاری وجود دارد که سازمان‌های تحت هدایت امریکا منتظر لحظه مناسب برای ایجاد هرج‌ومرج، و تشدید تضادها برای ایجاد بی‌ثباتی برای دولت به‌صورت دموکراتیک انتخاب‌شده نیکاراگوا هستند.
تغییر جامعه
یکی از سه دانشجوی تور در سوئد در حال حاضر جسیکا سینسرو، فعال در امور همگرایی و مشارکت جوانان در روندهای سیاسی است. او عضو ام سی جی ( MCJجنبش مدنی جوانان –ان جی اویی در ساندینو نیکارگوا) است. آن سازمان از سوی نهاد دموکراسی ملی (NDI)تأمین مالی و ایجادشده و بخش پیوسته‌ای از آن نهاد است. نهاد دموکراسی ملی (NDI) سازمانی است که برای تغییر جامعه در کشورهای دیگر تلاش می‌کند. رئیس سازمان مادلین آلبرایت وزیر خارجه اسبق امریکا است. دبیر کل ام سی جی داویس خوزه kیکارگوا لوپز Davis Jose Nicaragua Lopez بنیان‌گذار سازمان، نیز هماهنگ‌کننده نهاد دموکراسی ملی در نیکاراگوا و در رشته‌ای از سازمان‌های مشابه در نیکارگوا و ال سالوادور فعال است.
خلاصه از تار نگاشت نهاد دموکراسی ملی :” جنبش مدنی جوانان (ام سی جی) بخشی از طرح نهاد ملی دموکراسی بوده است که در سال ۲۰۱۵ با هدف گسترش رهبری جوانان و تعهد سیاسی با تدارک آموزش تجربی در فن‌آوری‌های سازمانی آغاز شد. بسیاری از اعضا گروه فارغ‌التحصیل برنامه رهبری و گواهینامه رفتار سیاسی (CLPM) هستند که نهاد ملی دموکراسی در رابطه با دانشگاه‌های نیکاراگوا و سازمان‌های جامعه مدنی موردحمایت قرار داده است.”
یرلینگ اکوئیلرا فارغ‌التحصیل دانشگاه پلی‌تکنیک ماناگوا و متخصص تحقیق درباره انقلاب و جنبش فمینیستی است. او هم در استخدام و مشاور IEEPP( موسسه مطالعات راهبردی و سیاست‌های عمومی) در نیکاراگوا بوده که برای تقویت ظرفیت سیاسی، دولت و عامل‌های اجتماعی برای جامعه‌ای مطلع‌تر از طریق خدمات خلاق و ابتکاری تلاش می‌کند. IEEPP بین سال‌های ۲۰۱۴و۲۰۱۷ مبلغ ۲۲۴.۱۶۲ دلار از موقوفه ملی برای دموکراسی (NED) حمایت دریافت کرده است.
مادلین کاراکاس در حال حاضر در گفتگوی ملی برگزارشده در نیکارگوا شرکت دارد. او در جنبش فمینیستی و محیط‌زیست هم فعال است.
از ۲۰۱۵ به این‌سو، ایالات‌متحده حمایت خود در نیکاراگوا را، به‌ویژه از طریق حمایت از دوره‌های رهبری و تأمین پول برای افراد جوان در دانشگاه‌ها، مدارس، «ان جی او» ها و حزب‌های سیاسی گسترش داده است.سازمان‌هایی که با جنبش‌های فمینیستی و زنان، حقوق بشر و محیط‌زیست کار می‌کنند در اولویت بوده‌اند.
از تار نگاشت موقوفه ملی برای دموکراسی :” برای تضمین آنکه نسل آینده رهبران بر اداره به روشی دموکراتیک و شفاف مجهز خواهند شد، از سال ۲۰۱۰ موقوفه ملی برای دموکراسی با دانشگاه‌های نیکارگوا و سازمان‌های مدنی برای پیش برد برنامه رهبری جوانان که به آماده‌سازی بیش از ۲۰۰۰ رهبران جوان در حال حاضر و در آینده در سراسر کشور کمک کرده است همکاری کرده است.موقوفه ملی برای دموکراسی در تلاش‌های نیکاراگوا برای افزایش مشارکت سیاسی زنان و ابتکارهایی برای کاهش تبعیض علیه افراد دگرباش، و نیز بهترین شیوه‌های پایش روندهای انتخاباتی نیز مشارکت کرده است. ” آیا دخالت‌های خارجی در دموکراسی و انتخابات برای نیکاراگوا خوب است، اما برای ایالات‌متحده و سوئد نا پذیرفتنی است؟
دخالت خارجی
مقایسه آنچه در نیکاراگوا رخ می‌دهد با آنچه در دیگر کشورها اتفاق می‌افتد نیز جالب‌توجه است. موقوفه ملی برای دموکراسی در ونزوئلا، نیز هم راه با وظایف خرابکارانه فعالیت می‌کند. فعالیت ایالات‌متحده و موقوفه ملی برای دموکراسی در امریکای لاتین می‌تواند با بحث درباره دخالت قدرت‌ها در سامانه‌های انتخاباتی امریکا، سوئد یا اروپا مقایسه شود. مثلاً، آیا این کشورها می‌پذیرند که روسیه سازمان‌هایی را تشکیل و از آن‌ها حمایت کند که رهبران سیاسی را در سوئد یا در ایالات‌متحده آموزش دهند؟
«ان دی آی» فعالیت‌های خود در ونزوئلا را در تار نگاشت خود چنین توصیف می‌کند:”«ان دی آی» فعالیت در ونزوئلا را در میانه دهه ۱۹۹۰ در پاسخ به درخواست تبادل تجربه بین‌المللی درباره رویکردهای مشارکتی برای اداره دموکراتیک آغاز کرد. پس از تعطیل کردن دفاتر خود در ونزوئلا در سال ۲۰۱۱، ان دی آی – بر مبنای درخواست‌ها – به ارائه منابع مادی برای روندهای دموکراتیک، ازجمله رویکردهای بین‌المللی درباره شفافیت انتخاباتی، پایش روندهای سیاسی و سازمان مدنی و سیاسی ادامه داده است، و موسسه گفتگو بین ونزوئلایی‌ها و همانندهای مدنی و سیاسی آن‌ها و سیاست‌مداران در سطح بین‌المللی را درباره موضوع‌های موردعلاقه طرفین ترویج می‌کند. “
سازمان‌هایی از ایالات‌متحده به سمت توسعه دموکراسی و دخالت خارجی در نیکاراگوا تلاش می‌کنند. بر اساس تار نگاشت آن، «ان دی آی» در نیکارگوا ۲۰۰۰ رهبر جوان دارد. «ان ای دی» (بنیاد ملی برای دموکراسی) سازمان دیگری است که طبق روایت خود آن از رخدادها، از دهه ۱۹۹۰ به انجام کاری اختصاص‌یافته است که سیا به انجام مخفیانه آن‌ها عادت داشت. بی‌ثباتی دیگر کشورها را ترویج می‌کند. «ان ای دی» با تعدادی از سازمان‌های دیگر، رسانه‌ها، تار نگاشت‌ها و «ان جی او» ها در نیکاراگوا همکاری می‌کند. رسماً، حمایت آن از نیکارگوا بین سال‌های ۲۰۱۴و ۲۰۱۷ بر ۴.۲ میلیون دلار امریکا بالغ می‌شود.
«یو اس اید» ( USAIDآژانس آمریکایی برای توسعه بین‌المللی) رسماً با امداد پزشکی و فاجعه کار می‌کند، اما «ان دی آی» و «ان ای دی» از تعدادی از سازمان‌ها حمایت می‌کنند که با موضوع‌های در رابطه با زنان، کودکان، محیط ریست و حقوق بشر فعالیت می‌کنند. آن‌ها در تار نگاشت خود می‌نویسند که آن‌ها ” می‌خواهند دموکراسی را با آموزش جوانان و رهبران در حال ظهور و دادن کمک‌های فنی به آن‌ها به‌نحوی‌که مشارکت مدنی را تقویت و رهبری محلی را بهبود بخشد ترویج می‌کنند.”آن‌ها نمی‌گویند دموکراسی برای چه کسانی را می‌خواهند تقویت کنند : آیا چشم‌انداز دموکراسی در ایالات‌متحده و سیا است یا دموکراسی مردم نیکاراگوا.
«یو اس اید» قبلاً در بولیوی فعالیت می‌کرد اما در سال ۲۰۱۳ به خاطر انجام فعالیت‌های بی‌ثبات کننده از بولیوی اخراج شد. در همان حمله یک سازمان دانمارکی هم اخراج شد. (اخراج آن سازمان) به معنی آن نیست که سازمان الزاماً در فعالیت‌های غیرقانونی درگیر بود، بلکه با سازمانی همکاری می‌کرد که از ایالات‌متحده پول دریافت می‌کرد. «یو اس اید» در ونزوئلا هم فعالیت می‌کند، و نیز می‌گوید در آنجا بر تحکیم “جامعه مدنی” تلاش می‌کند. بودجه آن در سال ۲۰۱۵ در ونزوئلا ۴.۲۵ میلیون دلار امریکا بود. شرکای آن در ونزوئلا در رأس همه، خانه آزادی و «ان دی ای» هستند.
ایجاد تغییر
چه کسی در نیکارگوا تغییر ایجاد خواهد کرد؟ و آیا تغییر خشونت‌آمیز خواهد بود یا از طریق انتخابات؟ «یو اس اید»، «ان دی آی» و «ان ای دی» فعالیت گسترده‌ای در نیکارگوا دارند، با هزارها فعال آموزش‌دیده برای “تغییر جامعه”، و صدها «ان جی او»، دانشگاه‌ها و حزب‌های سیاسی که پول و مواد برای سازمان‌هایشان دریافت می‌کنند. ایالات‌متحده در این روندها مشارکت می‌کند و منافع آن دربی ثبات سازی دولت ساندنیست به صورت دموکراتیک انتخاب شده است.
اعتقاد به آنکه ایالات‌متحده در شورش‌های نیکارگوا درگیر نیست ساده‌لوحی است. اوضاع نیکاراگوا وخیم است و گفتگو برای صلح ضروری است. مسئولین خشونت، آتش زدن‌های جنایتکارانه، شورش‌ها، تخریب و غارت باید جوابگوی رفتار خود باشند، هم در سمت اعتراض‌کننده‌ها و نیز در سمت عناصر انتقادی، گروه‌های سیاسی جوانان و سیاست‌مداران مسئول. اگر، آن‌چنان‌که رهبران دانشجویان می‌گویند، دانیل اورتگا به پلیس دستور تیراندازی و کشتار داده است، جلوتر بروند و رئیس‌جمهور را بیازمایند. و اگر دخالت خارجی در امور داخلی نیکاراگوا وجود داشته است، مسئولان این دخالت هم از فعالان در نیکاراگوا و هم از سیاست‌مدارها در ایالات‌متحده باید جوابگو باشند. امور بسیاری می‌تواند در نیکاراگوا به‌سوی بهتر شدن تغییر نماید، اما این تغییر باید نتیجه فعالیت خود نیکاراگوایی‌ها باشد و پول و برنامه ایالات‌متحده نباید تعیین‌کننده تغییرات باشد.
