یکشنبه ۹ دی ۱۴۰۳ - ۲۲:۵۳
ما همواره بر این امر تأکید کردهایم که ساختار و شاکلهٔ نظام جمهوری اسلامی از بدو تأسیس آن به گونهای طراحی شده است که نه شخصیتهای حقیقی و نه شخصیتهای حقوقی بدون تصفیهای مبتنی بر امیال نظام جمهوری اسلامی از طریق شورای نگهبان، حق شرکت و مشارکت در انتخاباتهای حکومتی را نداشته باشند. در این ساختار انتخابات نه آزاد و نه عادلانه است.
جهان در آستانۀ وقوع فاجعهای وحشتناک قرار دارد. و اگر جهان نتواند جلوگیری کند، فاجعه تنها به قتل عام فجیع انسانهای ساکن غزه نیز محدود نخواهد شد، جنگ ادامه خواهد یافت و کل منطقه را به آتش خواهد کشید.
ما بر این باوریم که چهره های شناخته شده ایی مانند نرگس محمدی، نسرین ستوده و دیگر زنان مبارز دربند که برای مبارزه بر علیه یوغ ستم و تبعیض در زندان هستند، شخصیتهای شایسته ای برای دریافت این جایزه بشمار میروند.
مردم ایران تنها به دنبال صلح و تعامل و همزیستی مسالمتآمیز با تمام کشورهای جهاناند. انتظار مردم ما در وهلۀ اول از جمهوری اسلامی است که پای ایران را به جنگی نابرابر و شوم نکشاند مردم ما و مردم جنگزده و بحران زدۀ منطقه، به ویژه غزه و لبنان، از سازمان ملل متحد نیز انتظار دارند که همۀ توان و امکاناتش را برای متوقف کردن اسراییل در تداوم و تعمق جنگ و در اولین مرحله برقراری فوری آتشبس به کار گیرد.
پس از هفتاد و هفت سال/
دلتنگی هایم در زیر باران می شویم…
از خاطرات یک سبد تجربه می چینم/
باز می کارم، در باغچه ی دل.
در ملاقاتهایی هم که در واپسین روزهای حکومت اسد بین بشار اسد با مقامات ایرانی از جمله عراقچی و ولایتی و لاریجانی انجام شده بود، وی با اعتماد به نفس بالا از توان ارتش سوریه برای مقابله با هر تهاجمی سخن گفته بود! .عقب نشینی گام به گام ارتش بدون هرگونه آرایش دفاعی منظم و حتی بدون واکنش طبیعی اولیه یگان های مستقر در شهرهای مسیر تا دمشق، نوعی استراتژی تسلیم را به ذهن متبادر می سازد که با اعتماد به نفس کاذب بشار اسد در آخرین روزهای حضورش در دمشق در تناقض است.
ما باید انفعال را کنار گذاشته و بار دیگر تاریخ را برای مردم و بویژه جوانان توضیح دهیم، ما باید علیه تحریف و واژگون کردن واقعیت های تاریخی که از طرف آنها و یا بعضی دیگر مطرح میشود مقابله کرده و بیش از پیش با ارائه اسناد، واقعیت های تاریخی و چرایی و چگونگی انقلاب ۵۷ را توضیح دهیم. باید از مماشات با آنها خودداری کرده و طرد و افشا آنها را سر لوحه سیاست خود قرار دهیم
غلامحسین ساعدی نه فقط یک نویسنده، بلکه صدای رنج و امید مردم ایران بود. هرگونه بیاحترامی به او یا دیگر چهرههای فرهنگی، بیاعتنایی به میراثی است که هویت ما را شکل داده است. احترام به بزرگان هنر و ادبیات، وظیفهای ملی و تاریخی است که پاسداشت فرهنگ و تاریخ ما را تضمین میکند.
…اگر کشته شدن باعث تقویت میشود، چرا برای قویتر شدن نباید خودمان را به کشتن بدهیم؟ چرا برای تقویت ارتشمان، آن را به ارتش یک کشور دیگر تبدیل نکنیم تا بعد از کشته شدن قویتر شود؟ اگر قرار است جوانان سوری در آیندۀ نزدیک کشورشان را از تروریستها پس بگیرند، چرا از همان ابتدا به دفاع از آن برنخاستند؟
همه ما که در بیرون این دیوارها زندگی میکنیم برای متوقف کردن این چرخه خشونت و نابرابری مسئولیت داریم و باید علیه آن اعتراض کنیم. سنگسار، اعدام یا هر مجازات غیرانسانی دیگر صرف نظر از نوع اتهام یا انگیزه و اعتقاد محکومان، چیزی جز نابودی و ظلم نیست و باید برای همیشه از دستگاه قضایی حذف شود. نه به اعدام، نباید فقط شعاری باشد، بلکه باید به منشوری تبدیل شود که کرامت انسانی و حقوق برابر را برای همه، فارغ از جنسیت و جایگاه اجتماعی، به رسمیت بشناسد.
غلامحسین ساعدی نه فقط یک نویسنده، بلکه صدای رنج و امید مردم ایران بود. هرگونه بیاحترامی به او یا دیگر چهرههای فرهنگی، بیاعتنایی به میراثی است که هویت ما را شکل داده است. احترام به بزرگان هنر و ادبیات، وظیفهای ملی و تاریخی است که پاسداشت فرهنگ و تاریخ ما را تضمین میکند.
غلامحسین ساعدی نه فقط یک نویسنده، بلکه صدای رنج و امید مردم ایران بود. هرگونه بیاحترامی به او یا دیگر چهرههای فرهنگی، بیاعتنایی به میراثی است که هویت ما را شکل داده است. احترام به بزرگان هنر و ادبیات، وظیفهای ملی و تاریخی است که پاسداشت فرهنگ و تاریخ ما را تضمین میکند.
غلامحسین ساعدی نه فقط یک نویسنده، بلکه صدای رنج و امید مردم ایران بود. هرگونه بیاحترامی به او یا دیگر چهرههای فرهنگی، بیاعتنایی به میراثی است که هویت ما را شکل داده است. احترام به بزرگان هنر و ادبیات، وظیفهای ملی و تاریخی است که پاسداشت فرهنگ و تاریخ ما را تضمین میکند.