سه شنبه ۳۱ تیر ۱۴۰۴ - ۲۰:۵۰
ما، فدائیان خلق ایران (اکثریت)، امیدواریم که در سال نو، با هماندیشی، هم سویی، هم گرایی، همکاری، همبستگی و اتحاد نیروهای میهن دوست، گامهای بلندی در مسیر گذار از استبداد ولایت فقیه به سوی آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی برداشته شود.
دادخواهان خاوران در چهاردهۀ اخیر ثابت کردهاند که هیچ درِ بسته، هیچ ممنوعیت و هیچ فشار و ترفندی را یارای ایستادگی در برابر عزم آنان برای زنده نگه داشتن یاد عزیزانشان و برملا کردن راز این جنایت هولناک نیست. خاوران همچنان زنده است و نفس میکشد و ننگی است ابدی بر پیشانی جمهوری اسلامی.
با عنایت به این وضع و شرایط عملا موجود آنچه در ایران برگزار میشود فاقد حداقل شرایط برای شناخته شدن بعنوان یک انتخابات است. با تمام محدودیت ها و کنترل های نظام امنیتی و سیاسی انتخابی در کار نیست و دقیقا با استعاره از آقای خمینی « در این رژیم آزادی های فردی پایمال و انتخابات واقعی و مطبوعات و احزاب از میان برده شده اند.
دستکم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییلاند . نتانیاهو بارها بیپرده و باافتخار از هدفاش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»اند.
تا با ذهنی به پویایی اندیشه
دریایی بپرورند:
– آرام
و در سطح بیکرانش
ماهیانی بپرورند:
– بالنده!
که در آبهای راکد نمیمیرند
و در جویبار آگاهی
بالههای آزادی میگشایند.
در صحنهی پایانی فیلم که آقای حمید فرجاد خود نقش اصلی آن را بازی می کند، در جای خوابش میمیرد. با پایان یافتن فیلم دوستان صاحبنظر فیلم را ستایش میکنند. اندکی بعد حمید اعلام میکند قفسهی سینه او درد میکند. از یار و عزیز همیشگیاش، نورالدین امیر میخواهد او را تا تخت خوابش همراهی کند. در کمال ناباوری دست نورالدین را میبوسد و جان میبازد تا آنچه در فیلم «آقا» تصویر شده است را به واقعیت تبدیل کند.
اگر به گفتهی ایشان حتی طرح رفراندوم در نظام جمهوری اسلامی در تضاد با اصول تغییرناپذیر قانون اساسی است و نیازمند تأیید رهبری، چگونه ممکن است همین رژیم اجازه برگزاری رفراندومی با محتوای براندازانه را، آن هم تحت نظارت سازمان ملل، صادر کند؟
و تازه پس از پذیرش این واقعیت که مبارزه برای عدالت اجتماعی بدون مبارزه برای صلح، حقوق بشر، آزادی و محیط زیست ممکن نیست، باید به تعریف این «عدالت اجتماعی» بپردازیم که در جهان امروز – و به ویژه در کشور ایران… چیست؟ چه ساختاری دارد؟ چگونه اجرا میشود؟ و بر پایهی کدام ارزشها و خواستههای مشترک ما تعریف میشود؟
من در انباریِ سکوت،
با چشمها،
گوشها،
و دهانی بسته،
فریاد میکشم.
…
و خوب میدانم:
دیوار، هنگام ریزش،
سخن خواهد گفت!
این موفقیت، تنها یک افتخار ورزشی نیست، بلکه تجلی امید، اراده و مقاومت زن ایرانی در برابر محدودیتها و نابرابریهاست. افتخاری که پیام روشنی به مردم ایران دارد: دختران این سرزمین، حتی در سختترین شرایط نیز میدرخشند و جهانیان را به تحسین وامیدارند.
در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بودهایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هماینک نیز با توجه به روبهرو شدن کشور با یک تجاوز نظامی میتوان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، میتوانند در پایداری خواستهای مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.
کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاستهای غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایهداران در شرایطی به کار گرفته میشوند که از کمترین حقوق برخوردارند و نماد بهرهکشی عریان سیستم سرمایهداریاند.
در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بودهایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هماینک نیز با توجه به روبهرو شدن کشور با یک تجاوز نظامی میتوان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، میتوانند در پایداری خواستهای مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.