نویسنده: سیامک سلطانی

در شرایطی که ایران به‌شدت زیر فشارهای خارجی، به‌ویژه از جانب آمریکا و اروپا، قرار گرفته است، و از سوی دیگر با پیامدهای سقوط متحدان منطقه‌ای همچون بشار اسد و تضعیف محور مقاومت روبه‌رو است، انتظار می‌رود سیاست‌گذاران با تقویت همگرایی داخلی و جلب رضایت مردمی، قدرت بازدارندگی داخلی کشور را افزایش دهند. اما به‌جای این رویکرد، بخش‌هایی از حکومت با طرح مسائلی همچون قانون‌گذاری‌های سخت‌گیرانه در مورد حجاب، به‌شکلی هدفمند به افزایش نارضایتی اقشار گسترده‌ای از جامعه و تفرقهٔ داخلی دامن می‌زند.

سوسیالیست ها فلسفه کانت را ایده آلیستی، ذهنی،و آگنوستیکی-لاادری می نامند. کانت مدعی بود که مقوله های زمان و مکان، اشکال واقعیت عینی نیستند بلکه نظر و بینش فردی و شخصی هستند. به نظر وی شناخت علمی فقط با کمک وحدت پبشاحسی و شناخت مفهومی ممکن است. او مدعی بود که دانش عام و ضروری فقط در قالب احکام و قضاوت ممکن است.

این افراد، که ظاهراً توانایی ورود به بحثی مستدل و منطقی با منتقدان را ندارند، سعی دارند به جای پرداختن به گفتگوی سالم و تبادل نظر سازنده، با توسل به توهین، فحاشی، دروغ و حملات کلامی، مخالفان خود را مرعوب کرده و به‌زعم خود صدای آن‌ها را خفه سازند.

در این بخشِ پایانی، ابتدا مروری کوتاه بر تاریخ چپ ایرانی دارم، از سال‌های آستانه‌ی جنگ اول جهانی تا امروز و سپس تلاش می‌کنم تا در پرتو نکات مطرح شده در بخش‌های گذشته به این سؤال پاسخ دهم که چپ ایرانی امروز در کجا ایستاده است؟