منو
شنبه ۴ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۰:۱۷
منو
شنبه ۴ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۰:۱۷
اینک فراخوانی برای تجمع‌هایی در تهران و شهرستان‌ها از سوی “شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران” منتشر شده است، همهٔ مطالبات برحقّ مندرج در فراخوان مورد پشتیبانی ما قرار دارد. ما هم‌صدا و همراه با دیگر نهادها و شخصیت‌های مدنی، صنفی و سیاسی که از این فراخوان حمایت کرده‌اند، این تجمعات را در راستای دست‌یابی به حقوق حقهٔ مردم ایران می‌دانیم!
هر دو محکوم اند! اما این محکوم کردن چه دردی را دوا می کند؟ زمانی که جانیان داخلی شمشیر بر دست در میانه میدان می چرخند و کلامی جز الدور و بیلدورم نمی دانند و امام جمعه تهرانش کشته شدن مردم بیگناه را سعادتی می داند که چهل سال است جمهوری اسلامی به مردم هدیه کرده! همان گونه که خمینی جنگ را نعمت می دانست! از آیا می توان از صلح و آرامش اجتماعی سخن گفت. چگونه می شود در این آشفته بازار که کر فرمان کور نمی خواند و ابلهان تعزیه گردان هر دو می دانند از ثبات، آرامش و امنیت سخن گفت. این هنوز از نتایج شب یلدائی است که در آن گرفتاریم باش تا صبح دولتتمان بردمد از خواب!
در محیط سیاسی نروژ یکی از نقطەنظراتی کە در میان بخشی از صاحب نظران در مورد سوسیال دمکراسی مطرح می شود این است کە سوسیال دمکراسی قربانی موفقیت خویش است!
اگر این جملە را کمی بشکافیم، منظور این است کە رفاە بیشتر و سطح تحصیلات بالاتر، منجر بە گرایش بە ارزشهای لیبرالی و فردی می شود.
همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست به‌گریبان‌اند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.
به مناسبت سالگرد انقلاب ۵۷، در «تالار گفتگو و تبادل‌نظر» گفتگویی با حضور منوچهر صالحی، پژوهشگر و نظریه‌پرداز چپ برگزار شد. در این گفت‌وگو، مهمان برنامه به همراه دیگر شرکت‌کنندگان به تحلیل و تبادل نظر درباره «ابعاد انقلاب بهمن» پرداختند. به خوانندگان گرامی نشریه کار توصیه می‌کنیم ویدیو پادکست این برنامه را …
پرستو فروهر در تمام سالهای پس از مرگ پدر و مادرش، هر ساله به ایران سفر کرده است تا یادشان را گرامی دارد. او علیرغم فشارها و مشکلات و اجازه یا عدم اجازه ی برگزاری مراسم عزیزانش، تن به خواسته های امنیتی ها برای فراموشی نداد و بر مانداگاری نام فروهرها همچون مبارزی خستگی ناپذیر پا فشرد. در زیر پای صحبت پروانه ی فروهر خاطرات این سالها داریم.
هنگامی که ده‌ها هزار نفر در حمل‌ونقل عمومی این جمعه اعتصاب کنند، اتوبوس گوخان سرت نیز متوقف خواهد شد. در اینجا، او به‌عنوان راننده اتوبوس و یک شهروند شهر کلن، در مورد خواسته‌های خود صحبت می‌کند. در عین حال، همدلی و دلسوزی خود را نسبت به مسافرانی که از اعتصاب آنها آسیب می‌بینند، آشکار می‌کند.
مارگارت میچل خود در مورد این رمان گفته بود: «چه چیزی باعث می‌شود برخی از مردم از بلایا جان سالم به در ببرند و برخی دیگر که به همان اندازه توانا، قوی و شجاع به نظر می‌رسند؛ از بین بروند؟ این اتفاق با هر تحولی رخ می‌دهد. برخی از مردم زنده می‌مانند و برخی نه…
حالا با این همه تنوع، اگر یک جریان سیاسی مثل سلطنت‌طلبان یا مجاهدین به خود حق بدهند که پیشاپیش و جدا از این نیروها و به‌قول معروف با دور زدن این نیروها، خود را تنها گزینه ممکن سیاسی برای آینده ایران به عنوان آلترناتیو انحصاری بنامند، آیا امکان موفقیت دارند؟ بدون تردید چنین نیست.
کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.
ما بر این باوریم که طیف گستردهٔ نیروهای چپ موجود در میهن ما موظف است با حضور و تمرکز کنش‌گری خود در این تلاش هم‌گرایانه، در تقویت جایگاه ٔ عدالت اجتماعی و حقوق بنیادین بشری در جمهوری آیندۀ ایران کوشا باشد. ما، همراه سایر نیروهای میهن‌دوست و ترقی‌خواه ایران در راه گذار به جمهوری‌ای مبتنی بر صلح، آزادی، دمکراسی برابری، حقوق بشر و عدالت اجتماعی مبارزه می‌کنیم.
روز جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳، به مناسبت پنجاه‌وچهارمین سالگرد بنیان‌گذاری جنبش فدایی، در نشستی در سامانۀ کلاب‌هاوس این روز تاریخی و نمادین جنبش فدایی را پاس می‌داریم و روند شکل‌گیری و تکامل این جنبش را به بحث و بررسی می‌نشینیم
ما بر این باوریم که طیف گستردهٔ نیروهای چپ موجود در میهن ما موظف است با حضور و تمرکز کنش‌گری خود در این تلاش هم‌گرایانه، در تقویت جایگاه ٔ عدالت اجتماعی و حقوق بنیادین بشری در جمهوری آیندۀ ایران کوشا باشد. ما، همراه سایر نیروهای میهن‌دوست و ترقی‌خواه ایران در راه گذار به جمهوری‌ای مبتنی بر صلح، آزادی، دمکراسی برابری، حقوق بشر و عدالت اجتماعی مبارزه می‌کنیم.
