چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۹:۲۱
تدوام و استمرار مبارزۀ شما تکیهگاه و نقطه امید نیروهای چپ و عدالتخواه و دیگر نیروهای آزادیخواه برابریطلب ایران و جهان برای ساختن ایران و جهانی بهتر است؛ جهانی که در آن هیچ انسانی اسیر ولع سیریناپذیر سرمایه و شرایط تحمیلی غولهای بازار سرمایه نباشد، جهانی که نظام غارتگر اقتصادی و اجتماعی و حاکمان مستبد دیگر قادر نباشند برای کسب سود و قدرت زندگی انسانها را در جنگ و خونریزی بیهوده تباه کنند.
موضوع افزایش حقوق و حداقل حقوق هر ساله در روزهای پایانی سال، از جمله موضوعات چالش برانگیزی است. بر اساس اعلام شورای کار(۱)، حداقل حقوق ماهانه
رضا پهلوی سفری بە اسرائیل داشت کە طی آن با مقامات دست راستی ترین دولت این کشور ملاقاتهائی داشت. او در پاسخ به یکی از خبرنگاران
مردم ایران تنها به دنبال صلح و تعامل و همزیستی مسالمتآمیز با تمام کشورهای جهاناند. انتظار مردم ما در وهلۀ اول از جمهوری اسلامی است که پای ایران را به جنگی نابرابر و شوم نکشاند مردم ما و مردم جنگزده و بحران زدۀ منطقه، به ویژه غزه و لبنان، از سازمان ملل متحد نیز انتظار دارند که همۀ توان و امکاناتش را برای متوقف کردن اسراییل در تداوم و تعمق جنگ و در اولین مرحله برقراری فوری آتشبس به کار گیرد.
اصولاً تشکلیافتن لازمهی یک جامعهی مدنی پیشرفته و قوی است. جامعهی مدنی اساساً با تشکلیابی تعریف میشود. در ادبیات سیاسی، جامعهی مدنی را بهطور عام انجمن و متشکلشدن زندگی افراد آن جامعه تعریف میکنند، یعنی زندگی سازمانیافته یا تشکلی.[۱] اگر قرار است برای دموکراسی مبارزه کنیم و در کنار آن و پیوسته با آن به عدالت اجتماعی برسیم از تقویت جامعهی مدنی گریزی نیست. شاید برای خیلیها این موضوع بدیهی ..
روز جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳، به مناسبت پنجاهوچهارمین سالگرد بنیانگذاری جنبش فدایی، در نشستی در سامانۀ کلابهاوس این روز تاریخی و نمادین جنبش فدایی را پاس میداریم و روند شکلگیری و تکامل این جنبش را به بحث و بررسی مینشینیم
…تجلیل ما از انقلاب۵۷ در واقع تجلیل از تلاش آن بخش از نیروهای اجتماعی و سیاسی است که با هدف تکمیل مدرنیته و استقرار یک نظام دموکراتیک به پا خاستند و با جان و دل در ان راه فداکاری کردند. انقلاب ۵۷ قادر نشد به اهداف ملی- دموکراتیک خود دست یابد و از این لحاظ میتوان انرا یک انقلاب شکست خورده تلقی کرد ولی بعنوان یک کوشش تاریخی از طرف نیروهای ترقیخواه و ضدیت با استبداد سیاسی، می توان انرا مرحله ای تاریخی و تجربه ای سترگ در این راه مستمر تلقی کرد و از کوشندگان آن تجلیل نمود.
به کجا داریم میرویم؟ \ تا وقتی که دادگاهها، دستهای خونآلود را به نام پدر و برادر تبرئه کنند،\ تا وقتی که مرگِ یک زن، حلِ اختلاف خانوادگی نام بگیرد،\ تا وقتی که نوزادان، نخستین کلامشان را در آغوشِ پیکرِ سردِ مادران میآموزند،\ ما به تاریکی میرویم. \ تاریکیِ ابدیِ وجدانهای خاموش.
صدور پروانه وکالت به جنایتکاران، نقض آشکار مصوبه استقلال کانون و لکه ننگی بر پیشانی جامعه وکلاست. “این تنها یک نمایش شرمآور دیگر از فساد سیستماتیک در دستگاه قضایی اسلامی است؛ جایی که قاتلان قاضی میشوند و مجرمان وکیل و…”
همه ما که در بیرون این دیوارها زندگی میکنیم برای متوقف کردن این چرخه خشونت و نابرابری مسئولیت داریم و باید علیه آن اعتراض کنیم. سنگسار، اعدام یا هر مجازات غیرانسانی دیگر صرف نظر از نوع اتهام یا انگیزه و اعتقاد محکومان، چیزی جز نابودی و ظلم نیست و باید برای همیشه از دستگاه قضایی حذف شود. نه به اعدام، نباید فقط شعاری باشد، بلکه باید به منشوری تبدیل شود که کرامت انسانی و حقوق برابر را برای همه، فارغ از جنسیت و جایگاه اجتماعی، به رسمیت بشناسد.
ما خوشحالیم که ارادهای مستحکم در داخل کشور شکل گرفته است که با برشمردن مشکلات معیشتی، سیاسی و اجتماعی، برخورداری از زندگیای بهتر، حقوق اولیه و اعتراض را حق شهروندی مردم ایران دانسته و در اولین گام برای پایان دادن به ستم پانزدهسالۀ حصر، با عزمی جدی به میدان آمده است
روز جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳، به مناسبت پنجاهوچهارمین سالگرد بنیانگذاری جنبش فدایی، در نشستی در سامانۀ کلابهاوس این روز تاریخی و نمادین جنبش فدایی را پاس میداریم و روند شکلگیری و تکامل این جنبش را به بحث و بررسی مینشینیم
ما خوشحالیم که ارادهای مستحکم در داخل کشور شکل گرفته است که با برشمردن مشکلات معیشتی، سیاسی و اجتماعی، برخورداری از زندگیای بهتر، حقوق اولیه و اعتراض را حق شهروندی مردم ایران دانسته و در اولین گام برای پایان دادن به ستم پانزدهسالۀ حصر، با عزمی جدی به میدان آمده است