چهارشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۳ - ۱۱:۵۴
پیوند نزدیک سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) و حزب تودۀ ایران را آرمانهای مشترک صلح، آزادی، عدالت اجتماعی، مردمسالاری (دمکراسی) و سوسیالیسم برقرار کردهاست. همسویی در مبارزه برای تحقق این آرمانها و مبارزه برای گذر از شرایط اسفبار و بحرانزدۀ کنونی زیر سیطرۀ حکومت ولایی جمهوری اسلامی و مبارزه برای استقرار حکومتی بر پایۀ مردمسالاری (دمکراسی)، آزادی و عدالت اجتماعی در کشور این پیوند را استحکام میبخشد.
این روزها با عقب نشینی نیروهای روسی از اطراف کیف، پایتخت اوکراین، بسیار در مورد جنایت جنگی گفتە می شود کە در حق مردم عادی و غیرنظامیان صورت گرفتەاست. جنایتی کە اوکراین و غربی ها بە روسیە نسبت می دهند، و روسیە هم آن را بشدت تکذیب می کند؛ هرچند کە بروز جنگ در هر کشور و منطقەای بشیوە خودبخود می تواند حامل چنین صحنەهای دلخراشی باشد زیرا کە بقول معروف در جنگ نقل و نبات پخش نمی کنند و این نفرت و گلولە است کە حرف اول را می زند.
یکی از فرقهای فاحش میان کشورهای دمکراتیک و دیکتاتوری؛ دمکراسی ، آزادی و گردش آزاد اطلاعات است. دیکتاتورها با انحصاری کردن رسانەها و کنترل همەجانبە آن، بویژە در شرایط جنگی تلاش می کنند درست مانند میدان جنگ همە چیز در تقویت ماشین جنگی آنها باشد، اما در کشورهای آزاد علیرغم اصرار سیاست مسلط در تک بعدی کردن اخبار و دادن خصلت ویژە بە آن، اما می توان کماکان صداهای متفاوت را شنید. حتی در سطوح بالای دولتی برای چنین تنوعی، تمهیدات فراهم می شود.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سختتر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محلهای کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمعهای اعتراضی میزنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
بغضی غریب گلویم را میفشارد. آنقدر صمیمی و نازنین بود. حکم من و او با هم تمام میشد. یادم نمیره شبی که بهم گفت: من خیلی از شما خجالت میکشم. گفتم چرا؟ گفت آخه من کم حکم گرفتم و با تو که بیشتر از من اینجا موندی، با هم آزاد میشم. همین جملهاش که نشان از بی ریایی و زلالیاش دارد، کافی است تا یک عمر آتش بجان آدم بیندازد. کجایی سهیلا جان؟ کجایی که هنوز آزاد نشده …
امروز، /
سرایش شعر /
پس از آشویتس و غزه، /
ناممکن ترین امکان، درجهان واژه هاست. /
چکاد سرخ فام تمدن غرب، /
و چنگال خون چکان آن، /
غروب دروغی به نام “حقوق بشر” را نوید میدهد .. /
پیامبران مدرن اما، /
سرنا را از سر گشادش مینوازند، /
و در دم و بازدمهای بویناک خویش، /
با ریههایی انباشته از دروغ، /
همچنان لاف …
The situation of women in Iran and their struggle against different kinds of discriminations The situation of women in Iran and their struggle against different kinds
Iranian People’s Fadaian Organization (Majority), is a democratic-socialist political organization defending peace, freedom, democracy, human rights, social justice, and equality. The organization struggles for equal rights for men and women, diversity of lifestyles, democratic distribution of power, wealth, opportunities and information in solidarity with oppressed classes;
حاصل این روند تهی شدن کشور از متخصصان است. از جنابعالی به عنوان فردی برآمده از دانشگاه که خود را فرزند نهاد علم میدانید و بازگشت کرامت به دانشگاه را از اهداف خود تعریف کردهاید، انتظار میرود با دعوت از اساتید اخراجشده به دانشگاهها و دلجویی از آنان زمینهساز تحقق این هدف …
میزان توانایی کارگران برای برگزاری اقدامات مشترک، از جمله اعتصابات و عدم شرکت در امر تولید، مرتبط است با میزان دسترسی آنها به تشکل های صنفی مستقل و امکان ایجاد تشکل های جدید در مراکز کار. ولی در جمهوری اسلامی نه تنها حقوق پایه ای کارگران برای سازمان دهی و داشتن تشکل های مستقل رعایت نمیشود، بلکه فعالان کارگری، از جمله شریفه محمدی، مرتبا سرکوب و محکوم به حبس های طولانی مدت، ضربات شلاق و حتی اعدام میشوند.
سازمان ما وظیفۀ خود میداند در کنار دیگر نیروهای مترقی میهنمان، اعمال آقای پزشکیان و دولتی را که برمیگزیند با حد برآوردن خواستهای مردم زیر نظر داشته باشد، در برابر انحراف از منافع ملی و نقض حقوق اساسی مردم بایستد و علیه آن مبارزه کند. موضع ما در قبال دولت پزشکیان قبل از همه با سیاستها و عملکرد ایشان در قبال مطالبات جامعۀ مدنی و تشکلهای مردمی گره خورده است.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کمتوقع داشت. بیادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایماش آرامبخش جمع رفقایاش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق بهمعنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمانمان، سازمان البرز و ما!
سازمان ما وظیفۀ خود میداند در کنار دیگر نیروهای مترقی میهنمان، اعمال آقای پزشکیان و دولتی را که برمیگزیند با حد برآوردن خواستهای مردم زیر نظر داشته باشد، در برابر انحراف از منافع ملی و نقض حقوق اساسی مردم بایستد و علیه آن مبارزه کند. موضع ما در قبال دولت پزشکیان قبل از همه با سیاستها و عملکرد ایشان در قبال مطالبات جامعۀ مدنی و تشکلهای مردمی گره خورده است.