۱️⃣ آن زمانی که محیط‌زیست در اوج بود، یعنی برنامه پنج‌ساله چهارم، به شهادت گزارش تحلیلی مرکز پژوهش‌های مجلس، کمتر از سی درصد اهدافش هم محقق نشد، از جمله ماده ۵۹ برنامه چهارم که دولت را موظف به ارزشگذاری اقتصادی مواهب طبیعی می‌کرد و عملاً اجرا نشد. حالا که شبِ شب است و حتی فصل محیط‌زیست و منابع‌طبیعی رسماً از پیش‌نویس برنامه هفتم حذف شده و معلومه که چه فرجامی در حاکمیت انتظار محیط‌زیست را می‌کشد!
۲️⃣ برمبنای گزارش سال ۲۰۲۰ شاخص‌های عملکرد محیط زیستی (EPI) در حوزۀ آب، ایران در شاخص «از دست دادن تالاب» با نمرۀ ۴۵.۴ نسبت به ده سال پیش دچار ۱۴.۱ درصد افت شده است. این در حالی است که مطابق ماده ۳۸ برنامه ششم، دولت موظف بود که دست‌کم بیست درصد از تالاب‌های بحرانی کشور را احیا کند. اینک تعداد استان‌های دارای کانون گردوغبار به عدد ۲۳ رسیده و سطح کانون‌های گردوغبار هم از مرز ۳۴.۶ میلیون هکتار گذشته است. همچنین متوسط غبارخیزی ۴.۲۴ میلیون تن در سال برابر با ۱۲۲ کیلوگرم در هکتار توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست گزارش شده است. درواقع، برمبنای این گزارش ۴۳ درصد از کل عرصۀ ۳.۴ میلیون هکتاری تالابی کشور که در کنوانسیون جهانی رامسر ثبت شده، اینک به‌طور کامل خشک شده و به کانون فرسایش بادی و تولید گردوغبار تبدیل شده است.
۳️⃣ راست آن است که حاکمیت صدای نماینده دماوند را که خواستار انحلال سازمان حفاظت محیط‌زیست شده، جدی‌تر گرفته و در برنامه هفتم می‌کوشد تا این مطالبه را بدون سر و صدا اجرایی کند. دقت کنید که در آستانه برنامه ششم، آیت‌الله خامنه‌ای یک منشور پانزده ماده‌ای اختصاصاً برای محیط زیست صادر کرد و در برنامه هفتم، حتی خبری از آن منشور هم نبود!
۴️⃣ متاسفم که علی سلاجقه همچنان حاضر است در پردیسان بماند و چنین ننگی را تحمل کند.
تالاب شیمبار. عکس از محمد درویش
.
برگرفته از کانال خبری محمد درویش @darvishnameh
