حشد شعبی کە در جریان شکل گیری داعش، پیشرویهای سریع این نیرو و شکستهای فاحش ارتش عراق، از مجرای فتوای آیت اللە سیستانی مرجع شیعیان تشکیل شد، می رود کە بە جریان مهمی در کشور عراق تبدیل شود. قانونی کردن آن در مجلس عراق، تبدیل شدن آن بە رکن چهارم قدرت و هم اکنون اعلام حضورش در فرم یک نیروی سیاسی برای برآمد در انتخابات عراق، همگی نشان از آن دارند کە حشد شعبی نە تنها در بعد نظامی بلکە در بعد سیاسی هم دارد بە نیروی مهمی تبدیل می شود.
اما خصوصیات این نیرو کدامند:
ـ یک نیروی شبە نظامی شیعی، نیروئی معرف ایدەئولوژی شیعی در مقابل ایدەئولوژی تندرو سنی کە در فرم تشکیل داعش بە اوج خود رسید،
ـ جمهوری اسلامی مهمترین حامی آن است،
ـ تجربەای است کپی برداری شدە از تجربە تشکیل بسیج در ایران، هرچند روندها نشان از ابراز وجود آن بیشتر در فرم تجربە سپاە پاسداران دارد، و یا لااقل دارد بە این تجربە نزدیک می شود،
ـ نیروئی عملا موازی در کنار ارتش عراق.
اما همزمان فرق فاحشی میان آن و سپاە پاسداران وجود دارد. حشد شعبی بر خلاف سپاە و یا بسیج درصدد است از طریق یک ارگان سیاسی مشخص و معرف خود (حکمت ملی عراق، کە جریانی کاملا جدید است) وارد روندهای سیاسی کشور شود.
بی گمان تشکیل نهادهای سیاسی ـ نظامی از این دست، کشور عراق را با مشکلات بیشتری مواجە خواهد کرد. حشد شعبی، بازوی قدرتمندی خواهد شد برای تحمیل شیعی گری و شکست بیشتر روندهائی کە می توانند بە تشکیل یک دمکراسی عرفی در عراق بیانجامند. همچنین حضور این نیرو بە اعتماد کردها کە یکی از رکن های اصلی تشکیل عراق مدرن اند، آسیب جدی خواهد رسانید.