آری
آماج تیرهای فراوان شدند
رزمندگان خلق
در موسم ترانه و گل چیدن
در روزهای فصل شکفتن
در لحظهای که جنبش “شوراها”
میرفت تا حماسه مردم را
پربارتر کند
وقتی سرود سرخ فدائی
با جان جرجانی و مختوم
با هستی مبارک توماج،
با طواق
پیوند عاشقانهای میبندد
بر آسمان آبی گنبد
نامی بزرگ میگذرد، از عشق
نام عزیز “شورا”
٭٭٭
قلب جوان دشت
با سرنوشت روشن و خونینش-
میداند
بی نام عاشقان وطن، این باره
گندم نمیتواند
راه بلند و سرخ شکفتن را-
طی کند
٭٭٭
“تایماز”!
اسطوره شهادت توماج
از مرز باستانی تاریخ در گذشت
بر مادرت، عروس عروسان، برخوان
آواز روسفیدی گندم را
٭٭٭
آری
آماج تیرهای فراوان شد
توماج
