شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۱۲:۵۷

شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۱۲:۵۷

عباس عراقچی: جنگ اسرائیل دیپلماسی را خراب کرد. ایالات متحده می‌تواند آن را احیا کند.
مذاکراتی که زیر سایه جنگ برگزار می‌شوند ذاتاً ناپایدار هستند و گفتگو در میان تهدیدها هرگز واقعی نیست. برای موفقیت، دیپلماسی باید بر اساس احترام متقابل بنا شود.... مردم آمریکا...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: عباس عراقچی
نویسنده: عباس عراقچی
کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!
کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم
بیاییم رنجِ این روزهای دشوار را کم کنیم. با تغییر در نگرش، با چه باید کردِی دیگر… با عشق و زنده‌باد زندگی… نکبتِ جنگ، خانمان‌سوز است… بیانِ خواستِ یک‌صدایِ برقراری...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»
این هفت جریان کردستانی، در جریان تهاجم بسیار کارشده، هدفمند و برنامه ریزی شده برای لیبیایی کردن ایران، از سوی “جامعه جهانی” به رهبری آمریکا و نیروی نیابتی اش اسرائیل،...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر
مردم پس از آنچه گذشت انتظاراتی از حکومت دارند... در کوتاه‌مدت، اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان‌ سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانۀ ملی کمترین توقعات است. برگزاری...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: میرحسین موسوی
نویسنده: میرحسین موسوی
روایت زنان افغانستانی از رد مرز
آنچه می‌خوانید روایت چهار زن افغان‌تبار است که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌، فرزند به دنیا آورده‌، کار کرده‌ و روابط انسانی و پیوندهای عاطفی داشته‌اند اما در چند ماه گذشته...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند
ما با نام تو، نه فقط از تو، که از همه‌ی آدم‌های ایستاده یاد می‌کنیم. از آن‌ها که هنوز باور دارند: آزادی، امتیاز نیست — فضیلت است و حقیقت، اگرچه...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده

دست غولان منفعت در کار

تقدیم به حسین رزاقی تندیس سازی که گاه متحیرم! این اوست که با دستان هنرمندش به واژه های شعرم جان می بخشد یا کلمات من است که پیکره های او را زنده می کند

با امواج ِ ویرانگر ِ تردید،

        بر هیبتِ عدالتْ می تازند،

تقدیم به حسین رزاقی تندیس سازی که گاه متحیرم! این اوست که با دستان هنرمندش به واژه های شعرم جان می بخشد یا کلمات من است که پیکره های او را زنده می کند. 

 

 

با امواج ِ ویرانگر ِ تردید،

 

        بر هیبتِ عدالتْ می تازند،

               تا نوساناتِ تب،

                      بر اندام ِ بیمار ِ زمان،

                                آنچنان طبیعی بنماید،

                                       که دیگر هیچکس،

                                             عشق را چون گوشواری،

                                                       از گوش آزادی نیاویزد.

                             * * *

با زرق و برق فریب،

   بر لبهایِ به عطشْ نشستهء اندیشه می تازند،

       تا اندیشه های مردد را،

            در بیراههِ های سرگردان،

                  آنچنان به گمراهی بکشانند،

 که در بیابانهای برهوت،

         گاو فربهی را به سجده بنشینند،

                   که تنها مستِ علفی استْ که نشخوار می کند.

                           * * *

با فریبندهْ چشم اندازیْ از زمهریر ِ تنهایی،

          بر جدایی ِ نیْ از نیستانْ لبخند میزنند،

                   تا دور دستِ نگاه های ِ پرسشگر را

                                             مجذوبِ خود کنند،

و شانه به شانهْ،

       بر گوش ِ شاخک های ِ حساس ِ اندیشه،

              اوراد می خوانند،

                   تا کومه های ِ فقر را،

                           در تاریکی ِ نسیان،

                                    از دیده ها پنهان کنند.

و بر کابوس ِ گرسنگان ِ زخم خورده از نیاز،

                          آبی سرد می پاشند.

و جمع ِ عاشقان را با وزش ِ بادِ سیاهِ یأس،

                در ویرانهء تاریکِ نومیدی افسرده می کنند.

و شمع های ِ شبانه را یکایکْ خاموشْ،

             تا افسار ِ نگاهم را در دست بگیرند.

و به هر بی راهه راهی که بخواهند،

                              می کشانندم.

و کاخهای ِ بنا شده از هیچ را،

                              می پذیرانندم.

و فریادِ هر هلهله ای را،

                       بر لبْ می نشانندم.

و قدم های ِ هر اهریمنی را

                      بر دیده می گذارندم.

و من ِ گمشدهء بیگانه از خویشتن ِ خویش،

          در بستر ِ طلسم ِ غولان ِ منفعت،

                          به خواب می شوم.

به خواب می شوم و در رویا غرق،

          نه در رویایی که از آن ِ منست.

بل رویایی داغ شده بر پشتِ اسبی گول،

        که شیههء غریبش را،

                 از اسبان ِ کاخ ِ تجمل،

                          به عاریت گرفته است.

و رقص کنانْ،

       زیر نگاهِ خیرهء ارباب،

                    گم می شود،

                        در یک خیالِ خوش ِ فریبندهْ.

 

در چنین رویایی است،

         که از وزش ِ جدایی، 

                 در اندام ِ تنهایی،

                       امواج ِ اضطرابْ پدیدارْ می شوند.

و فردیتِ در بندم را،

         رها شده از بند می خوانند.

و گمم می کنند،

      در سرزمینی که دستان ِ چپاول را،

             دستبند نمی زنند،

                      و به زندان نمی برند.

                    * * *

در خواب قدم می زنم،

        یا در بیداری به خواب رفته ام،

                زمان گم است و من در رویا غرق.

ناگهان صدایی می شنوم،

“- انسانی.”

که با صدها صدایِ مبهم و گنگ

           می کوشند،

                با مه آلودهِ غباری تردیدْ ساز،

                         شعلهء فروزان ِ کلامش را،

                                 از زبانهِ کشیدن،

                                             بیندازند.

– نئشه وار، چشم می گشایم.

                گوش تیز می کنم.

نه!

      شهزاده ای نیست.

نه!

          شمشیری زمرد نشانْ بر دیوار نمی بینم.

شیار ِ رنجی می بینم بر دستان ِ کار،

          که در سرزمین ِ تنها شدگان،

                 در معدن های جنونِ خود خواهی،

                             رگه های عشق را می کاوند.

و مردی بر آستانْ بی مهابا سخن می گوید:

(- نه!

      نجات دهنده ای نیست!

تنها شمایید،

        که با گریزْ از این دهشتِ تنهایی،

             باطل کنندهء طلسم ِ جادویی ِ ددانِ ثروت اندوزید.

از این تنهایی ِ کشندهْ بگریزید.

این به طلا خو گرفتگانِ غرقْ در جنونِ شمارش،

                                                     تنهایند!

و از ریزش ِ انوار ِ طلایی،

         بر گندمزارانی که سفرهء همگانْ را لبریز می کنند،

                                                                 هراسانْ،

                                   و ترس شان را نیز پنهان نمی کنند.

اینان از جمع گریزانند،

            و از دور ترین بیزارْ،

                  و شما را چون مردهْ پرندگانی،

                              آویخته بر ویرانی ِ یأس،

                                       در افسونِ خویش محبوسْ کرده اند.

گوشی اگر برایتان مانده است هنوز، 

       گوش بسپارید،

           به لالایی ِ معصوم ِ مادرانْ،

                بر گوش ِ مغموم ِ کودکانی،

                       که با لبهای خشکیده،

                              پستان ِ پلاسیده را چنگ می زنند.

دلی اگر برایتان مانده است هنوز،

          دل بسپارید،

               به دختران عشق در زمانهء طاعون،

                        که در بغض گلویشان گریانند.

ولی،

       با رقص ِ سر انگشتهای مهر،

                     در میانهء میدان،

                              براه عشق خندانند.

 

نه!

        نجات دهنده ای نیست!

تنها شمایید!

که با تراوش مهتاب،

       بر مردابِ یأس،

              قلبِ مهر بان ِ زمینْ را با دستهای ِ مهر

                     به دشت هایِ رها شده از “منْ” پیوند می زنید.

                               * * *

ذراتِ نور ِ این کلمات،

        در طلسم ِ خفتهء رویایم،

               می رفت تا دیدگان ِ تر را، 

                                  از وصل پر کند.

امٌا

     چشمان ِ گشاده ام، 

             که نئشه گی رویا از سرش پرید.

دوباره خمار شد.

و در طلسم ِ جادویی ِ “صد سال تنهایی”(۱)

                          دو باره به خواب رفت.

و هنوز سر در گمْ، 

         بر جای مانده ام،

و نمی دانم!

در خواب قدم می زنم،

           یا در بیداری به خوابْ رفته ام، 

                  زمان گم است و من در رویا غرق.

نه در رویایی که از آن ِ منست

          بل رویایی داغ شده بر پشتِ اسبی ….

                                                        مسعود دلیجانی  

(۱)”صد سال تنهایی” شاهکار گابریل گارسیا مارکز

 

بخش : شعر
تاریخ انتشار : ۲۶ آذر, ۱۳۸۸ ۱۰:۴۹ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

مطالعه »
پيام ها

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند که از کم‌ترین حقوق برخوردارند و نماد بهره‌کشی عریان سیستم سرمایه‌داری‌اند.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

عباس عراقچی: جنگ اسرائیل دیپلماسی را خراب کرد. ایالات متحده می‌تواند آن را احیا کند.

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»

بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر

روایت زنان افغانستانی از رد مرز