بنابر خبری که در سایت “آفتاب” درج شده است، هاشمی رفسنجانی در دیدار با اعضای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات گفته که اهل ناز کردن نیست، و اگر احساس کند می تواند کشور را نجات دهد، می آید. هاشمی در این سخنان که توسط سایت دفتر وی منتشر شده، گفته است که مردم تغییر در شیوه اجرایی می خواهند نه تبدیل این مهره به مهره دیگر، و اگر قرار است در بر همان پاشنه بچرخد وضع از این هم بدتر خواهد شد.
در شرایطی که بیش از چند هفته به انتخابات ریاست جمهوری در ایران نمانده است، نشر چنین خبری از طرف خبرگزاریها باز نشان دهنده آن است که عمدتا در جبهه اصلاح طلبان و نیروهای نزدیک به آنان، دودلی و به بیانی بهتر جو تامل و ارزیابی حاکم است، چنان که هنوز اصلی ترین چهره‌های این جناح و نیروها نتوانسته‌اند تصمیمی قاطع برای شرکت در انتخابات اتخاذ کنند.
اما آن چه چیزیست که مانع اتخاذ چنین تصمیمی می شود؟ اگر سخنان نقل شده رفسنجانی و نیز سخنان از قبل منتشر شده خاتمی را معیار قرار بدهیم۱، مانع اصلی برای اتخاذ چنین تصمیمی همانا عدم اطمینان از موقعیت خود حتی در مقام رئیس جمهور منتخب برای اتخاذ تصامیمی است که به قول رفسنجانی باید و می توانند به تغییر در شیوه اجرائی کشور منجر شوند. یعنی در واقعا بنابر سخنان این دو چهره، دیگر موقعیت قدرت در درون نظام جمهوری اسلامی با توجه به قدرت گیری بیشتر سپاه و نیروهای امنیتی و نیز قبضه شدن هرچه بیشتر قدرت در دست خامنه‌ای، وضعیت را به جائی رسانیده است که عملا امکان مانور رئیس جمهور را برای پیشبرد برنامه‌های مورد نظرش به حداقل ممکن می رساند.
اما برای خروج از این بی تصمیمی، اصلاح طلبان چه باید انجام بدهند؟ واضح است که آنان عملا در دو مسیر قرار گرفته‌اند: مسیر اول همانا امکان چانه‌زنیهای پشت پرده برای حضور، ادامه حضور و پیشبرد برنامه‌هایشان در صورت انتخاب شدن، و مسیر دوم نیز عینیت بدی شرایط چنانکه اصولگرایان را بدانجا رهنمون شود که برای خروج از بن بست موجود، حضور اصلاح طلبان را بپذیرند. که در این صورت حتی در صورت عدم چانه‌زنیهای پشت پرده، وضعیت چنان به نفع تغییر بارز شود که اصولگرایان را چاره‌ای نباشد برای این پذیرش.
اما راه دیگری هم برای اصلاح طلبان وجود دارد که آن همانا “اعلام حضور قدرتمند”۲ برای ایجاد جو در جامعه در مسیر تهییج مردم و برجسته‌کردن خواستهایشان می باشد. در شرایطی که ادامه قدرت اصولگرایان بمنزله ادامه مناقشه با آمریکا، بدتر شدن وضعیت اقتصادی، تشدید محاصرات و بسته تر شدن شرایط اجتماعی خواهد بود، خیزش “اعلام حضور قدرتمند” از طرف چهره‌های اصلی اصلاح طلب و نیروهای نزدیک به آنان، اصولگرایان را با نیروئی اجتماعی مواجه خواهد کرد که کار اصولگرایان را بیش از پیش دشوارتر خواهد کرد.
اصلاح طلبان باید اعلام حضور کنند. این اعلام حضور حتی اگر نتواند آنان را از سد شورای نگهبان و حلقه محاصره اصولگرایان به بیرون رهنمون شود، اما می تواند نیروی تغییر را در جامعه ایران دوباره محک زند، و بدین ترتیب اصولگرایان و کل سیستم امنیتی را با چالش های جدی در مشروع جلوه دادن خودشان مواجه سازد. محک زدنی که می تواند از دو طریق صورت بگیرد: طریق اول بشیوه شکل گیری جنبشهای مطالبه محور، و طریق دوم بشیوه عدم حضور مردم در انتخابات در صورت رد صلاحیت آنها.
زیرنویس:
۱ـ خاتمی قبلا گفته بود آیا فردی که به عنوان یک شهروند عادی هم محدودیت زیادی برای صحبت کردن و اظهار نظر و سفر کردن دارد و در معرض انواع تهمت ها است، به سادگی اجازه می دهند اوضاع به دست او سپرده شود.
۲ـ اعلام حضور قدرتمند، به معنی اعلام حضور در سطح چهره‌های اصلی و رده اول، واللا اصلاح طلبان در رده‌های دیگر اعلام حضور کرده‌اند،
