عثمان کاوالا، چهره شناخته شده فرهنگی و حامی فرهنگ های ترکیه، می داند که حتی می تواند خیلی ها را از نزدیک ببیند، اما بسیاری از دوستان و حامیان او، زمانی که قاضی تلاش می‌کند ثابت کند که او «دشمن دولت» است، در سالن دادگاه حضور دارند و در انتظار دیدنش هستند. این شهروند ترک چهار سال است که بدون حکم در بازداشت به سر می برد. یکبار یکی از قاضی ها به خود جرات داد و او را “به دلیل نداشتن شواهد لازم ” تبرئه کرد. اما ساعتی پس از آن، عثمان کاوالا دوباره و در همان شب، با اتهامات جدید دستگیر شد. و قاضی مربوطه، توسط ترول های دولتی در رسانه های اجتماعی مورد سرزنش قرار گرفت.
عثمان کاوالا ۶۴ ساله، در ابتدا مانند پدرش یک کارآفرین بود. اما سال هاست که او تمامی وقت خود را برای ترویج امور فرهنگ و هنر گذاشته است. رجب طیب اردوغان او را “سوروس” ترکیه*۱- نامیده است. اردوغان با نسبت دادن کلمات تحقیرآمیز و تهدید کننده، تلاش می کند به مقاصد سیاسی خودش دست یابد. زیرا عثمان کاوالا، نه مانند میلیاردر مجارستانی ـ آمریکایی در مقیاس جهانی، بلکه در کشورخودش فعال است و به سازمان های حقوق مدنی در کشورخود ترکیه کمک می کند.
او با بنیاد فرهنگی Anadolu، که خود آن را در سال ۲۰۰۲ تأسیس نمود، عمدتاً از هنرمندان فرهنگ های به حاشیه رانده شده حمایت می نماید: مانند کردها، ارمنی ها، یونانی ها و خیلی های دیگر که در صف ایستاده اند تا برای برگزاری نمایشگاه های خود کمک مالی دریافت نمایند. او هنگامی که او در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۷ پس از یک پرواز داخلی از هواپیما در استانبول در حالیکه همراه با کارمندان موسسه گوته آلمان بود، دستگیر شد. پرونده او باعث رسوایی دیپلماتیک بین ترکیه و غرب شده است: عثمان کاوالا، در کشورش به نام یک مروج فرهنگی شناخته می شود، اما او برای اردوغان یک دشمن و برای دیگران او حامل امید به آینده است.
شبکه های توطئه و بی اعتماد سازی دولت ترکیه
مرد ثروتمندی که با واسطه‌های فرهنگی غربی همکاری می‌کند، به سرعت در شبکه توطئه و بی‌اعتمادی که برای مدتی فضای مجازی ترکیه را اشغال کرده است، مورد سوء ظن عمومی قرار می‌گیرد. اما برای کسانی که نمی‌خواهند بازی ساده ولی تکراری دوست و دشمن دولتی را بپذیرند، و هم چنان از ترکیه کثرت‌گرا حمایت می‌کنند، عثمان کاوالا برای آن ها هم چنان، حامل امیدواری ها است. آنها می گویند که او را برای ترساندن و به عقب کشاندن دیگر فعالان و بقایای تشکل های جامعه مدنی متلاشی شده ولی هم چنان پر جنب و جوش ترکیه، دستگیر کرده اند. دولت اردوغان می خواهد همه را به سکوت گورستانی وادار نماید.
عثمان کاوالا قبل از دستگیری، تهدیدهایی را دریافت کرده بود، اما نمی خواست کشور را ترک کند، جایی که به او نیاز است، چه از طرف دوستانش و چه از طرف بنیادی که بنا نهاده است. در ژانویه ۲۰۲۰، او از طریق وکلای خود متنی از چگونگی بازداشت خود را برای روزنامه آلمانی Süddeutsche Zeitung ارسال کرد. او در آن، درباره فضای جهانی “پساواقعیت” نوشت و گفت: ترکیه تنها کشوری نیست که در آن باید به این واقعیت صحه گذاشت که دیگر حقایق اعتباری ندارند. در همین حال، کاوالا دیگر نمی خواهد اظهار نظر جدیدی داشته باشد. او گفت که دیگر در جریان دادگاه و محاکمه اش شرکت نخواهد کرد، طبق آخرین اظهارات اردوغان، رسیدگی عادلانه غیرممکن است. رئیس جمهور سفرایی را که از زندانی شدن عثمان کاوالا انتقاد کرده اند، مورد سرزنش قرار داده و گفته است: آن ها هیچ راهزن، قاتل و تروریستی را در کشورهای خود تحمل نخواهند کرد. تاریخ محاکمه بعدی عثمان کاوالا در ۱۶ نوامبر است.
همسر کاوالا به قاضی دادگاه: از چه گناهی حرف می زنی؟”
پس از آخرین محاکمه عثمان کاوالا در ۸ اکتبر، همسرش عایشه بوغرا پروفسور اقتصاد، در مقابل کاخ دادگستری جلوی دوربین ها قرار گرفت و نسبت به روند دادگاه شکایت کرد و گفت “احساس فردی را ندارم که از دادگاه بیرون آمده است”. او گفت یک قاضی، بارها درخواست وکلا برای آزادی کاوالا را به دلیل “سنگین بودن گناه” رد کرده بود. بوغرا با عصبانیت پرسیده بود “از چه گناهی حرف می زنی؟”
دادگاه حقوق بشر اروپا خواستار آزادی فوری کاوالا در سال ۲۰۱۹ شد. دادگاه هیچ مدرکی علیه او در حمایت از اتهام جعلی حمایت مالی از تظاهرات پارک گزی*۲- که در سال ۲۰۱۳ از دولت انتقاد می کرد، در دست ندارد. در همین حال، او را به حمایت از تلاش برای کودتا در سال ۲۰۱۶ و جاسوسی متهم کرده اند. او ۴ سال است که بدون حکم در زندان است.
زیر نویس:
*۱- جورج سوروس”George Soros” زادهٔ ۱۲ اوت ۱۹۳۰ در بوداپست مجارستان است. یک سرمایه‌گذار آمریکایی است. او با بسیاری از صندوق‌ها و مؤسسات آموزشی، سازمان‌های غیردولتی (NGO) و اهداف خیریه ای، همکاری می‌کند. اردوغان در گذشته نه چندان دور، او را به دخالت در امور ترکیه متهم کرده بود.
*۲- موج اعتراضات در ۲۸ مای ۲۰۱۳ در استانبول علیه پروژه ساختمان سازی دولت اردوغان در محل پارک گزی، که مستقیماً در مجاورت میدان تقسیم قراردارد، آغاز شد و پس از تشدید درگیری ها در نتیجه عملیات خشونت‌آمیز پلیس، در ۳۱ مای ۲۰۱۳، تظاهرکنندگان در چندین شهر بزرگ ترکیه با سیاست‌های اقتدارگرایانه حزب حاکم محافظه‌کار اسلامی عدالت اردوغان مخالفت کردند.
یکشنبه ۲ آبان ماه ۱۴۰۰- ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱
منبع:” Süddeutsche Zeitung ”
