هشتم مارس، روز جهانی زن ١۴١ ساله می شود. طنین ناقوسی که در حرکت اعتراضی زنان کارگر در کارخانجات نساجی نیویورک برای کسب دستمزد برابر با مردان و بهبود شرایط و محیط کار به صدا در آمد، اکنون تمامی حوزه های حیات اجتماعی را درنوردیده است.
طی نزدیک به یک قرن و نیم تلاش و مبارزه پیگیرانه و مبتکرانه، اکنون زنان نه تنها در کارخانه و محل کار، بلکه در کسب حقوق و جایگاه برابر در مراکز تصمیم گیری و گردانندگی جامعه حضور انکارناپذیر و اثرگذار را بخود اختصاص داده اند. قوانین مدنی از جمله قانون کار در بسیاری از جوامع هر روزه به چالش کشیده می شوند تا هرچه بیشتر تضمین کننده این حضور فعال باشند. زنان در مسیر مبارزات خود در کشورهای مختلف اگر چه با چالش های همگون روبرو نیستند، اما در ذات رفتاری خود یک عنصر مشترک و ثابت دارند و ان اینکه منتظر نشده اند تا آزادی به آنان داده شود، بلکه خود به میدان آمده و جایگاه شایسته خود را تسخیر کرده اند. اگر زمانی در بخشی از کشورهای دمکراتیک، مشارکت ۵٠ درصدی زنان در مجامعی همچون مجالس مقننه، با ایچاد تبعیض مثبت تامین می شد، امروز این امر با رای هدفمند شهروندان ناظر برشایستگی و توانمندی زنان به وقوع می پیوندد. توانایی های ویژه زنان در امر مدیریت، تولید و خدمات، به ضمانتی برای توسعه و رشد هماهنگ جامعه تبدیل شده و بر سرمایه عملی و معنوی جامعه افزوده است. برای سنجش پیشرفت هر جامعه و برخورداری آن از آزادی، اکنون حضور و مشارکت زنان، یکی از شاخص های اصلی بشمار می رود و تنها برابری در دستمزد کفایت نمی کند.
این امر نتیجه مبارزات خستگی ناپذیر زنان در گوشه و کنار جهان از جمله زنان کشورمان است. زنان ایرانی از دیر باز با طنین ناقوس ٨ مارس همراه شده اند و امروزه علیرغم تمامی موانع قانونی و فرهنگی بر ای حضور و مشارکت در فعالیت های اجتماعی و کسب حقوق و جایگاه برابر با مردان، پافشاری و مبارزه می کنند. زنان در تمامی حرکت های تغییر و تحول طلبانه مشارکت فعال دارند. تناقض بزرگی میان جایگاه سیاسی زنان و قوانین تبعیض آمیز و ضدزن در جمهوری اسلامی با خودآگاهی زنان و جایگاه حقیقی شان در جامعه وجود دارد. از این نظر کشور ما عقب تر از افغانستان است. با این وجود هر کجا اعتراضی به نقض حقوق صورت بگیرد، زنان در مقابله آن قد علم می کنند، چه در به چالش کشیدن قوانین نابرابر در بازار کار و چه در دفاع از زندانیان سیاسی، چه در نفی تبعیض در چهارچوب خانواده و چه در عرصه هنر و فرهنگ حضور نقش آفرین زنان را می توان بوضوح دید. این حضور در بعد کلان یعنی مشارکت در حکومت نیز تبلور روز افزون دارد. حضور زنان در عرصه انتخابات و دفاع از حق شهروندی برای انتخاب شدن و انتخاب کردن، به دستاوردهای چشمگیری رسیده است.
کمپین ” تغییر چهره مردانه مجلس” که در کارزار پیش انتخاباتی مجلس شورا حدود هشت ماه قبل از برگزاری انتخابات آغاز به کار کرد، نمونه اخیر از تلاش های مدام زنان در این خصوص است. این حرکت یک هدف اصلی را دنبال می کرد و آن دسترسی به ۵٠ کرسی مجلس شورای اسلامی برای زنان برابری طلب بود که همراه با طرح مطالبات مشخص به افکار عمومی معرفی شد و از زنان دعوت کرد که کاندیدای نمایندگی مجلس شوند. بر اساس آمار منتشره بیش از ١۴٣٠ زن برای انتخابات دوره دهم مجلس کاندیدا شدند که رشد سه برابر نسبت به دوره های قبل داشت. این کمپین نه تنها بر حضور صوری زنان بلکه با طرح مطالبات و مخاطب قرار دادن تمامی کاندیداها، فرهنگ حاکم و ناظر بر روند انتخاباتی را به چالش کشید. کمپین از همین زاویه مورد غضب تاریک اندیشان قرار گرفت و قبل از برگزاری انتخابات مجلس با تهدید و ارعاب از جانب نیروهای اطلاعاتی و امنیتی تعطیل شد.
زنان کشورمان در صف مقدم مبارزه با استبداد برای کسب آزادی های اجتماعی و برابر حقوقی ایستاده اند. این حضور برای نیروهای تحول طلب امید و الهام بخش است و برای تاریک اندیشان در لایه های مختلف حکومت جمهوری اسلامی چالش برانگیز و غیر قابل تحمل. از همین رو به هروسیله ای در مقابل آن مانع ایجاد می کنند و اما باز هم حرکت های مبتکرانه زنان در بزنگاه های حساس با استفاده از امکانات موجود، خود نشان می دهد و به همگان یادآوری می کند که ما هستیم و تا دستیابی به تمامی حقوقمان و نیمی از قدرت، کارزارهایمان را براه خواهیم انداخت.
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در این رزم آینده ساز در کنار تمام آن هائی که برای رفع تبعیض جنسیتی در همه ابعاد، برای آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی تلاش می کنند، قرار دارد و در حمایت از مطالبات جنبش زنان آماده هرنوع همکاری است.
با امید به پیروزی در این راه و گرامیداشت روز جهانی زن، هشتم مارس را به تمامی زنان و مردان ایران تبریک می گوییم.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
١۶ اسفندماه ١٣٩۴ (۶ مارس ٢٠١۶)
