نامه زیر به آقای لوئیس اینیاسیو لولا دا سیلوا، رئیس جمهور برزیل، درتاریخ چهارم اوت از طریق سفارتخانه برزیل در بلژیک و آلمان برای نامبرده ارسال شده است. به عالیجناب اوئیس اینیاسیو لولا دا سیلوا رئیس جمهور برزیل جناب رئیس جمهور، در تاریخ ششم مارس ۲۰۱۰، ما از دولت برزیل درخواست کردیم به نقض حقوق بشر در ایران توجه کند. اکنون ما خشنودیم از این که شما جداً توجه خود را بر وضعیت حقوق بشر در ایران متمرکز کرده اید. پیشنهاد شجاعانه و بیسابقه شما برای اعطای پناهندگی به خانم سکینه محمدی آشتیانی فراتر از یک اقدام نمادین در دفاع از حقوق بشر در ایران است. ما امیدواریم نوع برخورد شما بدین موضوع، سایر دولتها در سراسر جهان را نیز مجاب کند که جامعه بین المللی توان دفاع از مردمی را که زیر سرکوب دیکتاتوری اند، دارد. ما به ویژه سپاسگزاریم از این که رئیس جمهور برزیل، که حکام ایران نمی توانند او را متهم به دشمنی با جمهوری اسلامی ایران کنند، به سرنوشت یک زن ایرانی توجه کرده است، زنی که خطر اعدام او را تهدید می کند، بدون این که در محاکمهای عادلانه به پرونده او رسیدگی شده باشد، به اتهامی که از نظر جامعه بینالمللی هیچ پیگردی را توجیه نمی کند. آقای رئیس جمهور، همان گونه که ما در نامه ماه مارس خود به شما تأکید کردیم: “مردم ایران عاقبت بر خودکامگی و دیکتاتوری فائق خواهند آمد. آنچه خواهد ماند، دوستی ملت ما با سایر مللی است که از پیکار ایرانیان برای آزادی حمایت کرده اند.” با احترام سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) هیئت سیاسی ـ اجرایی بهروز خلیق
