خبرنامه امیرکبیر: مدیریت دانشگاه امیرکبیر از جمعى از دانشجویان این دانشگاه دعوت کرد تا روز پنج شنبه به دیدار محمود احمدى نژاد رفته و از نزدیک و در فضایى آرام مسائل و مشکلات خود را با وى در میان بگذارند. گفتنى است جمع کثیرى از دانشجویان مدعو را مانند همیشه دانشجویان بسیجى تشکیل مى دهند. از سوى دیگر جمعى از دانشجویان پلى تکنیک نامه اى خطاب به احمدى نژاد نوشته و پیرامون دیدار وى از دانشگاه امیرکبیر توضیحاتى داده اند. به خاطر انتشار این نامه، دانشجویان غیربسیجى که از سوى مدیریت دانشگاه براى دیدار با احمدى نژاد در روز پنج شنبه (امروز) دعوت شده بود، با انتشار نامه دیگرى از این دیدار اعلام انصراف کرده اند. متن این دو نامه به شرح زیر است:
بسمه تعالى
جناب آقاى محمود احمدی نژاد
با سلام
با توجه به نامه اى که توسط دانشجویان پلی تکنیک در پى وقایع اخیر خطاب به شما به نگارش درآمده است و در آن مواضع دانشجویان پلی تکنیک نسبت به اتفاقات اخیر اتخاذ گردیده است، لذا حق شرکت در برنامه ى دیدار با جناب عالى به واسطه احترام به راى دانشجویان از اینجانبان سلب می گردد. براى اطلاع شما از نامه مذکور و همچنین تسریع در رساندن پیغام دانشجویان، این نامه پیوست می شود و به اطلاع دانشجویان نیز رسانیده مى شود تا هم از اقدام ما مطلع گردند و هم مراجعه ى عده اى دیگر لازم نباشد.
با تشکر
نگار زمانفر – مجید ساده دل – مهدى سعیدی پور – على صابرى – راحیل عادلى – مهیار عبدالصمدى – مصطفى غفورى – مازیار کریمى – مجتبى کلانترى
متن نامه دانشجویان دانشگاه امیرکبیر به شرح زیر است:
بسمه تعالى
جناب آقاى محمود احمدی نژاد
با سلام
حضور شما در پلی تکنیک روزى خاطره انگیز براى جامعه پلی تکنیک بود. روزى که دانشگاه زنده بودن خود را با تمام وجود فریاد زد. جناب آقاى دکتر این فریاد، فریاد نسل فرهیخته ى این جامعه بود شاید نپسندید، شاید به زعم شما قربان صدقه رفتن هاى مردمى که گناهى جز ناآگاهى ندارند، شیرین تر باشد ولى از سر دلسوزى لازم است مطالبى را به اطلاع برسانیم تا شاید در ادامه فعالیت هاى خود، دقیق تر اوضاع را بنگرید و عمل کنید.
۱ – لازم است بدانید که هر کس جایگاهى دارد و براى حفظ آن باید در حد جایگاه خود رفتار کند. خاتمى با بیست میلیون راى براى حفظ شأن خود در پلی تکنیک پرسش گر حاضر نشد، چه برسد به شما با حدود ۵ میلیون راى. (آراى ۳ تیر به شخصى ناشناس در برابر گذشته هاشمى داده شد) باید درک می کردید که آمدن به پلی تکنیک با سفرهاى استانى فرق دارد، باید می فهمیدید حتى با فشار و حمایت دانشجویان امام صادق و امام حسین هم نمی توانید راحت از این لانه زنبور خارج شوید. اگر مشاوران شما کمى درایت داشتند و اگر فکر نمی کردند با حاکم کردن فضاى امنیتى و تهدید و تعلیق می توانند دانشگاه را ساکت کنند، این رسوایى پیش نیامده بود.
۲ – ترکیب سخنرانان به گونه اى بود که همگى یا موافق دولت و سیاست هاى آن بودند و یا از تشکل هاى کانون هاى فرهنگى – هنرى و شوراهاى صنفى بودند. نمایندگان کانون ها که می بایست از مشکلات کانون ها می گفتند و دبیر شوراى صنفى هم مجبور بود که از مسائل صنفى سخن بگوید و عملاً نماینده اى از تشکل هاى مخالف سیاست هاى دولت نهم وجود نداشت. چرا که اساساً تشکلى وجود نداشت و انجمن اسلامى دانشجویان که تنها نهادى بود که منتقد دولت و سیاست هایش به حساب می آمد، توسط دانشگاه قلع و قمع شده است. حال همان سؤالات فرهنگى و صنفى هم که پرسیده شد از سوى شما بى جواب ماند و پاسخى که در خور شأن دانشجویان پلی تکنیک باشد از شما شنیده نشد و جواب ها همگى موضوعات مضحکى بود که به درد سفرهاى استانى شما به روستاهاى دورافتاده می خورد.
۳ – “افتخار این دولت این است که بازترین فضاى سیاسى را در طول تاریخ کشور ایجاد کرده”، “با آزادى در این مملکت راه می روند و باز می گویند آزادى نیست و خفقان است.” جناب دکتر شاید تنها موردى که هنوز سلب نشده باشد، همین راه رفتن مردم است. اگر فکر کرده اید که خفقان یعنى اینکه حق راه رفتن و نفس کشیدن هم از مردم گرفته شود، اگر معنى آزادى و خفقان در دید شما این است، بگوئید. از نظر ما کتک خوردن دانشجو مقابل چشم رئیس جمهور، تعطیلى تشکل هاى منتقد، تعلیق ها، توبیخ ها، نزدیک به ۲۰ مورد حکم اولیه تعلیق، ۳ حکم تعلیق تائید شده، ۳ دانشجوى ممنوع الورود به دانشگاه، اخراج یک دانشجوى دکترا (متین مشکین) آن هم دانشجویى که شاید از خود شما فعالیت علمى و مقالات ISI بیشترى داشته باشد، عدم ثبت نام یاشار قاجار و روزبه ریاضى در مقطع کارشناسى ارشد، بسته شدن بیش از ۵۰ فایل آموزشى در ابتداى سال تحصیلى، فقط در یک دانشگاه و به جرم انتقاد مصداق خفقان است. فشار وارد شده به نشریات که علاوه بر توقیف هاى نشریات منتقد دولت، با تهدید مکرر، ایجاد مانع در مسائل مالى، ممنوعیت در توزیع آزاد و در آخرین اقدام محدودیت در تکثیر با تهدید چاپخانه ها و مراکز کپى بر نشریات مستقل وارد شده است، هیچ نشان از آزادى ندارد. البته شاید مصداق سخن شما کیوان انصارى و شاید هم اکبر محمدى باشد.
۴ – “شنیدم که عده اى از دانشجویان می گویند، عده اى از دانشجویان سه ستاره شده اند، آن ها با این ستاره ها ستوان یک شده اند” جناب رئیس جمهور نمی خواهد نظامى بودن خود را به رخ ما بکشید. می دانیم درجه ها را حفظید. ما به ستوان شدن که هیچ به ژنرال شدنش هم افتخار نمی کنیم، این درجه ها را به نوچه هاى شبه نظامى خود در بسیج بدهید، ما نیازى به ستاره هاى شما نداریم. بدهید به آن ها که براى ستوانى سر و دست می شکنند و براى ترفیع خبرچین اطلاعات شده اند. از شخصى در جایگاه رئیس جمهور بعید است این چنین بى منطق و هزل گونه یکى از مهمترین دغدغه هاى دانشجویان را به باد تمسخر بگیرد.
۵ – جناب آقاى احمدی نژاد معترضین در سالن با وجود اینکه بیش از نیمى از سالن از صبح توسط غیر پلی تکنیکی ها پر شده بود، اقلیت نبودند. اگر نسبت به دانشجویان مهمان! از امام صادق و امام حسین هم که در جلوى سالن بودند مقایسه کنید، باز هم در اقلیت نبودند. مگر اینکه شما هم سالن را از دید دوربین صدا و سیما دیده باشید. جناب دکتر دانشجونما آن نان به نرخ روزخورهایى هستند که براى مجلس گرمى ساعت ۶ صبح از امام حسین، اتوبوس اتوبوس به این طرف و آن طرف مى روند تا در ملاقات ها و سفرهاى استانى حنجره پاره کنند و به خاطرات شما گوش دهند. اگر تهمت زده اید که به خدا واگذارتان می کنیم ولى اگر مدرکى بر عامل بیگانه بودن دانشجویان دارید، آن کتک هایى که زدید کم بود. مدرکتان را رو کنید ما خودمان چوبه دارش را می آوریم!
۶ – گفته اید اساتید هیچ گاه بازنشسته نمی شوند. فقط یک خفاش حرفه اى می تواند در روزِ روشن خورشید را انکارکند، جناب آقاى دکتر چگونه تکذیب می کنید. براى پیرزن هاى روستاهاى دورافتاده که صحبت نمی کنید. دانشجویان دیده اند! چگونه شعور دانشجو را آن قدر پایین تصور کرده اید. کاش شهامت تائید کارهاى خود را داشتید و رو به کل گویى و هزل نمی آوردید.
۷ – دانشجو با توجه به مؤلفه هاى ذاتیش در مقابل فشار عکس العمل سریع نشان مى دهد و نمی شود تمام آرمان هاى او را زیر پا له کنید. نمی شود روز قبل از حضورتان نیروهاى انتظامى به دانشجویان حمله کنند و با باتوم به مهرورزى با دانشجو بپردازند. نمی شود دانشجو را تهدید کنید، در همان جلسه ضرب و شتمش کنید، بزنید، ببرید و آینده اش را نابود کنید و دانشجو برایتان سوت و کف بزند. جناب دکتر اگر عکس شما آتش گرفت، عاملش طرفداران شما بود که با وجود این ها از هر دشمنى بی نیازید. وقتى دانشجو را منافق مى خوانند، وقتى انجمنش را تخریب می کنند، شوراهایش را محدود می کنند، نشریاتش را توقیف می کنند، دانشجو نمی تواند ساکت بنشیند و فریاد نکشد. دانشجو مدیون هیچ جریانى نیست که مثل برخی ها تحت هر شرایطى سنگ شما را به سینه بزند؟ البته شاید از شما که به جاى بحث و تبادل نظر، دانشجو را به فریاد کشیدن دعوت و توصیه می کنید نباید جز این انتظار داشت. با توجه به تمامى موارد بالا براى سرپوش گذاشتن بر فضاحت برنامه دوشنبه جمعى به حضور شما دعوت شده اند تا با شما صحبت کنند و یک شوى تبلیغاتى و سیاسى براى شما بازى کنند. تا نقصان برنامه دوشنبه که تبلیغى براى انتخابات ۲۴ آذر بود، جبران گردد. اما بدانید صداى برآمده از پلی تکنیک صداى دانشگاه ها و صداى واقعى ملت ایران بود. صداى فرد نبود که با تهدید و تطمیع آن را از بین ببرید. دانشجویان مستقل از حاکمیت این دعوت را نمى پذیرند و اگر حرفى دارید و اگر می خواهید حرفى بشنوید دوباره به پلی تکنیک بیایید. البته این بار به دعوت دانشجویان پلی تکنیک بیایید و مهمان دانشجویان پلی تکنیک باشید نه اینکه مهمان ناخوانده مدیریت انتصابى و تشکل هایى که مجموع طرفداران آن ها ۵ درصد دانشجویان پلی تکنیک را شامل نمی شود، شوید. این بار به جاى اینکه در جمع امام صادقی ها و امام حسینی ها صحبت کنید در جمع پلی تکنیکی ها به بیان سخن بپردازید و آیا بدون سوت و کف آن ها که مدعی اند ۲۰ میلیون نفرند می توانید دانشجو را به بازى بگیرید؟
با تشکر
دانشجویان واقعى پلی تکنیک
پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۳۸۵ –
