همراه شو عزیز، تنها نمان به درد
کین درد مشترک ،
هرگز جدا جدا ، درمان نمی شود
شور و شوق انقلابی و آنچه میدانستیم نمیخواهیم بی انکه بدانیم چه میخواهیم و شاید بهتر، چگونه به انچه که می خواهیم برسیم، لبه پرتگاهی بود که در آن افتاده و بیش از چهار دهه در آن دست و پا میزنیم. آنکه نمی دانستیم چه میخواهیم و یا چگونه به خواسته هایمان برسیم معلول شرایط داخلی و جهانی بود.عقب ماندگی جوامع روستایی و شهری، ابزار و امکان ناچیز وابتدایی چرخه ارتباطی و اطلاعرسانی،عدم ارتباط قشر تحصیلکرده و آگاه جامعه با توده های شهری و روستایی و نفوذ دین در باور و روش زندگی اکثر مردم و نبود احزاب و تشکلهای سیاسی و صنفی و . . .و در نهایت ناهمگونی ناترازی توان پیشروان انقلابی با نیاز شرایط اتقلابی آنزمان ، از عوامل تعیین کننده برای فاصله گیری از پرتگاه ناگریز بود . عواملی که موجب سرکردگی و سواری جریان مذهبی با پوشش انقلابیگری بر گرده توده های امیدوار به زندگی بهتر با داشتن این دنیا و آن آخرت شد.
سردمداران این جریان باندازه کافی توجیهات خود ساخته جهت هزار رنگی در مقابل فشار اعتراضات و خواست جامعه مدنی و جریانهای پیشرو تازه از بند رسته در آستین تاریخی خود داشتند و دارند. بخشی از آرمانخواهان مذهبی که عمدتن در دل مبارزات اسلام سیاسی به دنبال دنیایی بهتر و هم آخرتی مطلوب بودند، عمدتن به شیوه آزمون خطایی ، ساز و کارهایی را جهت تحقق اهداف و رویاهای خود پی‌ریزی کردند. آنان بدنبال ایجاد تشکیلاتی جهت پاسداری از امنیت داخلی و حفظ و حراست از انقلاب مزین به اسلام ناب محمدی خود بودند. توان عملیاتی و مداخله ای ارتش مدرن و ژاندارم غرب در منطقه، علیرغم بی خطرشدن توسط دولت امریکا ، مورد نگرانی سران انقلاب بود و در نهایت سران آن از تیغ و تیر و طناب خشم و ترس انان در امان نماندند. آنان برای حفظ و صیانت و پاسداری از انقلاب اسلامی به ایجاد و تاسیس ساختاری نظامی ایدئولوژیک بنام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (فراسرزمینی؟) پرداختند.
این ساز و کار در ادامه پاگیری خود، با نفوذ عوامل خشک مذهب و تند رو ، در کوران جنگ با عراق و پس از آن ، به حذف و طرد و تصفیه نیروهای مومن و انقلابی پرداخت . در پروسه تکوین و شکل گیری ساختار و ارکان نظام اسلامی ، این سازو کار بجای تشکیلاتی نظامی برای حفظ امنیت مرزها ومردم، تبدیل به سازمانی در خدمت تحقق و تثبیت نظام اسلامی گردید. با بیرون آمدن نیروها و جریانهای مذهبی تندرو از پشت پرده و حضور علنی و ملموس درجای جای نظام ، امکان حضور و نفوذ تار و پود این ساختار در کلیه ابعاد نظامی، سیاسی امنیتی ، فرهنگی، اقتصادی و حوزه های دینی و اجتماعی فراهم آورده شد.
هسته مرکزی و رهبری این نظام به اتکا به این حضور و قدرت بلامنازع آن ، با بیرون راندن و حتی حذف فیزیکی غیر خواص و بی بصیرتان از محدوده و هسته قدرت، صاحب اختیارات بی بدیل فرا قانونی گردید. حکمرانی در چارچوب شرایط حاصل از تنیدگی این تاروپود در همه عرصه های زندگی مردم و ساختار حکومتی ،جایگاهی خدایگانی را برای رهبر رقم زده است. منویات رهبری برای حفظ و جولان حکومت اسلامی، با غلبه نگاه امنیتی و کنترلی به اداره امور کشور، تبلیغ و ترویج و در بوق و کرنا ، جاری و عملیاتی میشود.این نوع فرماندهی و این نگاه خودبزرگ پندارانه و خدایگانی ، همچون موریانه همه رشته های ارتبلطی و مراوده با نهاد ها و جریانها و نیروهای مردمی و کارشناسی غیر خودی را پنبه کرده و بتدریج هسته مرکزی قدرت و در نهایت نظام اسلامی را از مشروعیت و مقبولیت مردمی انداخته است.
ساختار و کارکرد فرا قانونی و خود محورانه سپاه بمرور آنرا از یک ارگان نظامی عرفی ، تبدیل به ساختاری فراقانونی و بسترحکمرانی دیکتاتوری نظام اسلامی نموده است. هیچ حوزه و یا عرصه فعالیتی را نمیتوان یافت که از کنترل و نفوذ و مداخله این اختاپوس هزارپا مصون و قادر به فعالیت در چارچوب عرفی باشد. با نفوذ عناصر و ماموران پیدا و پنهان این شبکه در کلیه عرصه های اقتصادی ، شاهد فروپاشی چرخه اقتصادی روشمند مبتنی بر قواعد و اصول علمی و کارشناسی در همه ابعاد و تبدبل اقتصاد رانتی و حجره ای با سواستفاده از ابزار نوین برای دور زدن تحریمها و سود اوری و سودمندی برای این شبکه رانت خور در ابعاد کلان کشوری هستیم.
کشاندن “سپاه با کلیه امکانات و تحهیزات و دستاوردهای نظامی به همراه سربازان ،درجه داران و افسران وظیفه مردمی و میهن دوست ” به پادگانها و ” یکپارچه سازی قوای نظامی کشور ” میتواند به یک خواسته عمومی جنبش انقلابی تبدیل گردد تا دست های آشکار و پنهان این اختاپوس بدسگال و ویرانگر داخلی و متطقه ای و فرامنطقه ای قطع شود. در این راستا مطالبه و خواست همه جانبه جنبش انقلابی در داخل و بویژه در خارج، بایستی متوجه از کارانداختن این موتور ویرانگر همه عرصه های زندگی اجتماعی گردد. تحریم فعالانه و موثر کلیه شاخه ها و وابسته ها و عوامل حقوقی و حقیقی “خارج از حوزه پادگانی ” ، میتواند جنبش انقلابی را در فرارویی به مرحله بعدی رویکرد انقلابی یعنی “زندگی” و در نهایت مرحله “آزادی” و دموکراسی یاری رساند . ناکارو خنثی و منکوب کردن هر نهاد و سازمان و شخص حقیقی و حقوقی مرتبط با این ساختار و از کار انداختن این ارابه سرکوب و اضمحلال کشور، میتواند در دوره گذار به جنبش انقلابی شادابی و توانایی موثری تزریق نماید.
برای ترسیم و تبیین اهداف راهبردی جنبش انقلابی جهت گذر از این شرایط ، به نقشه راهی مناسب و مشترک با همه جریانها و نیروهای خواهان آزادی و دموکراسی وسکولاریسم و عدالت اجتماعی و اقتصادی در پناه ایرانی آباد و آزاد نیاز است . نقشه راهی که در آن کمپ و پایگاه اصلی این رزم و راه مشترک سه گانه ،” زن زندگی آزادی” پر رنگ و برجسته جانمایی گردد. میتوان چشم انداز جنبش انقلابی و مسیر پر تلاطم صعود و دستیابی به اهداف را پررنگ تر به تحلیل نشست. به نظر کمپ و قرارگاه پایه و اولیه بنام “زن ” برای صعود و گذار از این وضعیت اسفناک ، بخوبی برقرار و عمل کرده وخروجی های ارزشمندی داشته است.
شهامت و جسارت باورنکردنی جوانان انقلابی و جان برکف با پیشرویی دختران و زنان در بند محرومیت و محدودیتهای ضد بشری طولانی ،توانسته توش و توان و پتانسیل قابل اتکایی را آماده حرکت به منزلگاه بعدی نماید. فداییان راه آزادی در میدان مبارزه با رژیم مستبد و خودکامه با جاری کردن خون خود در پای نهال “مهسا ” کاشته ، رهایی و آزادی زن را فریاد و مژده داده اند. ارتباطات انلاین و رسانه های فراگیر ، این فریاد را به سراسر گیتی مژده و شیفتگان این راه را به همنوردی و همپیمایی این مسیر کشانده اند. آگاهی بخشی ناشی از این جسارت و شهامت در ترک انداختن بر سد و دیواره قدر قدرتی رژیم با هم افزایی ناشی از حضور و فشار گسترده اقشار مختلف در غربت ، توانسته به بسیج افکار عمومی آزادیخواهان جهان دامن زده و دولتهای غربی را ناچار به حمایت از جنبش انقلابی “زن زندگی آزادی” بکشاند و اینگونه شعار “زن زندگی آزادی ” بر تارک مبارزات مردمی در تاریخ بنشیند.
دیری نمی پاید رهنوردان راه آزادی و رهایی با توش و توان تدارک و مهیا شده در این بیس کمپ و قرارگاه “زن” ، پا در محدوده کمپ بعدی “زندگی” و تعمیق این پیمایش انقلابی خواهند گذارد. زمینه و شرایط ذهنی و عینی پیوستن بخش خاموش و فریادداران بیصدای خاکستری ، زبان به کام کشیدگان نگران از بهم ریختن حداقل های زندگی و بار مسیولیتهای خانواده ، بطور نسبی فراهم شده است . تورم و گرانی لجام گسیخته و کاهش ارزش پول و نامقداری آن در برابر هزینه های حداقل معیشتی از یکطرف و رکود و بیکاری و فقر و نداری از طرف دیگر به همراه نابسامانی همه عرصه های زندگی فردی و اجتماعی ،موجب ناچاری اتخاذ تصمیم دلنگرانان و حتی وابستگان امتیازوران ، ” از سر ناچاری و یا به امید زندگی بهتر ( بگغته آقای محمد رضا نیکفر )” به حضور درعرصه مبارزات این مرحله در کمپ در حال شکل گیری ” زندگی” میگردد.
زمانبری حضور زحمتکشان عرصه های مختلف کار و تلاش ، تشکل های صنفی کارگران بویژه کارکنان صنعت نفت و پتروشیمی و حمل و نقل ومعلمان و بازنشستگان و کارکنان ادارات و نهادها و حتی وابستگان امتیازور در این کمپ ، ناگریز و وابسته به شیوه ها و روشهای متنوع مبارزه و نتایج ملموس آن برای آنان میباشد. پروسه تکوین بلوکهای انقلابی و مردمی حوزه های مختلف کار و تلاش و بهم پیوستن آنها جهت تعمیق اجتماعی و گسترش عملی جنبش انقلابی در این مرحله شکل جدی بخود میگیرد. جنبش طبیعتن انبوهی از رخدادها و رویدادهای گوناگون حاصل از تجربیات و تحرکات و اعتراضات میدانی چند دهه اخیر را شاهد بوده و به همراه دارد.
مردم برای و به امید زندگی بهتر در نظام اسلامی با آن همراه شدند. با فرستادن نمایندگان خود به مجلس و حضور در همه عرصه های اجتماعی و سیاسی از تلاش برای ساختن و آبادکردن باز نایستادند.
اعتماد کردند و خوشبین به تغییر و تحول و ترمیم نابسامانیها ،همه مشکلات را به جان خریدند. فجایع دهه اول انقلاب همچون نیشتری تن و جانشان را خراشید. در جنگ و سازندگی پیش قراول و در سنگر اول دفاع و ساختن و سوختن بودند . دهه دوم انقلاب چه جانهای شیفته آزادی و عدالتی که از گلستان این مردم چیده و پرپر نشد. مبارزات اصلاح و تغییر و جنبش سبز و حضور خشونت پرهیز میلیونی انبوه مردم به دنبال رای برای تغییر، پاسخی جز گلوله و تنگ شدن فضای تنفسی نیافت .
مدارا و تحمل این مردم که از روشنایی چراغ امیدشان جز کورسویی نمانده بود پا در دوران ساختار پوپولیستی و شعارهای عوام فریبانه گذاشتند. باز هم با پرهیز از خشونت و متانت و پختگی ناشی از آگاهی و دور اندیشی حاصل از اینهمه سال تلاش و مبارزه، خودرا در محاصره تحریمها و سوار شدن جریان خشک مذهبی و کاسبان و تاجرانی یافتند که تحویل متاعشان را در بهشت حواله میدهند. در ۷۸ و ۹۶ و ۹۸ به میدان آمدند و جان و خون دادند و با لاله های پرپر شده برای آبیاری گلستان امید و آرزوهای مردم شتافتند و باز هم گلوله و آتش جواب دیدند . برآمد همه این تلاشها و جوشش و خیزش،آگاهی و خردمندی و روزآوری و جهانشمولی “اندیشه ها و باورهای نوینشان” در پس زدن و به زباله دان تاریخ انداختن همه سنت ها و آیین ها خرافی ، باور های کهنه و اعتمادهای گذشته است.
گوهر بی بدیلی که چراغ راهنمای دوراندیشی و برنامه محوری حضور در این مرحله از مبارزه انقلابی است. کاربست این تجارب در تنظیم مانیفست و برنامه این مرحله از مبارزه و اهداف آن ، کاریست بس ضروری که از عهده نیروها و اندیشه ورزان پیشرو و دغدغه مند جنبش برمیاید. شرط اصلی اعتلای جنبش و تعمیق آن، توسعه و بسط گفتمان هم گرای جریانها و نیروهای برنامه مند و تامین امکان ارتباط رسانه ای فراگیر کارا ،جهت بیان و انتقال برنامه ها و ایده ها و راهبردها برای پاسخگویی به چگونگی تامین نیاز های این مرحله است.
تفاهم و توافق این جریانها و نیروها بر سر اصول اصلی مورد هدف و سپس تشکیل شورای راهبری ، نوع و کیفیت ترکیب آن و تعیین ساز و کار و شیوه های عملی حضور مناسب و همراهانه در کنار جنبش انقلابی مردم و رهنمون آن جهت عبور از این مسیر صعب و دشوار، نیاز عاجل این مرحله از مبارزه است. به بیان (نقل به مضمون) آقای محمدرضا نیکفر، مسایل انباشته شده گوناگون تا این مرحله راه حل میطلبد. نه تنها تغییر رژیم پاسخی برای خواستها و آمالهای جنبش مردمی نیست، بلکه تغییرکل سامان اجتماعی ، نظام نابرابر امتیازوری، سازمان کشوری و ساختار حکمرانی مردم ، بایستی در دستور کار قرار گیرد تا رسیدن به مرحله قرارگاه “آزادی” و مرحله صفر تغییر نظام ، بدیل مردم خواسته ای فراهم و آماده گردد.
منزلگاه بعدی این نقشه راه، کمپ “آزادی”، کمپ پایوران و خیزشگران و پیشروان جنبش انقلابی برای پی ریزی و استقرار نظامی مبتنی بر خواست تاریخی و انقلابی مردم است . سازو کاری دموکراتیک برای ایجاد ساختار و سامانی دموکراتیک ، نظامی سیاسی از طریق برگزاری رفراندم و تشکیل مجلس موسسان تدوین قانون اساسی نوین ، برای استقرار نظام سیاسی ناشی و منطبق با خواست و اراده مردم.
زمان تنگ است و فرصت محدود. هرگونه کوتاهی و کم تلاشی، شرایط را برای موج سواری آلترناتیو پیش ساخته غربی ها به پشتوانه ابر رسانه ها و امکانت نامحدود مالی ، برای دوباره تیره کردن روزان آرزوها و آمالهای مردم و به مسلخ بردن “زن زندگی آزادی” فراهم خواهد کرد.
درنگ در تلاش هوشمندانه برای تشکیل جبهه ای مشترک از همه جریانها و شخصیتها و طیفهای معتقد به آزادی و عدالت و دموکراسی و سکولاریسم و برابری جنسیتی برای “زن زندگی آزادی ” ، متکی و پایبند به آراء و خواست مردم با تامین خواستهای قومی ملی آنان و در نهایت تشکیل شورای راهبری از استخوان خورد کرده های جنبش انقلابی،چون نمایندگانی ازمعلمان پیشرو ، پیشروان مبارزات کارگران و کارکنان حوزه های مختلف تشکلهای صنفی و سیاسی، دانشجویان و بویژه زنان که پیشگامان این جنبش انقلابی هستند بهمراه نمادهای زندانیان سیاسی در داخل ونمایندگان احزاب و جریانهای خارج، پرچمداران این مبارزه و بسیج عمومی هموطنان و در نهایت صاحب نظران و شخصیتهای تاثیر گذاری که در پروسه مبارزات چند دهه اخیر نشان داده اند که از مردم “دل برنکنده و نکنند تا جان ندهند” برای طی مسیر پرفراز و نشیب پیشگفته ، داغ حسرت و پشیمانی تاریخ را بر پیشانیمان خواهد نشاند.
بردیا سیاوش
۱۴ بهمن ۱۴۰۱
