پنجشنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۹:۳۵

پنجشنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۹:۳۵

بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران
مروری بر اخبار منتشر شده نشان می‌دهد که اکنون بیش از پنجاه زندانی سیاسی شب‌های زندان را زیر حکم اعدام به صبح می‌رسانند؛ زندانیانی که پرونده‌هاشان یا متکی به اعترافی...
۲۶ شهریور, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: کانون نویسندگان ایران
نویسنده: کانون نویسندگان ایران
بابک شهبازی اعدام شد؛ ۱۰ اعدام به اتهام جاسوسی در پنج ماه
این دهمین اعدام از ابتدای سال جاری میلادی با اتهام جاسوسی برای اسراییل بوده است. محسن لنگرنشین، پدرام مدنی، اسماعیل فکری، مجید مسیبی، محمدامین مهدوی‌شایسته، ادریس آلی، آزاد شجاعی، رسول احمد رسول، روزبه وادی و بابک شهبازی از...
۲۶ شهریور, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
کورش، اسطوره‌ای در خدمت نوستالژی قدرت
کورش، در این ساختار ذهنی نماد مشروعیت‌ سلطنت، قوم‌محوری آریایی و حذف تنوع تاریخی است؛ پروژه‌ای که به‌جای گشودن راه به‌سوی آینده، تلاش می‌کند همه چیز را در قالب یک...
۲۵ شهریور, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
شوراها ، روزنه‌ای برای شکوفایی مدنی در دل محدودیت‌ها
انتخابات شوراهای شهر و روستا در ایران هرچند ممکن است در نگاه نخست رویدادی کم‌اهمیت به نظر برسد، اما در واقع فرصتی است برای یادآوری این حقیقت که جامعه نیازمند...
۲۵ شهریور, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: مهرزاد وطن‌آبادی
نویسنده: مهرزاد وطن‌آبادی
افشای ماهیت ضد انسانی فرقه رجوی: شادی برای فاجعه یازده سپتامبر
برای مشخص شدن دو ذهنیت متضاد و آشکار شدن تمایز بین تفکر دُگم و منحط فرقۀ رجوی با اندیشه و احساس آدمی باید نگاهی تطبیقی به موضع‌گیری و واکنش بازماندگان...
۲۵ شهریور, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: آرش رضایی
نویسنده: آرش رضایی
سه سال پس‌از قتل حکومتی ژینا مهسا امینی؛ نزدیک به سه هزار اعدام
در سال جاری میلادی (۲۰۲۵) تا لحظه انتشار این گزارش دست‌کم ۹۳۸ تن در ایران اعدام شده‌اند. با توجه به این‌که هنوز سه‌ماه‌ونیم از سال جاری باقی مانده است، به...
۲۵ شهریور, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
آقای خامنه ای! از کدام راه می روید؟ راه مائو یا برژنف؟
سه گامی که برای عبور سالم کشور از این ورطه‌ی بحرانی توصیه می‌کنم چنین است: ۱. انتقال مهم‌ترین عرصه‌های تصمیم‌گیری راهبردی کشور به شورای عالی امنیت ملی. ۲. گسترش ترکیب...
۲۵ شهریور, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: فرخ نگهدار
نویسنده: فرخ نگهدار

هیچکس کلیچکو را جدی نمی گیرد

دو گروه بزرگ در آنجا دیده می شوند: یک گروه احزاب مخالف رژیم اند، و دیگری گروه های مردمی غیروابسته که در آخر با شعار "میدان بدون سیاست" حضور پیدا کردند. در آنجا مردم، احزاب مخالف را همانند حزب فعلی در قدرت فاسد و رشوه بگیر می دانند، که اگر به قدرت برسند، همین راه و روش را ادامه خواهند داد.

خانم ماریا وایسباند ۲۶ ساله، همراه برآمد و پیروزی حزب پیراتها (دزدان دریایی) به شهرت رسید و به عضویت پارلمان آلمان درآمد. او کتابی بنام “ما به این می گوییم سیاست” منتشر کرده است. خانم ماریا وایسباند متولد شهر کیف اوکراین است. او در هفته های گذشته  به دلیل حضورش در اوکراین مورد توجه رسانه ها قرار گرفت. او در مصاحبه ای گزارش داد که چگونه همراهان او که صورتشان را پوشانده و در نقاب گرفته بودند به عنوان نیروی مخالف دولت، با یک صدای واحد صحبت نمی کنند. رسانه های آلمان گزارش و نظر او را تحریف واقعیتها می دانند.

اشپیگل: خانم وایسباند، شما هفته های گذشته مورد توجه رسانه ها قرار گرفتید، فضا را چگونه ارزیابی می کنید؟
وایسباند: در آنجا خیلی از مسائل درهم تنیده اند. ناسیونالیستها، چپهای تندرو و بازنشسته ها را دیدم. در صحن سخنرانی، شعر می خواندند و محافظان سنگرها سرگرم کار خودشان بودند. شرایط تا حدودی آرام بود. اما مردم هدف مشخصی نداشتند.

اشپیگل: بیشتر از هر چیز با صحنه ها و تظاهرات ساختگی مواجه می شویم. تظاهرکنندگان با کلاه های ایمنی، به باتوم و چماق مجهز اند و لباسهای ضد گلوله به تن دارند. 
وایسباند: بله همین طور است. از هر دو نفر، یکی از آنها صورتشان را پوشانده است و آنها مجهز به لباسهای ایمنی اند. آنها خودشان را مجهز کرده اند. زیرا در برابرشان پلیس مجهز و مسلح به کلاشینکف قرار دارد که برای حفظ یک رژیم مستبد کار می کند. من در آن روز اول بطور جدی می ترسیدم که در میدان کیف حضور پیدا کنم. زیرا همه جا مردانی با باتوم و چماق در دست و صورتهای پوشیده نشسته بودند. البته بیشتر آنها برخوردهای دوستانه داشتند. من توسط دو نفر که نقاب بر چهره داشتند همراهی می شدم. همین که  به خیابان گروشوسکی رسیدیم در میان جمع تظاهرکنندگان قرار گرفتیم. همراهان من شاید به سن قانونی هم نرسیده بودند.

اشپیگل: شما در آنجا چه می خواستید؟
وایسباند: من یک هفته در کیف بودم و از طرف تظاهرکنندگان دعوت شده بودم تا در دانشگاه در مورد “دموکراسی جاری” صحبت داشته باشم. مردم حاضر در میدان از گروه های مختلف جمع شده بودند، اما هیچ بحث و گفتگوی دسته جمعی بین آنها و در این باره که چگونه باید ادامه داد، انجام نمی شد. همفکران من در این باره تحقیق می کنند که در شرایطی که زمینۀ توسعه همگرائی ها شکننده و سست است، چگونه می توان به درخواست و نظر واحدی رسید. 

اشپیگل: نیرو های مخالف درخواست روشنی داشتند.
وایسباند: دو گروه بزرگ در آنجا دیده می شوند: یک گروه احزاب مخالف رژیم اند، و دیگری گروه های مردمی غیروابسته که در آخر با شعار “میدان بدون سیاست” حضور پیدا کردند. در آنجا مردم، احزاب مخالف را همانند حزب فعلی در قدرت فاسد و رشوه بگیر می دانند، که اگر به قدرت برسند، همین راه و روش را ادامه خواهند داد.

اشپیگل: نقش و وزن ویتالی کلیچکو* چیست؟
وایسباند: در آلمان نقش ویتالی کلیچکو را خیلی بزرگ می کنند. احزاب مخالف خود بخشی از رسانه های اروپا هستند؛ اما نه برای رهبری مخالفان. کلیچکو در اوکراین خیلی جدی گرفته نمی شود، من خودم با کسی بر خورد نکردم که نسبت به او علاقه ای نشان بدهد. یکی از اعضای حزب مخالف او می گفت که او به سختی به زبان اوکراینی صحبت می کند. او در سخنرانیهایش فقط از چند جمله استفاده می کند. مردم علیه رشوه و فساد به خیابان ها ریخته اند نه برای به قدرت رساندن احزاب فاسد دیگر. اینها حداقل مطالبی اند که من از آنها در آنجا مطلع شده ام.

اشپیگل: شما در اوکراین متولد شده اید، آیا هنوز هم پاسپورت اوکراینی دارید، چه احساسی نسبت به این شرایط دارید؟
وایسباند: طبیعی است که من نگران این شرایط باشم. کسی نمی داند وقتی که شب را تا صبح به سر می رسانی چه اتفاقی برای این کشور خواهد افتاد. شهر کیف در حال حاضر در شرایط اضطراری قرار دارد. من به آشنایانی که در میدان کیف اند و زحمت می کشند فکر می کنم.

اشپیگل: شما تا روز یکشنبه گذشته در آنجا بودید، اما حالا که شرایط تغییر کرده و متحول شده در خانه می نشینید و سرگرم کار با توئیترمی شوید؟
وایسباند: من واقعاً شرم دارم که دو باره در خانه باشم. از گروه من هیچ کس فکر نمی کرد که شرایط به اینجا برسد. 

اشپیگل: شما تصویری را در توئیتر نشان دادید که می شود گفت یک تصویر تبلیغاتی بود. تصویر بزرگی از هیتلر را در میدان کیف آویزان کرده بودند. چه کسانی آن را گذاشته بودند؟
وایسباند: این تصویر از یک صفحه توئیتر روسی بود که یک پرچم کوچک روسی هم به آن وصل شده بود. من آن را یک بخش از تبلیغات روسها می دانم که توسط تلویزیونهای روسی که در بخش شرقی اوکراین دیده می شوند، تهیه شده است و در میدان در برابر ناسیونالیستها که دشمنان ما هستند، آویزان شده است. آنها سعی می کنند اطلاعات نادرستی را القا کنند.

اشپیگل: چیز دیگری برای گفتن مانده است؟
وایسباند: بله، می خواهم بگویم که من حضور گروه های مسلح غیرنظامی را نمی پذیرم. اما تظاهرکنندگان می توانند از خودشان محافظت نمایند.

اشپیگل: کی دوباره به میدان کیف بر می گردید؟ 
وایسباند: امیدوارم در آغاز سالی که می آید. در حال حاضر مسافرت برای من می تواند خطرناک باشد.  من در میدان  آشکارا در کنار نیروهای مخالف شرکت کرده بودم. 

* ویتالی کلیچکو قهرمان سنگین وزن بوکس جهان، اهل اوکراین و ساکن آلمان است و مورد پشتیبانی دولت آلمان نیز قرار دارد.

تاریخ انتشار : ۲ اسفند, ۱۳۹۲ ۹:۲۰ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

تجاوز اسراییل به خاک قطر، جلوه‌ای دیگر از جنگ‌طلبی، توافق‌ستیری و تروریسم دولتی

حمله‌های مکرر اسراییل به کشورهای منطقه، امنیت و ثبات منطقه و جهان را به‌شدت تهدید کرده و نه تنها نقض آشکار منشور سازمان ملل و اصل حاکمیت ملی کشورهاست، بلکه نشأت گرفته از سیاست راهبردی این حکومت برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» است.

ادامه »

بنای تجارت و سود و ثروت بر خون و استخوان و جان و هستی فلسطینیان

از گرسنگی دادن عمدی گرفته تا آوارگی اجباری و بمباران سیستماتیک، همه نشان می‌دهند که «امنیت اسرائیل» بهانه‌ای است برای پاک‌سازی قومی و جایگزینی جمعیت. انطباق سیاست نظامی اسرائیل با منطق اقتصادی آمریکا چهرۀ خود را در نسل‌کشی در غزه به‌مثابه هم‌راستایی سیاست و تجارت به خوبی نشان می‌دهد.

مطالعه »

قحطی در غزه؛ آیینۀ تمام‌نمای پوچی ادعاهای قدرت‌های غربی

نتانیاهو با چه اطمینانی، علیرغم اعتراض‌های بی‌سابقۀ جهانی به غزه لشکرکشی می‌کند؟ در حالی که جنبش صلح تا تل‌آویو گسترش یافته و اعتراض‌ها به ادامۀ جنگ و اشغال غزه ده‌ها هزار شهروند اسرائیلی را نیز به خیابان‌ها کشانده، وزیر دفاع کابینۀ جنایت‌کار نتانیاهو با تکیه بر کدام قدرت، چشم در چشم دوربین‌ها می‌گوید درهای جهنم را در غزه باز کرده است؟

مطالعه »

مصونیت اسرائیل از مجازات برای جنایات جنگی، قتل روزنامه‌نگاران بیشتری را دامن می‌زند…

گرچه من و سایر هم‌کارانم در شورای سردبیری سامانه کار به هیچ عنوان خود را خبرنگار یا ژورنالیست حرفه ای نمی دانیم ولی نمی‌توانیم درد و نگرانی عمیقمان را از آنچه بر سر راویان تاریخی این دوران منحوس وسیله دولت اسراییل و رژیم نسل کش نتانیاهو آمده است را پنهان کنیم. ما به همه روزنامه نگاران و عکاسان شریفی که در تمامی این دو سال از میدان جنایات غزه گزارش فرستاده اند درود می‌فرستیم و یاد قربانیان این نبرد نابرابر را گرامی می‌داریم.

مطالعه »
پادکست هفتگی
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران

بابک شهبازی اعدام شد؛ ۱۰ اعدام به اتهام جاسوسی در پنج ماه

کورش، اسطوره‌ای در خدمت نوستالژی قدرت

شوراها ، روزنه‌ای برای شکوفایی مدنی در دل محدودیت‌ها

افشای ماهیت ضد انسانی فرقه رجوی: شادی برای فاجعه یازده سپتامبر

سه سال پس‌از قتل حکومتی ژینا مهسا امینی؛ نزدیک به سه هزار اعدام