Welcome to نشریه کار | ارگان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)   برای قرائت متن وسیله هوش مصنوعی کلیک کنید! Welcome to نشریه کار | ارگان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)

سه شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۷

سه شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۷

بیانیه مجامع اسلامی ایرانیان به مناسبت چهل ششمین سال انقلاب ضد استبداد و وابستگی مردم ایران
هرگاه سامانه حکومتی کشوری متصلب و انعطاف ناپذیر می گردد، هرگونه اصلاح ناممکن و انقلاب ناگزیرمی شود. در ایران؛ نظام استبدادی و وابسته پهلوی که در پی دو کودتا علیه...
۲۳ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: مجامع اسلامی ایرانیان
نویسنده: مجامع اسلامی ایرانیان
منشاءِ فرایند‌های طبیعی
زنجیره‌های یک بُعدیِ در هم‌ تنیده از نوسانگرهای کوانتومی به‌ طور خود‌ به‌ خود تقارن زمانی را می‌شکنند. گرچه معادله دیراک مانند معادلات حرکت کلاسیک در زمان متقارن است. یعنی،...
۲۳ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: دکتر حسن بلوری
نویسنده: دکتر حسن بلوری
اظهار نظری نادقیق و مشکل ساز
در ارزیابی آقای خامنه‌ای از مطالبات امریکا از ایران، موضوع تحولات منطقه‌ای لحاظ نشده و بسیار قابل انتظار هم بود که در این سخنرانی اخیر نیز لحاظ نشود. اما انتظار...
۲۳ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: فرخ نگهدار
نویسنده: فرخ نگهدار
جهان پسادمکراسی ـ ۲
لابیگری تا زمانی خوب است که منافع عمومی قربانی منافع گروه‌ها و یا افراد ذینفع نشود. امروزه اما بیشتر کارشناسان رسانه و دمکراسی بر این باورند که ساختار لابیگری در...
۲۳ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: منوچهر صالحی لاهیجی
نویسنده: منوچهر صالحی لاهیجی
درسهایی از انقلاب ۵۷
شاید یکی از مهمترین درسها آن باشد که شعار "همه با هم" که در انقلاب ۵۷ تجربه شد، نشان داد کسانی که منابع مالی و رسانه‌ای بیشتری دارند، میتوانند از...
۲۲ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: کامران
نویسنده: کامران
خطر اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی: اعاده دادرسی رد شد
پخشان عزیزی در بخشی از نامه خود نوشته بود: «کار در کمپ‌های آوارگان جنگی می‌توانست بزرگ‌ترین خدمت اخلاقی - وجدانی برای جامعه‌ای باشد که سالیان سال تحت ظلم و ستم...
۲۲ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
انتهایِ تاریکی
در آن سو، در فاصله کوتاهی از سرمایِ دی، میان زباله ها نشستی، نمی دانم از کدام راه آمدی، با کدام رهتوشهِ به شب می رسی
۲۲ بهمن, ۱۴۰۳
نویسنده: حسن جلالی
نویسنده: حسن جلالی

هیچ ترفندی نمی تواند فاجعه ١٣۶٧را به فراموشی سپارد!

تلاش های اخیر وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی برای جلوگیری از مراسم یادبود نیز، قادر نیست بر آنچه که دیگر از پرده برون افتاده است، سایه افکند. هر چه مسئولان دستگاه امنیتی نیز که بکوشند، هر کاری هم که بکنند، از تهدید تلفنی خانواده ها و منع برگزاری یادبود گرفته تا قفل زدن بر در اصلی گورستان خاوران، در بی طنین کردن آوائی که دیگر میلیونی شده است بی تأثیر خواهد ماند.

  مرداد و شهریور هر سال، یادآور آزادزنان و آزادمردانی است که جان خویش را سرمایه “نه” گفتن به استبداد دینی کردند و سر باختند، اما فرود نیاوردند. هیئتی منصوب از سوی رهبری وقت جمهوری اسلامی، مأمور کشتار شمار هر چه بیشتری از هزاران زندانی سیاسی شده بود. سازماندهان فاجعه، پرسش هایی در برابر زندانیان می نهادند که با شناختی چندساله که از اسرای خود داشتند، پاسخ های آن را پیش بینی می کردند. این پاسخ ها، به دستور ولایت فقیه، مجوز قتل عام هزاران زن و مردی بود که بارها پیش از آن، پاسخ نه به پرسشی مشابه داده بودند: آماده ای از گذشته خود اعلام انزجار کنی یا نه؟ با گذشت ٢٣ سال، گواهی ده ها تن از بازماندگان و شاهدان عینی که با یکدیگر خوانائی کامل دارند، انتشار نام و نشان هزاران قربانی، تأیید مکرر ابعاد فاجعه از سوی شماری نه اندک از مسئولان وقت حکومت و اسناد انکارناپذیری مانند دستخط فرمان کشتار از سوی آیت الله خمینی، دیگر سخن گفتن از “ابهام” در مورد اصل فاجعه، حرف بی معنائی است. شاید آنچه در پرده ابهام باشد، میزان دخالت تک تک متهمان به ارتکاب یا همدستی در ارتکاب آن جنایات و جزئیات توطئه ای باشد که در رأس حکومت برای انجام کشتار شکل گرفت، اما پس از ٢٣ سال، تاریخ دیگر سخن اصلی را در مورد فاجعه ای که در سال ١٣۶٧ در زندانهای ایران روی داد، به زبان آورده است: یک حکومت، هزاران زندانی را حتی بدون رعایت موازین ظالمانه خود، به قتل رساند. هیچ ترفندی نمی تواند این سخن اصلی تاریخ را باطل کند. تا به اینجا برسیم، بازماندگان و شاهدان عینی خون دل بسیار خورده اند. به یادآریم روزهائی را که حسرت بازتابی از این کشتار حتی در رسانه های بین المللی، تا چه رسد به مطبوعات داخل ایران، به دل ما مانده بود. روزهائی را به یاد آریم که اعتصاب غذا می کردیم تا شاید چند سطری با ذکر قید “گزارشهای تأیید نشده” در یک روزنامه خارجی چاپ شود. از آن روزها تا امروز، ٢٣ سال تلاش خستگی ناپذیر زندانیان سیاسی جان به در برده از فاجعه ١٣۶٧ و اقدام شجاعانه هر ساله خانواده های جان باختگان در برگزاری مراسم یادبود در داخل کشور را شاهد بوده ایم. این تلاش ها و دلاوری ها، بی ثمر نبوده است. دستاورد آن، حکمی است که تاریخ درباره فاجعه ١٣۶٧صادر کرده است، حکم محکومیت رژیم ولایت فقیه. تردید نداشته باشیم که رسیدگی حقوقی به اتهامات تک تک آمران و عاملان، به دنبال حکم تاریخی درباره اصل فاجعه، خواهد آمد. اما تاریخ برای داوری، منتظر رسیدگی حقوقی، که همیشه رسیدگی به اتهامات علیه افراد است، نمی ماند. صرفنظر از اینکه محاکمه عادلانه متهمان به دست داشتن در فاجعه ١٣۶٧ کی برگزار شود، یاد این فاجعه از کنج فراموشی که حکومت می خواست در آن مدفونش کند، بیرون آمده است و دیگر بدان باز نخواهد گشت. اگر تا چند سال پیش، تنها بازماندگان و دوستان قربانیان به اضافه علاقه مندان به تاریخ معاصر ایران و مسئولان نهادهای حقوق بشری به اطمینان در مورد ابعاد فاجعه رسیده بودند، پس از خیزش مردم ایران برای آزادی، که دو سال پیش شاهد آن بودیم، آگاهی از فاجعه ١٣۶٧ دیگر صدها هزار و بلکه میلیونها تن از شهروندان و به ویژه نسل جوان ایرانی را شامل شده است. بازتاب کشتار زندانیان سیاسی ایران در دهه ۶٠ دیگر جای محکمی در حافظه تاریخی ایرانیان دارد و از این حافظه پاک شدنی نیست. تلاش های اخیر وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی برای جلوگیری از مراسم یادبود نیز، قادر نیست بر آنچه که دیگر از پرده برون افتاده است، سایه افکند. هر چه مسئولان دستگاه امنیتی نیز که بکوشند، هر کاری هم که بکنند، از تهدید تلفنی خانواده ها و منع برگزاری یادبود گرفته تا قفل زدن بر در اصلی گورستان خاوران، در بی طنین کردن آوائی که دیگر میلیونی شده است بی تأثیر خواهد ماند. مسئولان جمهوری اسلامی به یاد داشته باشند که رژیم شاه نیز ٢۵ سال کودتای ٢٨ مرداد ١٣٣٢ را قیام ملی خواند تا بلکه صفحه ای از تاریخ معاصر ایران را پاک کند، اما در این کار ناکام ماند. آنچه ماند، رسوائی کسانی بود که علیه اراده مردم ایران کودتا کردند، تا بدانجا که امروز مسئولان دولت آمریکا نیز از نقش خود در آن رسوائی ابراز پشیمانی می کنند. مسئولان امنیتی امروز جمهوری اسلامی نیز اکنون باید این درس تاریخی را آویزه گوش خود کنند. اگر به دستور هر کس، مأمورند تا با ایجاد مزاحمت برای خانواده های جان باختگان، بار دیگر نمک بر زخم های آنان بپاشند، بدانند: وقتی علیرغم سال ها خفقان از این هم شدیدتر، اکنون دیگر با توجه به گستره آگاهی عمومی از فاجعه ٢٣ پیش، برخی از بالاترین مسئولان قضایی وقت نیز خود را ناگزیر از ابراز برائت از جنایت ١٣۶٧ می بینند، ترفندهای جدید برای جلوگیری از مراسم امسال، چه نتیجه ای جز بی آبروئی و رسوایی برای عاملان فشارهای جدید خواهد داشت؟ در بیست و سومین سالگرد جان باختن شماری از یارانمان در کنار هزاران زندانی سیاسی دیگر، باز در برابر خاطره تابناک آن سر فرود می آوریم و می گوییم: ندای آزادی که آن روزها خفه شد، اینک در گلوی میلیون ها طنین افکنده است.   هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ٣٠ مرداد ١٣٩٠ (٢١ اوت ٢٠١١)    

تاریخ انتشار : ۳۰ مرداد, ۱۳۹۰ ۳:۲۳ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

۱۹ بهمن – خروش ماندگار فداییان خلق در راه استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی!

سازمان ما ضمن مخالفت با نظام غارتگر سرمایه‌داری و امپریالیسم، به همبستگی با همهٔ کارگران، زحمتکشان و محرومان جهان و مردمان ستم‌دیده ادامه می‌دهد و می‌کوشد با تأمین نزدیکی و هم‌گامی با نیروهای مترّقی، چپ و سوسیالیست منطقهٔ تاریخی‌مان در راه همبستگی، تعامل و تأمین صلح، امنیّت و آرامش میان همهٔ مردمان منطقه مبارزه ‌کند.

ادامه »
سرمقاله

عفریت شوم جنگ را متوقف کنیم! دست در دست هم ندای صلح سردهیم!

مردم ایران تنها به دنبال صلح و تعامل و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز با تمام کشورهای جهان‌اند. انتظار مردم ما در وهلۀ اول از جمهوری اسلامی است که پای ایران را به جنگی نابرابر و شوم نکشاند مردم ما و مردم جنگ‌زده و بحران زدۀ منطقه، به ویژه غزه و لبنان، از سازمان ملل متحد نیز انتظار دارند که همۀ توان و امکاناتش را برای متوقف کردن اسراییل در تداوم و تعمق جنگ و در اولین مرحله برقراری فوری آتش‌بس به کار گیرد.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

نظام بدون عقب نشینی نمی تواند بماند!

جمهوری اسلامی تا کنون توانسته است که در عرصه ی داخلی با مهندسی انتخابات با ریاست جمهوری پزشکیان کنار بیاید،  ف ا ت ف را از بایگانی مجمع تشخیص مصلحت نظام برای بررسی در بیاورد و در سیاست خارجی مذاکره ی مستقیم با آمریکا را در دستور کار خود قرار دهد. تمام این اقدامات عقب نشینی از مواضع تا کنونی ج. ا. است، می ماند اینکه معلوم شود است که برای حصول توافق چقدر عقب نشینی و نرمش بیشتر صورت خواهد گرفت.

مطالعه »
یادداشت

نه به اعدام، نه به پایانی بی‌صدا و بی‌بازگشت!

همه ما که در بیرون این دیوارها زندگی می‌کنیم برای متوقف کردن این چرخه خشونت و نابرابری مسئولیت داریم و باید علیه آن اعتراض کنیم. سنگسار، اعدام یا هر مجازات غیرانسانی دیگر صرف نظر از نوع اتهام یا انگیزه و اعتقاد محکومان، چیزی جز نابودی و ظلم نیست و باید برای همیشه از دستگاه قضایی حذف شود.  نه به اعدام، نباید فقط شعاری باشد، بلکه باید به منشوری تبدیل شود که کرامت انسانی و حقوق برابر را برای همه، فارغ از جنسیت و جایگاه اجتماعی، به رسمیت بشناسد.

مطالعه »
بیانیه ها

۱۹ بهمن – خروش ماندگار فداییان خلق در راه استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی!

سازمان ما ضمن مخالفت با نظام غارتگر سرمایه‌داری و امپریالیسم، به همبستگی با همهٔ کارگران، زحمتکشان و محرومان جهان و مردمان ستم‌دیده ادامه می‌دهد و می‌کوشد با تأمین نزدیکی و هم‌گامی با نیروهای مترّقی، چپ و سوسیالیست منطقهٔ تاریخی‌مان در راه همبستگی، تعامل و تأمین صلح، امنیّت و آرامش میان همهٔ مردمان منطقه مبارزه ‌کند.

مطالعه »
پيام ها

مراسم بزرگ‌داشت پنجاه‌وچهارمین سالگرد جنبش فدایی!

روز جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳، به مناسبت پنجاه‌وچهارمین سالگرد بنیان‌گذاری جنبش فدایی، در نشستی در سامانۀ کلاب‌هاوس این روز تاریخی و نمادین جنبش فدایی را پاس می‌داریم و روند شکل‌گیری و تکامل این جنبش را به بحث و بررسی می‌نشینیم

مطالعه »
برنامه
برنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
اساسنامه
اساسنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
بولتن کارگری
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

بیانیه مجامع اسلامی ایرانیان به مناسبت چهل ششمین سال انقلاب ضد استبداد و وابستگی مردم ایران

منشاءِ فرایند‌های طبیعی

اظهار نظری نادقیق و مشکل ساز

جهان پسادمکراسی ـ ۲

درسهایی از انقلاب ۵۷

خطر اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی: اعاده دادرسی رد شد

برای قرائت متن وسیله هوش مصنوعی کلیک کنید!