جشن چهل و سومین سالگرد بنیانگذاری جنبش فدایی در روز شنبه ٢٢ ماه فوریه در شهر ماستریخت هلند برگزار شد. این برنامه به کوشش واحد هلند سازمان فداییان خلق ایران اکثریت برگزار شد. در این جشن اعضا و دوستداران سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت، از کشورهای هلند، آلمان و بلژیک حضور داشتند.
برنامه با تبریک و خوشامدگویی رفیق محسن از مسئولان سازمان در هلند آغاز شد، آنگاه بیاد رفقای سیاهکل و همه جانباختگان راه آزادی وعدالت اجتمایی، شرکت کنندگان بپا خاسته و یک دقیقه سکوت کردند. همزمان با پایان سکوت ترانه سرود خاطره انگیز “قسم خوردم بر تو من ای عشق” پخش شد.
سپس پیام هیئت سیاسی-اجرائی سازمان توسط رفیق توران همتی، عضو شورای مرکزی سازمان، قرائت شد. آنگاه رفیق بهزاد کریمی از کادرهای دیرینه جنبش فدایی سخنش را با تاکید بر چگونگی انتخاب اجتماعی آغازین این جنبش و تداوم آن تا به امروز شروع کرد: انتخاب اجتماعی چپ! رفیق کریمی ازجمله گفت: “انتخاب اجتماعی سیاهکل، ادامه انتخاب اجتماعی چپ در ایران بود با خوانشی تازه و اراده ای نوین. این انتخاب برای ما وجنبش چپ میهنمان کماکان پابرجاست. به این اعتبار سیاهکل تنها به نحله معینی از چپ تعلق ندارد، بلکه متعلق به همه کسانی است که هم حتی پیش از پیدایش جنبش فدایی قدم در راه چپ گذاشته اند وهم چپ امروزین .
انتخاب اجتماعی چپ در واقع بدیل انتخاب اجتماعی راست می باشد. در این راستا ما به اتحاد عمل با همه جریان های چپ در مقابل تعرض های نیروی راست وفاداریم و درعین حال نوع معینی از پروژه چپ برای عملی شدنش را هم مد نظر قرار میدهیم که موضوع وحدت چپ را پیش می کشد.
پس از رفیق کریمی، پیام حزب توده ایران به سازمان فداییان خلق ایران-اکثریت توسط رفیق فریدون ابراهیمی به اطلاع حضار رسید و بدنبال آن کاک منصور فرخی از جانب حزب دمکرات کردستان ایران- واحد هلند، ضمن تبریک این روز بزرگ با جمع سخن گفت. پس از سخنان کاک منصور فرخی قسمت دوم برنامه “بخش سیاسی” آغاز شد. این قسمت از برنامه توسط گرداننده آن، رفیق علی صمد، عضو سازمان گشایش یافت. در این بخش از برنامه رفقا بهزاد کریمی و علی پورنقوی شرکت داشتند.
رفیق کریمی ضمن پرداختن به تحولات سیاسی به انجام پروژه های مختلف در عمر جمهوری اسلامی پرداخت. او گفت که در جمهوری اسلامی پس از جنگ تاکنون چندین پروژه کلان به منصه ظهور رسیده اند: پروژه معروف به سازندگی که چهره آن هاشمی رفسنجانی میباشد، همان توسعه آمرانه بگونه ای از نوع چینی آن و در چهار چوب استبداد ولایی بود که پاسخ خود را در شورش های ضد فقر نشان داد و نارضایتی نیروی مشارکت طلب جامعه در امور کشورداری گرفت. پروژه دوم پروژه اصلاحات و بیان این که بدون انجام حد معینی از توسعه سیاسی، توسعه اقتصادی در ایران ناممکن است پرداخت . رفیق کریمی آنگاه پروژه احمدی نژاد را تشریح کرد. او گفت احمدی نژاد نماد بارز راست دیکتاتوری بود. رفیق بهزاد پروژه تعدیل کنونی را همان پروژه رفسنجانی دانست با هدف تعدیل هایی در افراط های دوره پیشین و عاریه گرفتن عناصری از اصلاحات دانست و اظهار داشت که این پروژه نیز فاقد چشم انداز استراتژیک است. مسئله محوری کشور ما توسعه همه جانبه دموکراتیک و مشارکتی است و این امکان پذیر نیست مگر با تعیین تکلیف جامعه با ساختار قدرت ولایی.
سخنران بعدی رفیق علی پورنقوی عضو هیئت سیاسی-اجرایی سازمان و مسئول پیشبرد پروژه وحدت چپ بود. نکتۀ مرکزی سخنان رفیق پورنقوی در ضرورت حضور یک نیروی چپ اثرگذار در جامعۀ ایران بود. پورنقوی با مروری بر رویدادهای سیاسی دهۀ ۹۰ قرن گذشته در هلند، که به کشوری با مدلهای سیاست ورزی مصالحه گرانه مشهور است، تشریح کرد که انکار تعارضات طبقاتی در این کشور و نادیده گرفتن مطالبات جامعه در لایه های مختلف آن، این کشور را به مدت ۱۵ سال با ناآرامی های قابل توجهی روبرو کرده است؛ ناآرامی هائی که بارزترین وجه مشخصۀ آنها گرایش به افراط است و هنوز هم چشم اندازی بر پایان آن گشوده نیست. پورنقوی تصریح کرد که یک نگرش مبتنی بر وسیعترین معنا از منافع ملی درسمت حذف نیروهای چپ، و ایضاً راست، درجامعه عمل نخواهد کرد، بلکه درصدد بسترسازی برای عمل سیاسی این نیروها بر خواهد آمد. رفیق پورنقوی تصریح داشت که تمامی شواهد بر ضرورت حضور نیروی چپ در عرصه سیاسی ایران از هر زمان دیگری دلالت دارد. رفیق پورنقوی در ادامه سخنانش از روند شکل گیری و پیشرفت پروژه شکل دهی تشکل بزرگ چپ با سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، شورای موقت سوسیالیستهای چپ و کنشگران منفرد چپ گزارش جامعی را ارایه داد.
پس از پاسخ گویی رفقای سخنران به پرسشهای شرکت کنندگان و اعلام نظرات شرکت کنندگان و همزمان با صرف شام، قسمت هنری و شاد جشن آغاز شد. این قسمت از برنامه که با اجرای موسیقی زنده ایرانی همراه بود، با شادمانی و رقص و پایکوبی شرکت کنندگان تا پاسی از شب ادامه یافت و در پایان شرکت کنندگان با امید به فردایی بهتر و برچیده شدن بساط ظلم و ستم در میهنمان سالن جشن را ترک کردند.
گزارش از: سیامک کلهر
