کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که بهمن‌ماه ۱۴۰۲ از زندان‌های ایران شروع شد، به‌زودی یک ساله می‌شود. سازمان حقوق بشر ایران از مردم و کنشگران مدنی و سیاسی، کارشناسان، اشخاص و نهادهای مدافع حقوق بشر ایرانی و بین‌المللی درخواست می‌کند تا روز سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳ در هر جایی که هستند و از هر طریقی که می‌توانند با گرامی‌داشت این کنش جمعی زندانیان سیاسی در ایران، بازتاب صدای آنان باشند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» توسط گروهی از زندانیان سیاسی شجاع در زندان قزلحصار پس از مشاهده اعدام‌های گروهی هفتگی در کرج و اعدام چندین زندانی سیاسی، اعتراضی آغاز و به شدت سرکوب شد. این زندانیان که پیشینه و باورهای مختلفی دارند، اعتصاب غذای هفتگی خود را در ۱۰بهمن ۱۴۰۲ آغاز کردند که به «سه‌شنبه‌های سیاه»، «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و «سه‌شنبه‌های بدون اعدام» معروف شده است. این زندانیان سه‌شنبه‌ها را انتخاب کردند زیرا معمولاً محکومان به اعدام در زندان قزلحصار روزهای سه‌شنبه برای اعدام با چوبه‌دار به سلول‌های انفرادی منتقل می‌شدند.
به گفته محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام یک نقطه عطف در جنبش لغو اعدام در ایران است. برای نخستین بار، یک کارزار متشکل از زندانیانی با پیشینه‌ها و دیدگاه‌های سیاسی مختلف به‌طور مستمر هر هفته علیه تمامی اعدام‌ها، نه فقط اعدام زندانیان سیاسی، اعتصاب می‌کند.» امیری‌مقدم افزود: «این حرکت می‌تواند آغاز یک جنبش اجتماعی گسترده علیه مجازات مرگ در ایران باشد. ما از تشکل‌های صنفی، دانشجویی و عموم مردم دعوت می‌کنیم تا به این کارزار بپیوندند و در هر کجا که هستند، به هر شکلی که می‌توانند، هر سه‌شنبه اعتراض خود را علیه اعدام‌ها ابراز کنند».
در شهریورماه سال جاری ۶۸ سازمان و نهاد مدافع حقوق بشر بین‌المللی و ایرانی با امضای بیانیه‌ایضمن اعلام همبستگی با جنبش «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌های ایران، خواستار حمایت جامعه بین‌الملل از این جنبش شدند.
همچنین روز ۱۷ مهر ۲۰۲۴ در آستانه «روز جهانی علیه مجازات مرگ» و همزمان با سی‌وهفتمین هفته اعتصاب غذای زندانیان در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، طیف گسترده‌ای از کنشگران ایرانی و بین‌المللی مدافع حقوق‌بشر از سراسر جهان به‌دعوت سازمان حقوق بشر ایران و کارزار جهانی نه به اعدام در ایران در یک برنامه زنده ۲۴ساعته ضمن اعلام حمایت از کارزار زندانیان داخل ایران، بر ضرورت همبستگی و تلاش جمعی برای پایان‌دادن به اعدام‌ها و لغو این مجازات غیرانسانی در ایران تاکید کردند. این برنامه روز سه‌شنبه ۱۷ مهر از ۱۲ ظهر به‌وقت اروپای مرکزی (۱۳:۳۰ به‌وقت ایران) آغاز شد و تا ظهر چهارشنبه بی‌وقفه ادامه داشت.
در آستانه یک سالگی کارزار و تا لحظه تنظیم این گزارش، اعتصابیون دست‌کم ۳۴ زندان به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوسته‌اند. طبق بیانیه کارزار، روز سه‌شنبه دوم بهمن ماه ۱۴۰۳ در پنجاه و دومین هفته، اعتصابیون در زندان‌های زیر دست به اعتصاب غذا زدند:
«زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان نظام شیراز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان حویق تالش، زندان عادل‌آباد شیراز (بند مردان و زنان)، زندان جوین خراسان رضوی و زندان برازجان بوشهر.»
