به اعدام ها پایان دهید!

دهم اکتبر، روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام است. هر سال، فعالان در عرصه حقوق بشر به مناسبت این روز، به تداوم صدور احکام اعدام و اجرای گسترده این مجازات غیرانسانی در ایران اعتراض می کنند. اما دستگاه قضائی جمهوری اسلامی به این اعتراض ها اعتنائی ندارد. امسال نیز علیرغم کارزار تبلیغاتی دولت جدید در عرصه سیاست خارجی و سخن گفتن مقامات ایرانی از مسالمت و صلح در مجامع جهانی، آمار حاکی از ادامه اعدام های پرشمار در ایران حتی پس از روی کار آمدن دولت روحانی است. به گزارش سازمان های حقوق بشری، پس از انتخابات ریاست جمهوری اخیر در ایران، بیش از دویست نفر اعدام شده اند. برخی از این اعدامها در ملاء عام و در برابر چشمان مردم و از جمله کودکان صورت گرفته است. درباره تأثیر این نمایش های هولناک بر روان جامعه و به ویژه کودکان، بسیار مطلب نوشته و گفته شده است اما مسئولان جمهوری اسلامی اصرار بر دهن کجی به همه این نظرهای کارشناسی و دلسوزانه دارند.

 سنگ بنای حکومت اسلامی در ایران با اعدام گذاشته شد. هنوز چهار روز بیشتر از سقوط رژیم سلطنتی نگذشته بود که به دستور روح الله خمینی که هنوز مقام رسمی و قانونی هم نداشت، چهار تن از مقامات نظامی و امنیتی رژیم گذشته بر بام همان ساختمانی که خمینی در آن اقامت داشت، تیرباران شدند و تصاویر اجساد آنها در روزنامه ها چاپ شد. از همان روز بیست و شش بهمن پنجاه و هفت تا کنون، یعنی در طول نزدیک به سی و پنج سال، دیگر اعدام ها در ایران متوقف نشده است. اعدام ها از مقامات و ماموران رژیم سلطنتی آغاز شد و خیلی زود به گروه های گوناگونی از زندانیان گسترش یافت، از متهمان به قاچاق مواد مخدر و زنان متهم به تن فروشی گرفته تا فعالان احزاب و سازمان های سیاسی و گروه های ملی ـ قومی، از بهائیان ایران گرفته تا دگرباشان، از متهمان جرایم عادی گرفته تا مخالفان حکومت. آمار اعدام ها در جمهوری اسلامی فراز و نشیب داشته است اما هیچ سالی بدون اعدام نگذشته است و شاید حتی هیچ سالی آمار اعدام پایین تر از سه رقمی نبوده است. به عنوان نمونه، از آغاز سال جاری میلادی (دو هزار و سیزده) تا کنون آمار رسمی حاکی از ٢۴٢ مورد اعدام و آمار سازمانهای حقوق بشری حدود ۴٠٠ مورد است. جمهوری اسلامی در سالهای اخیر همواره پس از چین رده دوم آمار اعدام را به خود اختصاص داده است. هم اکنون در ایران به طور متوسط تقریبا روزی یک مورد اعدام گزارش می شود. نسبت موارد اعدام به جمعیت، در ایران دو برابر چین است. ایران و عربستان در این آمار یعنی نسبت اعدام ها و جمعیت، رقابت شوم و تلخی دارند و گاهی این و گاهی آن از دیگری پیشی می گیرند و در صدر فهرست جهانی می ایستند.

 نزدیک به سی و پنج سال پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی، دیگر تقریبا همه اعدامی ها در ایران در دوره حکومت اسلامی زاده شده اند. حکومت، با حفظ آمار بالای اعدام ها، خود نشان می دهد که تا چه حد در رواج آنچه اخلاق اسلامی و رفتار مطلوب خود در میان شهروندان می پندارد، ناموفق است. سالانه صدها مورد اعدام متهمان به جرایم مربوط به مواد مخدر، نه تنها از ابعاد فاجعه اعتیاد و قاچاق این مواد نکاسته است، بلکه در طول حکومت فقها بر ایران پیوسته شاهد حادتر شده این معضل اجتماعی بوده ایم. اعدام افراد، گاه در ملا عام، به اتهام هائی مانند قتل و تجاوز، به گواه آمار از این گونه جرایم نکاسته است. در جامعه امروز ایران، بسیار بیش از دهه های گذشته شاهد رفتارهای خشونت آمیزیم.

 دستگاه قضائی جمهوری اسلامی کماکان در مواردی شهروندان را به اعدام محکوم می کند که اتهام آنها در اغلب کشورهای دیگر اساسا جرم محسوب نمی شود، مانند همجنس گرایی، ارتداد و روابط جنسی خارج از ازدواج. به این موارد، باید مواردی دیگر را نیز افزود که در آن مجازات یک جرم در جمهوری اسلامی اعدام است در حالی که در بیشتر کشورهای دیگر، متهمان مشابه احکام زندان می گیرند، مانند جاسوسی. و نیز بسیارند موارد اعدام در جمهوری اسلامی که صرفا انتقام گیری از مخالفان سیاسی محسوب می شوند و برای توجیه اعدام، دستگاه قضائی و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی برای زندانی به پرونده سازی و جعل اتهام متوسل می شوند. این گونه موارد، در سالهای اخیر به ویژه در کردستان گزارش شده است. محاکمه این گونه متهمان معمولا در خفا و بدون رعایت موازین دادرسی حتی طبق قوانین خود جمهوری اسلامی صورت می گیرد و متهمان در آن از ابتدایی ترین حقوق انسانی خود محروم اند.

 امسال در شرایطی روز جهانی مبارزه با اعدام را برگزار می کنیم که حکومت جمهوری اسلامی نیازمند ارائه چهره ای متفاوت از سال های گذشته به افکار عمومی جهان است. در حالی که حکومت ایران در تلاش برای تخفیف تحریم های بین المللی علیه ایران است، فرصتی فراهم شده است تا روز جهانی مبارزه با اعدام را به مناسبتی برای اعمال فشار بر جمهوری اسلامی جهت تغییر رفتار دستگاه قضایی ایران تبدیل کنیم. وقت آن فرا رسیده است که حکومت ایران، ادعای مسالمت جوئی در سیاست خارجی را با تغییر رفتار خود در ایران همراه کند. باید از طریق سازمان های حقوق بشری و فعالان علیه مجازات اعدام در کشورهایی که جمهوری اسلامی مایل به مراوده با آن هاست، دولت های این کشورها را وادار کرد در گفتگوها با مقامات ایرانی، امر حقوق بشر را از یاد نبرند و قربانی منافع امنیتی و اقتصادی خود نکنند. طرف های مذاکره جمهوری اسلامی و نیز خود مقامات ایران باید بدانند نمی توان به تعهدپذیری و مسئولیت شناسی حکومتی اعتماد کرد که با شهروندان خود به زبان اعدام و زندان و شکنجه سخن می گوید. فشار بر جمهوری اسلامی باید تا زمانی ادامه یابد که ایران نیز مانند اکثر دیگر کشورهای جهان، به اعدام ها پایان دهد.

 هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)

  15مهر ١٣٩٢ (۷ اکتبر ۲۰۱۳)

فایل صوتی اعلامیه