شنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۶:۳۸
در این شماره می خوانید:
- تحلیل هفته: حمایت از نئولیبرالیسم؛ حمایت از سرکوب کارگران است!
- از تجربە دیگران: چارچوب قانونی برای "اتحادیه های صنفی اتیوپی" در یک دیدگاه تاریخی (بخش هشتم)
- دیگر کشورها: کانون متحده کارگران کلمبیا - حمله نظامی آمریکا به سوریه را محکوم می کنیم
- دیدار با "لولا دا سیلوا" در زندان
ازجهان کار: شاکله های آیندۀ کار)بخش پنجم)
- یادداشت: افزایش فقر و مضحكه دستمز کارگران در سال 97
- یادداشت منتخب - پروین محمدی: روز جهانی کارگر، روز اقتدار و اتحاد
- یادداشت منتخب: دیوار تبعیض هم چنان رفیع و افراشته است
- اطلاعیه: بیانیه تشکل های مستقل کارگری اوضاع حاکم بر کشور، فرا رسیدن اول ماه مه روز جهانی کارگر
- تیتر اخبار
در شرایط نگرانکنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهندوست و اپوزیسیون تحولطلبِ نظام که در راه گذار مسالمتآمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه میکنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی میدانیم.
دستکم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییلاند . نتانیاهو بارها بیپرده و باافتخار از هدفاش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»اند.
مسئله فقط به شخص لاریجانی محدود نمیشود؛ بلکه به الگویی تکراری در سیاست ایران بازمیگردد: حذف و بازگرداندن چهرهها، بر اساس ملاحظاتی که نه شفافاند و نه برای افکار عمومی قابل درک. جامعه وقتی میبیند فردی بدون تغییر در مواضع یا عملکرد، در یک موقعیت رد و در موقعیتی دیگر تأیید میشود، بهدرستی نسبت به منطق تصمیمگیریها دچار تردید میشود. این فرآیندهای مبهم، زمینهساز بیاعتمادی عمومی به نهادهای تصمیمگیرنده است.
تجربه مشروطه در ایران، برخلاف مدلهای غربی که با تفکیک نهاد دین از دولت و نهادینهسازی حقوق شهروندی همراه بود، نتوانست به الگویی برای تحقق سکولاریسم، پاسخگویی و دموکراسی بدل شود. ساختار قدرت در ایران، بهجای گذار به مردمسالاری، با مقاومت سنتهای استبدادی و مذهبی، مسیر را به سوی تثبیت دوباره قدرت در شکل جدید هموار کرد.
در شرایط نگرانکنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهندوست و اپوزیسیون تحولطلبِ نظام که در راه گذار مسالمتآمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه میکنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی میدانیم.
حسن چهل سال پس از فاجعۀ پرپر شدن گل نورسیدۀ دخترش میترا به دست کوردلان، از دخترش، از گل دوستداشتنی زندگیاش، در پیوند با سرود انترناسیونال یاد میکند. آری فلسفۀ زندگی شخصی و سیاسی حسن در یک راستا قرار داشتند.