با تک قطبی شدن جهان بلندگوهای تبلیغاتی سرمایه داری چنان بر کوس پایان تاریخ نواختند که گویی دیگر چیزی جلودار ماشین تخریب و ستم سرمایهداری جهانی نیست. اما این روند دیری نپایید و در سال ۱۹۹۹، سیاتل شاهد تظاهرات مردمی عظیمی بود که همزمان با جلسه ی مشترک وزرای کشورهای سازمان تجارت جهانی برگزار شد و هدف آن اعلام مخالفت و مقابله با تصمیمات یک جانبه ی قدرتهای سرمایه داری بود؛ تصمیماتی که بر مبنای سیاستهای نئولیبرالی اتخاذ می شود و به کمک اهرمهایی چون سازمان تجارت جهانی، صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی به همه ی جهان خصوصا کشورهای جنوب تحمیل می گردد. این رخداد مقدمهای شد برای گسترش مبارزات و هماهنگی میان جنبشهای مبارزاتی جهان در قالب آنچه امروز فروم اجتماعی جهانی نامیده می شود.
ادامه ی این تلاشها و گسترش روابط مابین جنبشهای ضدجهانی سازی، که بعدها به بدیل جهانیسازی تغییر نام یافت، نخستین فروم اجتماعی جهانی و نگارش منشور آن در سال ۲۰۰۱ را در پی داشت. تا به امروز نیز، هر سال بخش بزرگی از مبارزان جنبشهای بدیل جهانی سازی گرد هم آمده و در فضایی باز به تبادل تجارب خود پرداخته و در تلاش اند مبارزات خود را علیه جهانیسازی نئولیبرالی در اشکال نوین گسترش دهند. این روزها فروم اجتماعی جهانی در کنار تجربه ها و مبارزات گوناگون دیگر در سراسر دنیا امکان ایجاد جهانی دیگر را نوید می دهد؛ جهانی متفاوت از جهانی که سرمایه داری و نئولیبرالیسم ویرانگر می کوشند با سیاستزدایی از آن و با برساختن دشمنان کاذب، به عنوان یگانه وضعیت ممکن معرفی کنند. بدین سان با گسترش فروم اجتماعی جهانی، فرومهای منطقهای، محلی، قارهای و کشوری نیز شکل گرفتند.
مبارزهای که رو به رهایی دارد می تواند با ایجاد ارتباط میان تمامی جنبشهای رهاییبخش، موثرتر از پیش ادامه یابد. در این میان، گسترش ایده ی فروم در میان مبارزان اجتماعی و سیاسی ایران نیز می تواند به هر چه پر ثمرتر شدن این مبارزات بیانجامد. چند سال پیش ضرورت حرکت به سوی تشکیل فروم اجتماعی ایران در میان گروهی از فعالان سیاسی احساس شد. آنها کار خود را تحت عنوان گروه تدارک فروم اجتماعی ایران آغاز کردند که در نهایت متوقف شد.
اکنون گروه تدارکی جدید با ترکیبی جدید و البته با نگاه به تجربیات و تلاشهای مشابه در این زمینه شروع به کار می کند. هدف گروه تدارک همان گونه که از نام آن پیداست تلاش برای تدارک نخستین نشست فروم اجتماعی ایران است با آگاهی به این مسئله که فروم اجتماعی ایران تنها زمانی موجودیت خواهد یافت که بتواند اولین نشست خود را داخل ایران و با حضور جنبشهای اجتماعی ایران برگزار کند. فعالان این گروه بر آنند که موجودیت یافتن فروم اجتماعی ایران می تواند آثار مثبت زیادی را به همراه داشته باشد، از جمله نزدیکی و ارتباط هدفمند جنبشهای اجتماعی ایران و رشد و بلوغ آنان و همچنین ارتباط جنبشهای اجتماعی ایران با جنبشهای مترقی جهان و تبادل تجربیات. این روابط همچنین میتواند همراهی و حمایت افکار عمومی مترقی جهان را از مبارزات مردم ایران فارغ از گفتمانهای رسانهای رایج و هژمونیک به دنبال داشته باشد. از سوی دیگر ارتباط میان جنبشهای اجتماعی ایران بیش از پیش فضای جامعه را برای یافتن و تدارک بدیلهای رهایی بخش وضعیت موجود آماده می کند زیرا دگرگونیهای حقیقی تنها به دست مردم شدنی است.
با وجود دیکتاتوری و سرکوب حاکم عملا امکان نزدیک شدن جنبشهای اجتماعی در داخل ایران به یکدیگر و تشکیل فروم اجتماعی بسیار دشوار گردیده است. همکاری مبارزان داخل و خارج از کشور امکانهایی را برای سهولت این امر میگشاید. گروه تدارک فروم اجتماعی ایران این واقعیت را تصدیق می کند که هرگاه از صحنه ی ملموس مبارزه ی سیاسی و جنبشهای داخل کشور غافل شود، از هدف نهایی یعنی گسترش ایده ی فروم و ایجاد پیوند میان جنبشها در ایران، باز خواهد ماند و این خود بیش از پیش بر سختی کار خواهد افزود. با این وجود همراهی جنبشهای اجتماعی و سیاسی، مبارزان و تشکلهایی که با ایدهی فروم همراه اند، می تواند حرکت در این راه را آسانتر سازد.
“گروه تدارک فروم اجتماعی ایران” همان ارزشهایی را دنبال می کند که فروم جهانی آنها را سرفصل منشور خود قرار داده است. این گروه با آگاهی از نقدهای موجود در مورد تجربه ها و عملکرد فروم تا کنون و منشور آن کار را آغاز کرده است و تنها در صورتی قادر به اثرگذاری در فضای سیاسی ایران خواهد بود که خود را در بستر واقعیت اجتماعی سیاسی ایران درگیر کند و در آن رشد و نمو یابد. گروه تدارک با توجه به واقعیتهای سیاسی و اجتماعی امروز بر مبنای اصول هویت بخش زیر به سوی تشکیل نخستین نشست فروم اجتماعی ایران حرکت می کند:
۱. مخالفت قاطع و صریح با دیکتاتوری در ایران: شیوه، شکل و افق مبارزات می تواند در گروه تدارک متفاوت و متنوع باشد. همواره بدیلهای گوناگونی مطرح است و در این زمینه منطق کار فرومی بر گروه تدارک حاکم است.
۲. مخالفت و مقابله با هرگونه مداخله ی قدرتهای امپریالیستی و نهادهای وابسته به آنها از جمله تهدیدهای نظامی مکرر آمریکا و اسرائیل و تحریمهای اعمال شده از سوی نهادهایی چون شورای امنیت سازمان ملل که نتیجه ای جز شکستن کمر طبقات فرودست و تضعیف جنبشهای رهاییبخش، که زیر فشار سهمگین سرکوب رژیم به سختی نفس می کشند، ندارد؛ تحریمهایی که بهانه ای برای سرکوب بیشتر و شدیدتر می شود. طرحها و آلترناتیوسازیهای امپریالیستی در منطقه از یک سو و سیاستهای نظام جمهوری اسلامی از سوی دیگر از یک منطق پیروی می کنند که همانا منطق حذف مردم به مثابه فاعل حقیقی هر گونه سیاست رهایی بخش است.
۳. محکوم نمودن و مبارزه علیه هر نوع ستم و تبعیض موجود در جامعه همچون ستم طبقاتی، ستم بر خلقها، ستم جنسیتی و هوموفوبیا، ستم سنی، ستم عقیدتی، ستم مذهبی، نژادپرستی و تخریب محیط زیست و دفاع از گونه های متفاوت و متنوع مبارزات اجتماعی و سیاسی رهایی بخش و حق تعیین سرنوشت خلقها.
۴. مخالفت و مقابله با حمایت ساختاری سرمایه داری جهانی و نئولیبرالیسم از نظام موجود در ایران و تاثیرات ویرانگر اجرای سیاستهای نئولیبرال که توسط سازمان بین المللی تجارت جهانی، صندوق بین المللی پول و بانک جهانی دیکته شده و تا کنون بخش عمدهای از آنها توسط رژیم جمهوری اسلامی به اجرا در آمده است از جمله در زمینه ی خصوصی سازیها، از میان برداشتن منظم یارانه ها و کم شدن روزافزون خدمات دولتی و در یک کلام قربانی نمودن مردم به نفع منافع اقتصادی شرکتهای چند ملیتی.
شیوه ی کار جمعی گروه تدارک در این مسیر با الهام از فروم جهانی بدون سلسله مراتب و مبتنی بر «اصل برابری همگان» خواهد بود. پیشبرد امور به خصوص با توجه به شرایط عینی گروه تدارک، منطبق بر اصول پیشین و وابسته به ابتکار و خلاقیّت اعضای گروه تدارک خواهد بود. و سخن آخر این که ما بر آنیم که نه تنها جهانی دیگر بلکه ایرانی دیگر نیز ممکن و ضروریست.
