بی تو
همه شب است
در این وادی
جایی
نشانه نیست ز آبادی
هرگز نمی دمد
گل شادی
ای نازنین ما
ای آزادی!
سخن عشق
ای
دلرباترین
عروس ِسرزمینهای بکر
بر بندیان ِاین شب ِ بیداد بُن بگو!
چندین وچند خرمن،
از
بوتههای شعله ور عشق
گرد آوریم و
بر سر راهت
بگستریم
تاشور آفرینی رقص ِپرناز ِ بهارانه ات
را،
برشاخسار ِزمستانی و
شب گرفته ی دل ها،
و شکوفایی گلدانههای ِپرشبنم ِ ناز و
کرشمه ات را،
بر کویرعطشان ِجان ها،
درودی
شایسته
گفته باشیم؟!
ای
دلارا ترین
عروس ِسر زمینهای ِ بکر
آغوش
باز
کن!
با بندیان ِ این شب ِبی وصل
راز و نیاز
کن!
با ما بگو
چندین وچند خرمن ِ گل
از قلب ِعاشقان
گرد آوریم و
بر سر ِراهت
بگستریم؟…