در خبرها خواندیم کە محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت محمود احمدینژاد با انتقاد شدید از دولت حسن روحانی خواهان تشکیل دادگاه صحرایی در ایران برای محاکمه افرادی که آنها را سودجو خوانده، شده است.
دقت کنیم کە وزیر فرهنگ چنین تقاضائی را مطرح کردەاست! و چنین وزیری بی گمان در ادامە کاملا استعداد این را دارد کە بعد از خاتمە چنین دادگاهی و صدور حکم اعدام، بعنوان جلاد حکم را اجرا کند. و برایش هم فرقی نکند چوبە دار باشد یا تیرباران.
اما دامنە سخنان این وزیر محترم تنها بدینجا ختم نمی شود. بیان او فصل جدیدی از تکرار آنچە هست کە در سالهای بعد از انقلاب بوقوع پیوستند. حکم های اعدامی کە افراد جناحهای درون حاکمیت را شامل شدند، و بسیاری را زیر تیغ جلاد برد.
بنظر می رسد یکی از نشانەهای مهم مفهوم ادامە انقلاب پیش حضرات، استمرار چنین اعمالی باشد. آنجا کە اهداف کاملا با شکست مواجە می شوند، خون بعنوان جایگزین سر بر می آورد.