چهل و یک سال از غریو آزادیخواهانه و عدالت طلبانۀ فدائیان در جنگل های سرد و یخ زدۀ سیاهکل و تولد جنبش فدائیان گذشت. چهار دهه قبل دهها جوان پر شور و انقلابی در راه مبارزه علبه دیکتاتوری و برای کسب آزادی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم و برای رهائی از سلطۀ امپریالیسم جهانی و عوامل داخلی اش سلاح بر دست گرفتند. شجاعت، صداقت، سلامت اخلاقی، عدم وابستگی و ایستادگی بر سر آرمان ها، از بارزترین مشخصه های فدائیان خلق در یک دهه مبارزه شان علیه رژیم سلطنتی بود. فدائیان خلق در آن سالها حماسه هایی آفریدند که در تاریخ کشورمان نمونه های مشابه را کمتر می توان یافت.
فدائیان خلق کمونیست هائی از مکتب مارکس و لنین و دیگر اندیشمندان و تئوریسین های سوسیالیسم علمی بودند، که سوسیالیسم علمی را راهنمای عمل خویش برگزیدند. آنها استقلال، آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی را در تجلی نظام سوسیالیستی می جستند، از این رو برقراری سوسیالیسم را در دستور کار خود قرار دادند. به باور فدائیان سوسیالیسم نظامی اجتماعی و قابل دسترس برای بشریت بود، نه نظامی ارزشی برای فرداهایی دور. فدائیان خلق نیک آگاه بودند که برای رفع استثمار و ستم طبقاتی، برای کاستن از شکاف های اجتماعی و برای برقراری نظام سوسیالیستی، کشورمان نیازمند توسعۀ اقتصادی و سیاسی است، و در این راستا امپریالیسم جهانی به سرکردگی آمریکا و بورژوازی کمپرادور بعنوان ستون داخلی آن مانع اصلی محسوب می شوند. از این رو فدائیان برای نیل به آزادی و عدالت اجتماعی و برقراری نظام سوسیالیستی مبارزۀ توأمان علیه استبداد و امپریالیسم را پیش گرفتند. صدها فدائی در مبارزات چریکی، در زندانها، در زیر شکنجه، در پای چوبه های دار، در کارخانه و مزرعه، در کوه و جنگل، در شهر و روستا، و در دانشگاهها سرود آزادی سر دادند و در راه عدالت و آزادی از بذل جان خویش نیز دریغ ننمودند.
اینک در آستانۀ چهل و دومین سالگرد حماسۀ سیاهکل یاد آن رفقا را با پاسداشت آرمان ها و اهداف شان گرامی می داریم. و پیمان می بندیم که همچنان؛
– علیه نظام سرمایه داری و برای فرا رفتن از نظام سرمایه داری که سرمنشاء ستم طبقاتی، بیعدالتی، بهرهوری غارتگرانه از طبیعت، جنگ و بیکاری تودهای و بسیاری از نابسامانیها و ناهنجارهای اجتماعی است، مبارزه کنیم.
– علیه سلطۀ و مداخلات کشورهای امپریالیستی به هر بهانه ای، پیکار نمائیم و از مبارزات دیگر خلق ها بر علیه امپریالیسم حمایت نمائیم.
– در مبارزات طبقاتی و مبارزهای که هم اکنون در نظام سرمایه داری جهانی میان کار و سرمایه در جریان است، دفاع از اردوی کار، همراه با دفاع از مبارزات آزادی خواهانه و ضد سلطۀ خلق های جهان را وظیفۀ خلل ناپذیر و انترناسیونالیستی خویش دانسته و برای تقویت همکاری و همراهی کارگران و زحمتکشان، و خلق های تحت سلطه مبارزه کنیم و در شکل گیری انترناسیونالیسم کارگری که تنها آلترناتیو مناسب جهانی سازی سرمایه داری است، کوشا باشیم.
– در برابر جهانی ساز امپریالیستی و تحمیل سیاست های تعدیل ساختاریش مقاومت کنیم.
– از سوسیالیسم، آرمان و هدف نهائی فدائیان و بدیل و نقد رادیکال نظام اقتصادی اجتماعی و فکری سرمایه داری دفاع کرده و برای برانداختن بهره کشی انسان از انسان مبارزه کنیم.
– علیه جنگ، این عامل تباهی و بدبختی توده های کار و زحمت جبهه ای در وسعت جهان بگشائیم و برای تحقق سوسیالیسم از صلح، این خواست بزرگ انسان ها در مقیاس ملی و بین المللی دفاع کنیم.
– در پاسداشت آزادی، این آرمان فنا ناپذیر فدائیان، مبارزه علیه دیکتاتوری و استبداد جمهوری اسلامی را گسترش دهیم. برکناری جمهوری اسلامی و برپایی جمهوری دمکراتیک فدرال مردم ایران و برقراری نظامی دمکراتیک و عاری از ستم طبقاتی، ستم ملی و ستم جنسی، استراتژی خلل ناپذیر ماست.
– علیه خطر جنگ که میهنمان را تهدید می کند، مبارزه کنیم. هیچ کشور امپریالیستی حق ندارد تحت هر عنوانی به کشورمان حمله نماید. ما برای بازداشتن امپریالیست ها از حمله به کشورمان که چیزی جز فلاکت و بدبختی و قتل و کشتار هموطنانمان به ارمغان نخواهد آورد، از هر امکانی استفاده خواهیم کرد. پیکار ما علیه مداخلات امپریالیستی بمنزلۀ دفاع از جمهوری اسلامی و همراهی با جنایتکارانی نیست که برای تحقق مداخلات امپریالیستی نقش جاده صاف کن را بازی می کنند.
– دمکراسی را بعنوان یکی از دستآوردهای بزرگ بشریت و مناسب ترین ساختار سیاسی برای ادارۀ امور زندگی و جامعۀ بشری پاس داریم و در راستای تعمیق دمکراسی، تأمین مشارکت هرچه بیشتر مردم در حیات سیاسی و برای تلفیق دمکراسی سیاسی با دمکراسی اقتصادی و تحقق عدالت اجتماعی بعنوان تنها ضامن دوام و پویایی دمکراسی، تلاش ورزیم.
– پیکار برای توقف کامل بهره برداری غارتگرانه از طبیعت و رویکرد تخریب گرایانۀ سرمایه داری در نابودی محیط زیست، را که تمامی عرصه های هستی و زیستی را مورد تهاجم سودجویانه خود قرار داده، تا نیل به هدف متوقف ننمائیم.
– مبارزه علیه ستم ملی، که یکی از ترفندهای سرمایه داری غیر بومی برای کسب سود بیشتر و غارت خلق های تحت سلطه و مضاف بر ستم طبقاتی است را تا نفی کامل آن ادامه دهیم. ما در راستای باور به ارزشهای انسانی و برای تأمین استقلال کشور، صلح و سوسیالیسم، تأمین منافع ملی و آزادی همه خلق های ساکن کشور، تبعیض ملی و محروم ساختن خلق ها از حق تعیین سرنوشت خویش را دور از شأن انسانها می دانیم.
– برای رفع ستم جنسی و کسب برابری حقوق زنان آنی از پیکار باز نیایستیم. چرا که از سَرِ دولت سرمایه داری، زنان جهان زیر ستم جنسی قرار دارند و زنان کارگر ستم مضاعفی را نسبت به همکاران مردشان تحمل می کنند. به باور ما دمکراسی، برابری اقتصادی و عدالت اجتماعی، بدون تامین برابر حقوقی زنان و مردان در تمامی عرصه های سیاسی و اقتصادی میسر نخواهد بود.
– برای گسترش مبارزات آزادی خواهانه، عدالت طلبانه و ضد سلطۀ مردم میهن خویش اتحاد چپ را با تمامی تنوع و تفاوت هایش در دیدگاه ها، بعنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر و فوری پیگیر باشیم.
– فراتر از اتحاد چپ، مشارکت تمامی انقلابیون ضد امپریالیست و مبارزان راه آزادی و دمکراسی، تمامی نیروهای چپ، جمهوری خواه دمکرات، احزاب ملی و منطقه ای، فعالین محیط زیست، مخالفین جنگ، جنبش دانشجویی و زنان را برای گذر از جمهوری اسلامی و بنای ایرانی آزاد، دمکراتیک و مستقل، بعنوان خواست عاجل جنبش دمکراتیک کشورمان، را در اتحادی فراگیر پیگیر باشیم.
بار دیگر در آستانۀ سالگرد تولد جنبش فدائی، ما تمامی فدائیان خلق و دیگر نیروهای چپ را فرا می خوانیم به رسالت تاریخی خویش و به وظیفه ای که در فبال مردم میهنمان بر خود متصورند، تلاش های خویش را برای شکل گیری و تحقق آرمان های والای فدائیان خلق بکار گیرند. اتحاد چپ امروز بزرگترین و عاجل ترین خواست جنبش دمکراتیک کشورمان محسوب می گردد. به این نیاز تاریخی پاسخی در خور و سزاوار شأن خویش بدهیم.
جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت (داخل کشور)
۱۹/۱۱/۱۳۹۰
