در آستانه برگزاری کنگره دهم سازمان (۱۹ تا ۲۲ بهمن ۱۳۸۵) مطالبی با امضای “فراکسیون کمونیستی” سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) انتشار یافت. بعد از انتشار مطالب، مشخص شد که یکی از اعضای سازمان با نام سازمانی سیاوش فراکسیونی را راه انداخته است بدون این که ارگانهای سازمانی را در جریان بگذارد و پرنسیپهای سازمانی را رعایت نماید. در کنگره اکثر اعضای سازمان نسبت به این اقدام اعتراض کرده و از او خواستند که به پرنسیپهای سازمانی پایبند بماند. او بعد از کنگره به فعالیت خود تحت همان عنوان ادامه داد و بعد از مدتی سایت “یاران” را به عنوان ارگان فراکسیون راه انداخت. ارگانهای سازمان بارها به وی مراجعه کرده و خواستار همکاری او با ارگانهای سازمانی شدند. اما مراجعات به نتیجه نرسید. شورای مرکزی برای قانونمند کردن فعالیت فراکسیونی در سازمان، کمیسیونی را تشکیل داد و کمیسیون ضوابط فعالیت فراکسیونی را در سازمان تدوین کرد. این ضوابط در اساسنامه هم گنجانده شدند. بعد از تدوین ضوابط فعالیت فراکسیونی در سازمان، دوباره به آقای سیاوش مراجعه و از وی خواسته شد که برپایه ضوابط تشکیل فراکسیون عمل کند. اما او باز خواست ارگانهای سازمان را بی پاسخ گذاشت. آقای سیاوش بعد از کنگره یازده به ارگانهای سازمان مراجعه کرد تا فراکسیون وی را به رسمیت شناسند. ارگانهای سازمان از مراجعه او استقبال نموده و خواهان عمل بر طبق اساسنامه شدند. در اساسنامه سازمان آمده است: ۱. گرایش و فراکسیون گروهی از اعضای سازمان را دربر میگیرند که دستکم در یکی از عرصههای مسائل دیدگاهی، برنامهای و یا سیاسی اشتراک نظر نسبتا پایدار دارند. گرایش فاقد سازماندهی و پلاتفرم است. فراکسیون دارای پلاتفرم، نام و هویت جمعی بوده و سازمانیافته است. ۲. فراکسیون برپایۀ پلاتفرم کتبی تشکیل و رسمیت آن بر اساس اساسنامه توسط شورای مرکزی اعلام میشود. فراکسیون رابطی را برای ارتباط با نهادهای سازمانی انتخاب و به شورای مرکزی معرفی میکند. فراکسیون باید لیست نام اعضای خود را به شورای مرکزی ارائه کند. ۳. فعالیتهای فراکسیون شفاف و علنی است. موازین حاکم بر مناسبات درونی فراکسیون همان اساسنامه است. فراکسیون حق ایجاد تشکیلات جدا از تشکیلات سازمان را ندارد. از آقای سیاوش خواسته شد که پلاتفرم، لیست اعضا و نام رابط فراکسیون را در اختیار شورای مرکزی قرار دهد. به آقای سیاوش خاطر نشان گردید که فراکسیون توسط گروهی از اعضای سازمان تشکیل می شود و هویت جمعی دارد. تشکیل فراکسیون توسط یک عضو و فراکسیون یک نفره بی معنی است. وی این بار هم نه پاسخی به نامههای ارگانها داد و نه پایبندی خود را به اساسنامه نشان داد. گروه کار تشکیلات سازمان با توجه به عملکرد وی، در طی نامهای از هیئت سیاسی ـ اجرائی خواست که نسبت به عضویت وی در سازمان با توجه به نقض مکرر اساسنامه تصمیم بگیرد. هیئت سیاسی ـ اجرائی نامه گروه کار را مورد بحث و بررسی قرار داد. با توجه به این که: ۱. تمام اقدامات گروه کار تشکیلات برای گفتگو و تنظیم رابطه آقای سیاوش با سازمان به جهت عدم همکاری وی بینتیجه مانده است؛ ۲. آقای سیاوش پرسشهای گروه کار تشکیلات در مورد عملکردش را بیپاسخ گذاشته است؛ ۳. فراکسیون کمونیستی را خودسرانه و بدون مجوز ارگانهای سازمانی راه انداخته و ضوابط اساسنامه در مورد فعالیت فراکسیون را نقض کرده است؛ ۴. سایت فراکسیون را راه انداخته و به خواست ارگانهای سازمان برای بستن سایت، وقعی نگذاشته است؛ ۵. چندین سال است که حق عضویت نپرداخته و مراجعات متعدد مسئولین برای دریافت حق عضویت بینتیجه مانده است؛ هیئت سیاسی ـ اجرائی با استناد به فصل هفتم اساسنامه (نقض اساسنامه) عضویت وی در سازمان را لغو کرد و از گروه کار تشکیلات خواست که به آقای سیاوش بعد از ابلاغ این تصمیم، یک ماه دیگر فرصت دهد تا چنانچه او همچنان به نقض اساسنامه ادامه دهد، تصمیم هیئت سیاسی ـ اجرائی مبنی بر لغو عضویت وی به اجرا درآید. متاسفانه نامه گروه کار باز هم بیپاسخ ماند و گروه کار تشکیلات تصمیم هیئت سیاسی ـ اجرائی را به اجرا گذاشت و به وی ابلاغ کرد. بدینوسیله اعلام میشود که آقای سیاوش از زمان ابلاغ نامه گروه کار تشکیلات (۲۶ ژولای ۲۰۱۰) عضو سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) نیست و “فراکسیون کمونیستی” تعلقی به سازمان ندارد و فعالیت او تحت عنوان “فراکسیون کمونیستی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)” غیرقانونی است. سازمان در مقابل آقای سیاوش و فعالیت فراکسیون وی هیچ مسئولیتی برعهده ندارد. دبیرخانه شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۲۱ مرداد ۱۳۸۹ (۱۲ اوت ۲۰۱۰)
