در مهر ماه سال گذشته، ۱۱۸ نفر از استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های ایران نامه سرگشاده‌ای خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران نوشته و از او خواسته بودند که اگر موانع موجود در راه رفع حصر را با مردم روشن نکند «موجب ایجاد شکاف بین مردم و دولت» خواهد شد. به‌گفته آن‌ها در حل مسئله حصر تأخیر بسیاری رخ داده و «بیم آن می‌رود که با وقوع رخدادی غیرمترقبه راه بر روش‌های مسالمت‌آمیز حل مسئله مسدود و از این طریق هزینه سنگینی به کشور تحمیل شود.» و عدم پاسخ گویی مناسب به سئوالات معترضان انتخابات سال ۸۸ و به‌کارگیری گزینه سرکوب به جای مذاکره، این واقعه را به زخمی عمیق تبدیل کرده و پیشنهاد تشکیل یک هیئت تحقیق بی‌طرف درباره رویدادهای سال ۸۸ را هم ارائه نموده بودند .
خشونت ابزار کسب و کار دولتمردان “نظام” جمهوری اسلامی ست و موضوع “حصر” که خود بخشی از خشونت کلان و ارگانیزه شده نظام علیه مخالفین است، هم به استفاده تبلیغاتی و هم تبدیل به کسب هویت خیلی از مسولین کشورشده است. آقای محمد خاتمی پنج سال پیش گفته بود «خبرهای موثقی دارم که مسئله حصر حل خواهد شد!» علاوه بر تاکید ها و قول و قرارها ی برخی از نمایندگان مجلس و از جمله معاون و رییس مجلس شورای اسلامی, اظهارات آقای اسحاق جهانگیری معاون اول اصلاح‌طلب دولت روحانی از همه جالب تر است: “روحانی نیز در دو نوبت عدم رفع حصر را توجیه کرده و مقصر آن را خود محصوران جلوه داده است.” او به فرزند کروبی گفته بود «قرار بود گشایش‌های جدی در این زمینه انجام شود، اما دعوای دختران مهندس موسوی با مأموران همه چیز را به هم زد.» و نیز «نامه کروبی به آقای روحانی موضوع را منتفی کرد!» اما روز دو شنبه ۲۶ فروردین ماه ۱۳۹۷ محمد حسین کروبی، در گفت‌و‌گو با روزنامه «آرمان» آخرین وضعیت رفع حصر از پدرش و میرحسین موسوی و زهرا رهنورد را شرح داد: “حسن روحانی، رئیس‌جمهوری علیرغم وعده‌هایی که در دوران رقابت‌های انتخاباتی داد، هنوز به کمیته رفع حصر مجلس شورای اسلامی ایران وقت ملاقات نداده است.”
البته آقای حسن روحانی که یکی از برگ های برنده شعارهای انتخاباتی اش، قول برداشتن حصر بود، بهتراز همه به مسائل پشت پرده جهنمی” نظام” اشراف داشته است. بنا براین بیشتر از همه می دانست که شعار “رفع حصر” فقط یک دروغ انتخاباتی بوده و بخشی از نمایش های مهندسی شده دستگاه تبلیغاتی “نظام” جمهوری اسلامی ایران است و امروز همه آنهایی هم که با هر میل و مرام و امیدواری در بوق تبلیغاتی انتخاباتی اش دمیدند، نتایج داخلی و خارجی آن را دارند مشاهده می کنند.
