سوژه اصلاح قانون کار این فرصت را به کارگران داده است که حول این مطالبه صنفی گرد هم آیند، و از این فرصت تاریخی برای قدرت بخشیدن به جنبش کارگری و کادر سازی در صفوف فعالان کارگری استفاده کنند.
برآوردهای اولیه نشان می دهد که چه تشکل ها ی زرد و چه تشکل های مستقل اهمیت این موضوع را درک می کنند که باید با همه توان از موجودیت قانون کار دفاع کرد. دفاع از قانون کار می تواند به یک حربه ملی برای همه جریان ها تبدیل شود و در چشم انداز نهایی نه تنها دولت و حاکمیت را به عقب خواهد زد، بلکه در ادامه حیات خود می تواند بسیاری از مطالبات و ارتقاء سازماندهی جنبش کارگری را به همراه آورد.
انتخابات ریاست جمهوری مطمئنا یکی از موقعیت های کلیدی است که جریان های مختلف برای این که بتوانند رای کارگران را کسب کنند، سعی خواهند کرد که با شعار های رادیکال و عوام فریبانه کارگران را به سمت خود سوق دهند، با این حال فعالان کارگری می توانند با تشدید فضای انتخابات، بیش از بیش مطالبات کارگران را به کاندید ها و جریان ها انتخاباتی تحمیل کنند، از این رو با توجه به توان ارتباطی و تاثیر گذاری هر فعال کارگری چند هدف قابل دسترس است، اول این که مطالبه کارگران سوار بر موج انتخابات خواهد گردید و توان کارگران چند ده برابر می شود، مورد دیگر این که می توان مجریان تریبون های انتخاباتی را با رایزنی های مداوم تشویق و وادار کرد که از مطالبات کارگران دفاع کنند، سوم این که از هیجان ایجاد شده استفاده کرد و با برگزاری حرکت های کارگری، استفاده فعال از شبکه های اجتماعی، ایجاد کمپین های مختلف، فضای ذهنی جامعه را همسو با خواسته کارگران سمت و سو داد.
به عبارتی، خلاقیت، ابتکار و نوآوری در مبارزه صنفی می تواند زمین بازی دشمن را به موقعیت برتر برای شما تبدیل کند.
تجربه نشان داده است که هر چه ما به زمان برگزاری انتخابات نزدیک تر می شویم، چنگ و دندان نشان دادن بین جناح های سیاسی داخل حکومت بیشتر می گردد، از این رو فعالان کارگری می توانند با ابتکار عمل بیشتر و شناسایی افراد کارگری متمایل به جریان های خاص و حتی رهبران و افراد تاثیر گذار در تشکل های زرد، زمینه طرح مقابله با اصلاح تغییر قانون کار را به چنین جمع هایی وارد کنند.
تردیدی در این نیست که کاندیدای ها عموما عوام فریب هستند و در نهایت همان سیاست های نئولیبرالی را اجراء خواهند کرد، اما برای تاثیر گذاری و کسب موقعیت برتر در مبارزه صنفی جا دارد که فعالان کارگری از همه موقعیت ها و امکانات موجود برای ارتقاء سطح مبارزه استفاده کنند.
در کشور های اروپایی سی درصد هم فکری کافی است تا جریان های مختلف با هم همکاری کنند، متاسفانه در ایران وقتی موضوع همفکری و همکاری مطرح می شود، خیلی از فعالان چپ خود را عقب می کشند و با گفتن این که این ها تشکل زرد هستند و من… زمینه را برای جریان های وابسته به حکومت باز نگه می دارند، این رویه ما را از حضور در کنار بخش بزرگی از کارگران محروم می کند.
اکنون زمینه اقدام مشترک ایجاد شده، مقابله با تغییر قانون کار این امکان را به فعالان مستقل کارگری می دهد که با تکیه بر این مطالبه عمومی فضای مناسب را برای فعالیت بیشتر و گسترش دامنه سازماندهی خود در بین نیرو های کار افزایش دهند.
قانون کار، نه تنها برای تشکل های مستقل کارگری مطالبه ای حیاتی است بلکه برای جریان هایی چون خانه کارگر نیز مهم است.
علی رضا محجوب دبیر کل خانه کارگر نیز چند صباحی است تریبون خود را فعال کرده و سعی دارد با بیان شعار های رادیکال زمینه جذب هرچه بیشتر کارگران را حول تشکل خود تثبیت کند. تجربه نشان داده است که خانه کارگر در نهایت تابع دولت های وقت باقی بوده یا در نهایت در دو سال اول موضع گیری نمی کند، و در دوسال آخر چند نمایش ظاهری به راه می اندازد، ولی همین فضای ایجاد شده هم این امکان را به فعالان کارگری مستقل می دهد تا بتوانند راحت تر در فضای خفقان زده جمهوری اسلامی ایران به فعالیت خود بیافزایند.
استفاده از رایزنی مابین فعالان مختلف کارگری، حضور مشترک در خبرگزاری ها و برگزاری میزگرد های مختلف در روزنامه ها، استفاده حداکثری از رسانه های اجتماهی، تشکیل گروه های پیوند در فضای مجازی و…. موثر و عملی است.
برای اعتلای مبارزه کارگری استفاده از ابزار رسانه ای روز ضرورتی انکار ناپذیر است، سلاحی که می تواند هر دیکتاتوری را در نهایت به زانو در آورد. برای گسترش مبارزه کارگران می توانیم با شعار هر کارخانه یک اتاق تلگرام حرکت خود را آغاز کنیم، این حرکت می تواند اول به صورت محفل دوستانه شروع شود و در قدم بعد با پیوستن اتاق های مختلف، محور های مختلف (برای مثال: اتاق تلگرامی محور شرق جاده مخصوص یا اتاق تلگرامی محور غرب کارخانه های تهران یا به هر اسمی) کارگران را به هم پیوند داد.
سوژه تغییر قانون کار به ما این امکان را می دهد که از این فرصت برای سازماندهی و ارتقاء جنبش کارگری با همه وسایل و با همه توان بهره ببریم.