هر روز خبر تحریم جدیدی از طرف ایالات متحدە آمریکا می رسد. روزی نیست کە دولت ترامپ شرکت، موسسە یا فردی را مورد تحریم قرار ندهد. چین، روسیە و ایران نقطە ثقل تحریم هایند. ترامپ بە این حد هم راضی نیست و مدام از گسترش سیاست تحریم علیە همە مخالفان خود در عرصە جهانی می گوید. هیچ بعید نیست سیاست تعرفە بە سیاست تحریم علیە اروپا و کانادا هم فرابروید.
وضع طوریست کە بە جرات می توان گفت سال ٢٠١٨ سال تحریم است، زیرا کە بزرگترین مشخصە آن همین تحریمها هستند. ترامپ، تحریم را بە زبان روزمرە، عمل روزمرە و منطق روزمرە تبدیل کردەاست.
در شرایطی کە بعلت بحرانهای محیط زیستی، اقتصادی و منطقەای دنیا بە تفاهم و همکاری بیشتری میان خود برای حل مشکلات نیاز دارد، ترامپ جهان را بیش از پیش متفرق کردەاست. منطق ناسیونالیستی او حد و حدودی برای احیای قدرت آمریکا نمی شناسد. و او نام این را گذاشتە احیای قدرت آمریکا!
اما آمریکا با اتخاذ سیاست تحریم، تنها دیگران را تحریم نمی کند، بلکە خود را هم تحریم می کند! و این خصلت دنیای گلوبالیزە است. و چینی ها در یک تصور متافوریک چە خوب گفتەاند کە عمل ترامپ همچون عمل کسی ست کە برای کشتن هزار نفر آمادە است هشت صد نفر خود را بە کشتن بدهد!
و این چنین بر مبنای یک منطق کلاسیکی، از هم اکنون ترامپ احساس برد می کند.
٢٠١٨، سال شدت گیری تحریمهاست. با حضور ترامپ، منطقا بر شدت تحریمها در سالهای آیندە هم افزودە خواهند شد. دنیا وارد یک دورە رقابتی بسیار خطرناک شدە است.
ترامپ دنیا را بە سوی فاجعە هدایت می کند.
