محمد خاتمی با پاپ ژان پل دوم در سال ١٩٩٩ در واتیکان دیدارکرد، و اکنون بعد از ٢٢ سال از گذشت آن ملاقات، پاپ فرانسیس رهبر کاتولیکهای جهان از واتیکان بە عراق رفتە و با بزرگترین مرجع شیعیان این کشور، آیت اللە سیستانی، ملاقات می کند.
بیگمان موقعیت مذهبی محمد خاتمی با آیت اللە سیستانی کاملا متفاوت است، درست است هر دو شخصیت مذهبی اند، اما اولی یک روحانی بلندپایە در میان شیعیان و دیگری مرجع مسیحیان است، البتە با این تفاوت سیاسی کە خاتمی در مسند رئیس جمهوری ایران هم قرارداشت، در حالیکە آیت اللە سیستانی، آنگونە کە خمینی می گفت، در مسند هدایت و نظارت سیاسی بر اوضاع عراق قرار دارد و اساسا از مداخلە مستقیم در سیاست و یا قبول منسب در این باب خودداری کردەاست؛ امری کە رهبر اول جمهوری اسلامی قبل از پیروزی انقلاب وعدە آن را داد، اما هیچگاە بە آن عمل نکرد.
بیگمان در بحران و فاجعەای کە سرتاسر خاورمیانە را درمی نوردد، بحرانی کە در آن از جملە مسیحیان عراق از اولین قربانیان آن هستند، چنین ملاقاتی میان دو رهبر مذهبی جهان از اهمیت ویژەای برخورداراست. عکسها و جملاتی کە از این ملاقات از طرف رسانەها در سطح جهان مخابرە می شود تاثیر قابل ملاحظەای در افکار عمومی مسیحیان ومسلمانان داشتە و منجر بە بالابردن سطح تولرانس و پذیرش بیشتر همدیگر خواهدداشت. آیت اللە سیستانی با پذیرش پاپ فرانسیس نشان داد کە کماکان یک روحانی برجستە شیعی است با تمایل و تعبیری میانەروانە از اسلام کە عنصر مهمی در ایجاد روحیە تفاهم، پذیرش همدیگر و تولرانس در ایجاد صلح و امنیت منطقە است.
شیعیان عراق با این کار خود بار دیگر نشان می دهند کە در مقایسە با همکیشان خود در ایران کاملا درک دیگری از مذهب خود دارند، و آمادە نیستند همان تجربە آخوندها را در ایران تکرار کنند. هنوز بیست سالی از سرنگونی صدام نگذشتە کە شاهد چنین رویدادی در عراق هستیم، اما با گذشت ۴٢ سال از انقلاب ایران، و بە قدرت رسیدن مذهبیها، نە تنها شاهد چنین سفر مهمی هرگز نبودەایم، بلکە سران جمهوری اسلامی با تشدید دشمنی با جهان غرب عملا شرایط همزیستی را برای این دو دین بزرگ در سطح جهانی بمراتب مشکل تر کردەاند.
از جملە تاثیرات چنین ملاقاتهائی می تواند در مسیر تقویت مفاد موجود در اعلامیە جهانی حقوق بشر باشد، بویژە مادە ٣ کە در آن بر حق زندگی و امنیت تاکید شدەاست، مادە ١٢ در مورد حریم خصوصی و نیز مادە ١۶ در مورد حق ازدواج انسانها بدون هیچ گونە محدودیت دینی.
باشد کە شاهد تقویت عنصر میانەروی در میان شیعیان ایران و سرایت آن بە بافت قدرت سیاسی باشیم، و از این منظر شاهد نضج حسن تفاهم میان ادیان بزرگ کە همچون بستری مهم نقش قابل توجهی در ایجاد صلح و امنیت منطقە و جهان ایفاء می کند.
